Σάββατο, Νοεμβρίου 21, 2015

Φασίστες και τζιχαντιστές απειλούν τον δυτικό πολιτισμό

Νάνος Βαλαωρίτης: Φασίστες και τζιχαντιστές απειλούν τον δυτικό πολιτισμό

Πηγή: Tvxs


20 Νοε. 2015

[...] Πίστευα πάντα ότι η συμμαχία Αμερικής και Ρωσίας στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι κάτι που θα έπρεπε να ξαναδημιουργηθεί, για να αντιμετωπιστούν όλες οι απειλές, είτε του φασισμού από την Άκρα Δεξιά, είτε της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών. Διότι αυτά είναι τα δύο κακά που απειλούν να ανατρέψουν όλο το δυτικό πολιτισμό [...] Εάν γίνει μια συμφωνία των μεγάλων χωρών να αξιοποιήσουν τη γη προς το καλό όχι μόνο των κρατών αλλά και όλου του πλανήτη, αυτό είναι που χρειαζόμαστε. Όχι πολέμους άχρηστους οι οποίοι θα διαιωνίζονται όπως πολύ σωστά το λέει ο Όργουελ στο 1984. [...] Βεβαίως ο δυτικός πολιτισμός ευθύνεται για πολλά εγκλήματα που έχουν γίνει, όπως η αποικιοκρατία και όλα αυτά. Και είναι η ρίζα αυτής της κατάστασης. Είναι το τέρας του Φρανκενστάιν που επιτίθεται στο δημιουργό του [...] Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, στα πλαίσια της Έρευνας για την κρίση.
Ν.Β.: Τα γεγονότα είναι τόσο καταιγιστικά που δεν προλαβαίνει κανείς να δημιουργήσει άποψη. Από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλάζουν οι προϋποθέσεις, αλλάζουν όλα.

Αλλά νομίζω ότι η φρικτή αυτή επίθεση στη Γαλλία έχει προκαλέσει ένα θετικό γεγονός, έχει κάποια θετική πλευρά, η οποία ίσως δεν είναι τόσο εμφανής.  Τουλάχιστον από τις δηλώσεις της ρωσικής πλευράς, νομίζω ότι θα επιχειρηθεί πλέον ένα πλησίασμα Αμερικανών και Ρώσων, ώστε να πάψει η αντιπαλότητα αυτών των δύο μεγάλων δυνάμεων, απέναντι σε μια κατάσταση η οποία γίνεται ολοένα και πιο απειλητική για όλες τις χώρες κι όχι μόνο για τη Γαλλία.

Κρ.Π.: Όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου…

Ν.Β.: Ναι, αυτός ο φανατισμός απειλεί πλέον όλη την υφήλιο και αυτό συμπεριλαμβάνει την Αμερική και τη Ρωσία.

Πίστευα πάντα ότι η συμμαχία Αμερικής και Ρωσίας στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι κάτι που θα έπρεπε να ξαναδημιουργηθεί, για να αντιμετωπιστούν όλες οι απειλές, είτε του φασισμού από την Άκρα Δεξιά, είτε της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών. Διότι αυτά είναι τα δύο κακά που απειλούν να ανατρέψουν όλο τον δυτικό πολιτισμό.

Λοιπόν, πάντοτε πίστευα ότι η επίθεση εναντίον της Ρωσίας ήταν λάθος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ από την αρχή, και νομίζω ότι εκείνη που την ενσαρκώνει περισσότερο σήμερα είναι δυστυχώς η Χίλαρι Κλίντον.

Η οποία, δεν ξέρω γιατί, έχει κάνει πολλά λάθη, και μεταξύ άλλων αυτό το μίσος εναντίον του Πούτιν, το οποίο το βρίσκω αδικαιολόγητο στις συγκεκριμένες περιστάσεις, όπου χρειάζεται αντιθέτως να υπάρχει φιλία και συνεργασία ανάμεσα στα μεγάλα έθνη για να αποτραπούν οι αληθινοί κίνδυνοι, που είναι βέβαια η κλιματική αλλαγή, η υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά και ο κίνδυνος κάποια ατομική βόμβα να πέσει στα χέρια μιας μικρής χώρας ή στα χέρια των τρομοκρατών.  Αυτοί είναι οι μεγάλοι κίνδυνοι.
Λοιπόν, είναι αδικαιολόγητο να χτυπάει κανείς έναν ηγέτη ο οποίος είναι διατεθειμένος να κάνει μία συμμαχία γενικευμένη, δηλαδή και με την Ευρώπη και με την Αμερική και με την Κίνα, η οποία επίσης μοιάζει ν’ αρχίζει να αμύνεται εναντίον των Αμερικάνων στον Ειρηνικό που παραδοσιακά τον θεωρούν ιδιοκτησία τους. Λοιπόν, πρέπει να γίνει συμβιβασμός και εκεί, διότι δεν είναι τώρα καιρός να αρχίσουν πόλεμοι οπουδήποτε στον πλανήτη.

Πίστευα πάντα ότι η σχέση της Ρωσίας με τη Δύση είναι απαραίτητη για την δικαιοσύνη και την ειρήνη στον κόσμο. Η δε Ρώσοι είναι ένας σπουδαίος λαός, ένας πολύ μεγάλος λαός, και δεν έχει σημασία ποιος τον κυβερνάει κατά καιρούς. Το σημαντικό είναι πως παραδοσιακά είναι ένας λαός που δεν έχει δείξει επιθετικές διαθέσεις, αλλά αμυντικές, κατά τη διάρκεια της ιστορίας, και όλοι τους οι πόλεμοι ήταν αμυντικοί. Ακόμα κι αυτοί που μοιάζουνε πιο επιθετικοί, όπως είναι με την Τουρκία. Αλλά οι Τούρκοι ήταν εκείνοι που τους έχουν «μπει» πολύ, από τον 17ο, 18ο αιώνα.

Οπότε πιστεύω ότι η συνεργασία των σημαντικών λαών πρέπει να υπερβεί αυτή την πείνα του καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος ήθελε την Ρωσία ένα όργανο εκμετάλλευσης. Κι αυτό γίνεται φανερό από τη στιγμή που ανέβηκε ο Πούτιν, και φύγανε οι περισσότερες αμερικάνικες επιχειρήσεις από τη Ρωσία. Τις έδιωξε δηλαδή ο ίδιος, και δικαίως.
Αυτό είναι το κοινό κακό πίσω από όλα αυτά που συμβαίνουν. Αυτή η αχόρταγη απληστία του καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού για κέρδος.
Και πιστεύω ότι η εχθρότητα προς τη Ρωσία, ήταν ουσιαστικά για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, που είναι τεράστιος. Αυτό είναι επίσης πολύ φανερό, ότι η εχθρότητα από την Αμερική ξεκίνησε από τη στιγμή που εκδιώχθηκαν οι περισσότερες αμερικάνικες επιχειρήσεις από τη Ρωσία. Εκεί είναι η ρίζα του κακού. Και δεν μιλάω από την στενή άποψη των μαρξιστών και άλλων που έχουν κάνει τέτοιες αναλύσεις, αλλά μιλάω από τα γεγονότα. Τα γεγονότα το δείχνουν αυτό φανερά, ότι ο πόλεμος, η εχθρότητα δηλαδή, είχε κυρίως μια οικονομική πλευρά.
Εάν γίνει μια συμφωνία των μεγάλων χωρών να αξιοποιήσουν τη γη προς το καλό όχι μόνο των κρατών αλλά και όλου του πλανήτη, αυτό είναι που χρειαζόμαστε. Όχι πολέμους άχρηστους οι οποίοι θα διαιωνίζονται, όπως πολύ σωστά το λέει ο Όργουελ στο 1984.
Κρ.Π.: Ναι, αλλά ο Πάπας είπε πως αυτό που συμβαίνει τώρα, αποτελεί προστάδιο του 3ου παγκοσμίου πολέμου… Δηλαδή, πόσο καταλαβαίνουν οι χώρες της Δύσης, ότι υπάρχει ευθύνη στον δυτικό πολιτισμό γι’ αυτά που συμβαίνουν;

Ν.Β.: Βεβαίως ο δυτικός πολιτισμός ευθύνεται για πολλά εγκλήματα που έχουν γίνει, όπως η αποικιοκρατία και όλα αυτά. Και είναι η ρίζα αυτής της κατάστασης. Είναι το τέρας του Φρανκενστάιν που επιτίθεται στο δημιουργό του.

Κρ.Π.: Όπως και το θέμα της διάθεσης των όπλων στους τζιχαντιστές;

Ν.Β.: Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Η αιτία είναι η εξής, και την είχε παρατηρήσει ο Λόρενς Ντάρελ στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο, που είχε αναλύσει πολλά θέματα της Μέσης Ανατολής σε αυτό το καταπληκτικό έργο του:

Εκεί μέσα, έχει προβλέψει, ότι μια μέρα θα ξεσηκωθούν οι φτωχοί και καταπιεσμένοι λαοί, οι μουσουλμανικοί λαοί, διότι τους έχουμε εκμεταλλευτεί, τους έχουμε εγκαταλείψει και τους έχουμε καταπιέσει, ιδίως οικονομικά, ώστε να είναι φτωχοί και καθυστερημένοι πολιτιστικά. Έτσι μια μέρα θα εξεγερθούν. Αυτό το έχει πει από την εποχή της δεκαετίας του ‘ 50 και του ’60, προβλέποντας αυτό που γίνεται σήμερα.
Ακριβώς έτσι. Και ότι η ρίζα του κακού, είναι ότι η Δύση δεν έχει αλλάξει την πολιτική της απέναντι σ’ αυτούς τους λαούς. Κι αυτά τα αποσπασματικά που γίνονται από τις διάφορες Αραβικές Ανοίξεις, σε διάφορα κράτη, έχουν αποτύχει διότι εισχώρησαν αμέσως μέσα τους οι ισλαμιστές.
Αυτό ήταν μοιραίο, να μην πετύχει πουθενά αυτή η προσπάθεια, διότι ακόμα το μίσος εναντίον της Δύσης λόγω της οικονομικής κατάστασης αυτών των χωρών και της οπισθοδρομικότητας τους, δεν έχει θεραπευτεί με κανέναν τρόπο. Λοιπόν εκεί είναι η ρίζα του κακού.

Βλέπουμε βέβαια, ότι τα πράγματα δεν έχουν μία απλή λύση, γι’ αυτό και δεν έχει κανένας μας εύκολες απαντήσεις σε όλα αυτά τα θέματα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις αναλύσεις για τον Οριενταλισμό του Edward W. Said, ο οποίος ήταν Παλαιστίνιος και καθηγητής συνάδελφός μου στην Αμερική, ο οποίος μίλησε για τη στάση του δυτικού κόσμου, και κυρίως της Ευρώπης απέναντι στην Ανατολή, διότι ξεκινάει από τον 18ο αιώνα, πριν ακόμα η Αμερική να παίξει παρόμοιο ρόλο.
Από τον 18ο αιώνα οι Ευρωπαίοι περιέγραφαν τους ανατολίτες ως αντικείμενα κινδύνου ή χλεύης και αναφέρονταν ακόμα και σε κάτι νεογοτθικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν από τότε.

Γι’ αυτό λέω, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν απλές λύσεις. Οι απλές λύσεις όμως, δεν είναι δυνατές σε πολύπλοκα και συχνά αντιφατικά θέματα.
Και καμιά φορά οι καταστροφικές καταστάσεις, όπως η επίθεση στη Γαλλία, μπορεί το περίπλοκο να το αποδομήσουν, ώστε να φανεί η ρίζα των πραγμάτων. Αυτό είναι ίσως η μόνη θετική πλευρά που βλέπω. Όλα τα άλλα βέβαια είναι αρνητικά:  Αποστολές όπλων, καταστολή, βομβαρδισμοί, φυσικά είναι μέρος του φαινομένου, όχι της ρίζας.
Κρ.Π.: Η κατάσταση πολιορκίας που έχει κηρυχτεί στη Γαλλία, η άρση των ατομικών δικαιωμάτων, πώς τα βλέπετε όλα αυτά;

Ν.Β.: Πολύ άσχημα. Αυτό βέβαια δικαιολογεί και την κριτική που γίνεται περί των θεωριών συνομωσίας, που λένε πως προκαλούνται τέτοιες επιθέσεις για να επιβληθούν αντίστοιχα ισοπεδωτικά μέτρα.

Δεν θεωρώ ότι γίνεται αυτό συνειδητά, αλλά λόγω των περιστάσεων. Και δυστυχώς, επαληθεύει αυτές τις θεωρίες συνομωσίας, τις οποίες δεν ασπάζομαι, γιατί είναι από εκείνα που θέλουν οι άνθρωποι να ακούσουν για να απλουστευτεί ένα φαινόμενο.

Κρ.Π.: Πώς θα είναι η Ευρώπη από εδώ και πέρα;

Ν.Β.: Εάν στρατιωτικοποιηθεί η Ευρώπη θα είναι μεγάλο κακό και βέβαια οι Γάλλοι έχουν αρχίσει να αντιδρούν.
Για παράδειγμα αυτή η κίνησή τους που βγήκαν όλοι έξω στις καφετέριες, και κάθισαν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Ή που είπαν: "Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τον τρόπο ζωής μας". Αυτό το βρίσκω θαυμάσιο και πολύ γενναίο και διαυγές! Είναι κάτι που καταπολεμάει τις προθέσεις των τρομοκρατών να δημιουργήσουν φόβο και ο φόβος να δημιουργήσει την στρατιωτικοποίηση και την κατάργηση των ατομικών ελευθεριών, χρησιμοποιώντας βία για να καταστείλουμε την βία των τζιχαντιστών.

Κρ.Π.: Ο λαός μπορεί να λέει δεν θέλουμε να αλλάξουμε, αλλά το κράτος αλλάζει. Αφήστε που κι αυτό το «δεν θέλουμε να αλλάξουμε» μήπως πρέπει να το σκεφτούμε παραπάνω; Διότι π.χ. αυτοί οι τζιχαντιστές που επιτέθηκαν, οι περισσότεροι έχουν γεννηθεί και έχουν ζήσει στο περιθώριο της γαλλικής κοινωνίας, μετά έχουν φύγει και έχουν εκπαιδευτεί στο ισλαμικό κράτος, και γυρίζοντας προβαίνουν σε τρομοκρατικές επιθέσεις.

Ν.Β.: Δεν τους έχει φύγει το μίσος για τη Γαλλία. Δυστυχώς, αυταπατήθηκαν οι Γάλλοι, όταν προσπαθούσαν να τους εκ-γαλλίσουν, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αγαπήσουν τη χώρα που τους δέχτηκε. Το μίσος τους δεν έχει καταπραϋνθεί και είναι παραδοσιακό, πιστεύω.
Βεβαίως αυτό πρέπει να το καταλάβουν και οι Ευρωπαίοι, ότι είναι πολύ δύσκολο να ζήσεις με ένα μίσος το οποίο έχει δημιουργηθεί από αιώνες, όπως αυτοί που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι Τούρκοι είναι φίλοι μας.
Αυτά είναι ουτοπίες. Με μία χώρα η οποία παραβιάζει συνέχεια τον εναέριο χώρο και μας απειλεί συνέχεια με τη Θράκη και με την Κύπρο, είναι μια χώρα εχθρική, δεν είναι καθόλου φιλική.

Και βέβαια εμείς δεν αντιδρούμε όπως θα έπρεπε. Κάποιος ρώτησε τον Τσίπρα για τη Θράκη και θα έπρεπε να του απαντήσει: Τι έγιναν οι Έλληνες στην Τουρκία, τους βλέπετε πουθενά; Εμείς δεν χρησιμοποιούμε τα ίδια μέτρα που χρησιμοποιήσατε και σεις. Αυτή θα έπρεπε να είναι η απάντηση. Ύστερα για την Κύπρο,  να τους πούμε, πού είναι οι αποζημιώσεις για τις κατοικίες που άρπαξαν οι Τούρκοι όταν μπήκαν; Αυτή είναι η σωστή απάντηση. Το ότι τους θεωρούμε Έλληνες πολίτες και όχι Τούρκους, είναι αδύναμη απάντηση, δεν φτάνει.
Και όλα αυτά, είναι μέρος της όλης ιστορίας, της ανάπτυξης της βίας και των απειλών και της ασυνεννοησίας ανάμεσα στις χώρες και των Βαλκανίων. Βλέπουμε ότι εμείς είμαστε κάπως ζωσμένοι, με τους Αλβανούς από τη μια μεριά και με τους Τούρκους από την άλλη.
Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Αλλά ένας πρωθυπουργός πρέπει να ξέρει διπλωματία και αμέσως να αντιδράει. Σκεφτείτε πώς θα αντιδρούσε ο Βενιζέλος. Αμέσως θα απαντούσε με μια άλλη ερώτηση.

Κρ.Π.: Τι μήνυμα θα θέλατε να δώσετε;

Ν.Β.: Να μην πάψει η κριτική ικανότητα και να μην αποσιωπηθούν αυτές οι σωστές κριτικές οι οποίες θα αφορούν οποιοδήποτε καθεστώς κι αν έχουμε εμείς εδώ στη χώρα μας, και οποιαδήποτε κατάσταση δημιουργείται στον πλανήτη. Η σκέψη πρέπει να μην αποδυναμωθεί με κανέναν τρόπο. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να προσέξουμε.-

 Δείτε επίσης:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Βιβλία του 2024: Είκοσι τρεις προτάσεις για όλα τα γούστα από το Inside Story

Βιβλία του 2024 23 προτάσεις για όλα τα γούστα. Μαζί με τα 10 καλύτερα βιβλία του 2024 , σύμφωνα με τη Washington...