Μαυραγορίτες και Δωσίλογοι

 

  ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ

 Στίχοι: Μιχάλης Γενίτσαρης
Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης

Μικροί μεγάλοι γίνανε
μαυραγορίτες όλοι
κι αφήσαν όλο τον ντουνιά
με δίχως πορτοφόλι

Ακόμα κι οι γυναίκες τους
τη μαύρη κυνηγάνε
τσάντες τσουβάλια κουβαλούν
κανέναν δε ψηφάνε

Πρωί και βράδυ τρέχουνε
στους δρόμους σαν κοράκια
πελάτες ψάχνουν για να βρουν
να γδάρουνε κορμάκια

Πουλήσαμε τα σπίτια μας
και τα υπάρχοντα μας
για δυο ελιές κι ένα ψωμί
να φάνε τα παιδιά μας"


Η Γερμανική Κατοχή πλούτισε το Γλωσσικό Λεξιλόγιο μας με τη λέξη Μαύρη Αγορά. Το όνομα "Μαύρη" πήραν οι αγοραπωλησίες που γίνονταν στο σκοτάδι. Δηλαδή παράνομα. Οι πωλητές που δίκαια πήραν το όνομα Μαυραγορίτες, πρόσφεραν τα είδη σε απίθανες, αστρονομικές τιμές. Πριν τις συνηθίση ο Λαός τις άκουε κι έμενε άφωνος, κατάπληκτος, έτριβε τα μάτια του. Το επίσημο εμπόριο, το νόμιμο παραμερίσθηκε. Παραχώρησε τη θέση του στο παράνομο πον ακουότανε μόνο "Μαύρη Αγορά". Έμποροι μαυραγορίτες ανάλαβαν άνθρωποι απίθανοι, έκφυλοι, τυχοδιώκτες, ανέντιμοι και ανερνθρίαστοι. Φορτώνονταν από την Αθήνα είδη ρουχισμού και υποδήσεως, ζάχαρη, πετρέλαιο, κουβαρίστρες, κ.λ.π. και εξεστράτευαν στην ύπαιθρο. Τα αντάλλασσαν με σιτάρι, καλαμπόκι, όσπρια και λοιπά δημητριακά. Μη ρωτήσετε από που προμηθευότανε η "σύναξη" των πρώην αλητών και σήμερα μεγαλόσχημων μαυραγοριτών τα είδη τους. Σας λέγω εγώ: Από τους εμπόρους εισαγωγείς που τα είχαν αποκρύψει σε σκοτεινές αποθήκες ... Δεν βράδυνε λοιπόν η ΣΥΝΑΞΗ των πρώην άσημων, ανθρώπων του υποκόσμου, να ανέλθη στην ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ να πάρη επίσημη κοινωνική θέση, να κορδακίζεται και να επιδεικνύη τον πλούτο της... Ήταν πανταχού παρόντες, ήσαν του ΔΕΣΜΕΙΝ ΚΑΙ ΛΥΕΙΝ ενώ το εμπόριο της ΜΑΥΡΗΣ ωργίαζε εις βάρος του Λαού κι' ο πληθυσμός αποδεκατιζότανε καθημερινώς εξ υποσιτισμού. Είχαν χρήματα με το τσουβάλι. Και φυσικά ήσαν ευυπόληπτοι...".

 

 

Ν. Μαραβέγιας: "Πώς κυριάρχησαν οι μαυραγορίτες στην Κατοχή"

**********************************

δωσίλογος* ο [δosíloγos] Ο20α : αυτός που συνεργάστηκε με τον κατακτητή, κυρίως με τις γερμανικές αρχές κατοχής, κατά τη διάρκεια του β' παγκόσμιου πολέμου στην Ελλάδα.

[λόγ. δωσι- (θ. του αρχ. ρ. δίδωμι, πρβ. δωσίδικος) + -λογος κατά το υπόλογος με βάση τη λαϊκή φρ. δίνω λόγο `λογοδοτώ΄]

 

Νίκου Κ. Καρκάνη: “ΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. Δίκες - Παρωδία (ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες)”

“[…]Οι δίκες των δοσιλόγων, που αυτούσια τα πρακτικά τους παραθέτουμε σ’ αυτό το βιβλίο, αποκάλυψαν όλο αυτό τον εσμό και την έκταση του δοσιλογισμού. Πάνω από 300 (!) πολιτικοί παράγοντες των κομμάτων της Δεξιάς και του Κέντρου παρέλασαν στη δίκη των Ι. Ράλλη, Γ. Τσολάκογλου κλπ. σαν μάρτυρες υπεράσπισης γιατί είχαν συνειδητοποιήσει πως μαζί δικάζονταν όλο το καθεστώς της άρχουσας τάξης και η βρετανική πολιτική στην Ελλάδα.

Ο δοσίλογος Κ. Ρέντης κατάθεσε: «Γνωρίζω ότι το Σίτυ ενίσχυε τα Τάγματα Ασφαλείας εις την Πελοπόννησον» και βεβαίωσε πως ο ίδιος μετέφερε επιστολή του Τσολάκογλου σε Άγγλο συνταγματάρχη. Ο αντιστράτηγος Παναγάκος στην ίδια δίκη δήλωσε ότι οι Άγγλοι αξιωματικοί σύνδεσμοι στην Πελοπόννησο έθεσαν στη διάθεση των ηγετών των Ταγμάτων της Πάτρας Μπακογιάννη, Ζερβέα, Κουρκουλάκου όσα χρήματα ήθελαν.

[…] Ο ταγματάρχης Πολύζος εξάλλου, υπαρχηγός και επιτελάρχης της «Χ» του Γρίβα στη δίκη της Ειδικής κατάθεσε: «Οι Γερμανοί δεν συνελάμβαναν μέλη της οργανώσεως ‘Χ’ διότι εγνώριζον ότι ανήκον εις εθνικιστικήν οργάνωσιν. Δεν επείραζαν εμάς τους εθνικιστάς… Συνεργαζόμουν συχνά μετά του Λάμπου (διοικητή της Ειδικής Ασφάλειας που ήταν τυφλό όργανο των γερμανικών Ες – Ες)… Ο Λάμπου, συνεχίζει, μας εφοδίαζε με ταυτότητες της Ειδικής […] Οι Γερμανοί έβαζαν τας εθνικιστικάς οργανώσεις να πολεμούν τους κομμουνιστές δια να έχουν αυτοί ήσυχο το κεφάλι των… Ο Λάμπου είχε αρίστας σχέσεις μετά των Ν. Ζέρβα και του Δ. Ψαρρού…»

Ο Ι. Ράλλης ψευτοπρωθυπουργός της Κατοχής και ο άμεσος συνεργάτης του συνταγματάρχης Ι. Πλυτζανόπουλος, διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας της Αθήνας, στην απολογία τους ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου ωρύονταν… «είμαστε αγγλόφιλοι!!». Ο δεύτερος μάλιστα αποκάλυψε πως, όταν πριν ιδρυθούν τα Τάγματα Ασφαλείας, ζητήθηκε η γνώμη των Άγγλων αυτοί απάντησαν: «… να φτιάξετε τα Τάγματα. Αρκεί μόνο να πέσουν σε καλά χέρια» (υπονοώντας να πέσουν στα χέρια των δικών τους πραχτόρων),

Ακόμα, πολλοί , μεγαλόσχημοι δοσίλογοι που βαρύνονταν με σωρεία εγκλημάτων, μπλόκα, ομαδικές εκτελέσεις απαλλάσσονταν ή απλώς εμφανίζονταν στο δικαστήριο προσκομίζοντας μια απλή βεβαίωση της αγγλικής πρεσβείας στην Αθήνα ότι ήταν πράχτορές της και έφευγαν. Και πραγματικά στην πορεία της διαδικασίας της δίκης αποδείχτηκε πως οι πιο λυσσασμένοι βασανιστές των Ταγμάτων και της Ειδικής Ασφάλειας ήταν τυφλά όργανα και πράχτορες των Άγγλων! […]”

(Από τον πρόλογο του συγγραφέα του βιβλίου)

Νίκου Κ. Καρκάνη: “ΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. Δίκες - Παρωδία (ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες)”Οι δοσίλογοι της κατοχής, δίκες παρωδία (ντοκουμέντα ...
[Διαβάστε ολόκληρο το βιβλίο-ντοκουμέντο]
 

*************************** 

 ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μια από τις σημαντικότερες και συνάμα τραγικότερες περιόδους της νεότερης Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους είναι βεβαιότατα ο Πόλεμος και η Κατοχή 1941-44. Μια σκοτεινή περίοδος με φωτεινές εξαιρέσεις - με ήρωες και αντιήρωες, με δυνατούς και αδύναμους, με διλήμματα και εγκλήματα, με αυτοκτονίες τιμής και καταδότες, με πείνα και δυστυχία. Μια εποχή που Γερμανοί, Ιταλοί, Αλβανοί και Βούλγαροι πάτησαν τα ιερά χώματα της πατρίδος μας πάνω από τα πτώματα Ηρώων του Ελληνικού λαού. Ηρώων που δεν έπαψαν στιγμή να γεννιούνται, αντιστεκόμενοι στον ξένο εισβολέα. Με πρώτον αντιστασιακό τον Κωνσταντίνο Κουκκίδη, φρουρό της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη των Αθηνών, στην Ακρόπολη της Ελευθερίας, που τόσο καλά γνωρίζει να τιμά και να προσφέρει ο Ελληνικός πολιτισμός. Αυτήν την περίοδο της δοκιμασίας με τις γνωστές και άγνωστες πτυχές, με τα γεγονότα που σημαδεύουν ακόμη και σήμερα την ευγενική και καλοπροαίρετη ψυχή του Έλληνα, περιγράφει με την γνωστή του ζωντάνια αλλά και την δημοσιογραφική του πέννα ο Τάσος Κοντογιαννίδης. (ΤΙΜΗ: περ. 15.30 Ε)

Ο δοσίλογος ζιγκολό, Κώστας Πετρουτσόπουλος .

****************