*Λάμπρος Κωνσταντάρας (1913-1985) - Βικιπαίδεια
Με περισσότερες από 75 κινηματογραφικές ταινίες στο ενεργητικό του και 40 χρόνια θεατρικής καριέρας σε 191 παραστάσεις, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας μπορεί να έφυγε το 1985, είναι όμως σαν να μην έφυγε ποτέ από τις καρδιές μας...Ο Κωνσταντάρας γεννήθηκε στην οδό Πλουτάρχου 13 στο Κολωνάκι στις 13 Μαρτίου 1913, σε οικογένεια με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Αδερφή του ήταν η ηθοποιός Μίτση Κωνσταντάρα Το 1930 κατατάχθηκε μετά από επιμονή της οικογένειάς του και χωρίς την δική του θέληση στην Σχολή Υπαξιωματικών Ναυτικού στην Κέρκυρα, από όπου τελικά δραπέτευσε κολυμπώντας. Γλύτωσε το Στρατοδικείο μετά από ενέργειες της οικογένειάς του. Το 1934 μετέβη στο Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει χρυσοχόος, με σκοπό να αναλάβει στην συνέχεια το οικογενειακό χρυσοχοείο στο κέντρο της Αθήνας. Εγκατέλειψε τις σπουδές του κι έκανε διάφορες δουλειές, ώσπου τον ανακάλυψε ο Γάλλος σκηνοθέτης Λουί Ζουβέ να παίζει ως κομπάρσος σε θεατρική παράσταση. Σπούδασε ηθοποιός στο θέατρο «Ατενέ» και το καλοκαίρι του 1938 επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκινώντας πλέον καριέρα ηθοποιού.
Για τη θεατρική του παρουσία, χαρακτηρίστηκε ως ένας «υπέροχος ηθοποιός ρυθμού που είχε σπάνια αίσθηση του θεατρικού χρόνου.... (με) τέλεια κατοχή των εκφραστικών μέσων». Γνωστός στο ευρύ κοινό όμως έγινε μέσα από τους ρόλους του στον κινηματογράφο. Διακρίθηκε στο ρόλο του ώριμου, πλούσιου και γυναικά (Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα, Η Βίλα των Οργίων, Τι 30, τι 40, τι 50 κλπ.) ή του «πατέρα» αρκετών γνωστών σταρ της εποχής (Η Αλίκη στο Ναυτικό, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Υιέ μου, υιέ μου κλπ). Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την ηθοποιό Γιούλη Γεωργοπούλου το 1945, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον δημοσιογράφο και βουλευτή Δημήτρη Κωνσταντάρα ο οποίος του χάρισε δυο εγγόνια, την Παυλίνα το 1974 και τον Λάμπρο το 1979. και σε δεύτερο τη Φιλιώ Κεκάτου το 1971. Τα τελευταία χρόνια τα πέρασε στην Βάρκιζα.
Πέθανε στο «Ασκληπιείο» της Βούλας στις 28 Ιουνίου 1985. Νωρίτερα (1978 και 1983) είχε υποστεί δύο εγκεφαλικά επεισόδια.
Το 2008 ένα θέατρο στο Αιγάλεω ονομάστηκε «Θέατρο Λάμπρος Κωνσταντάρας» σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο.
************************
ΟΙ ΑΠΑΧΗΔΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Διασκευή της ομώνυμης οπερέτας του Νίκου Χατζηαποστόλου, που μας μεταφέρει στην παλιά Αθήνα της εποχής του 1920, όπου και παρακολουθούμε τις κωμικές ερωτικές περιπέτειες ενός απάχη. Παρουσιάστηκε ως η πρώτη «ηχητική και άδουσα ελληνική ταινία», με τον ήχο της γραμμένο –τα τραγούδια μόνο– σε δίσκους γραμμοφώνου.
Τους βασικούς ρόλους ερμήνευσαν οι ίδιοι λυρικοί καλλιτέχνες που είχαν εμφανιστεί και στη θεατρική σκηνή: Ιωάννης Πρινέας, Πέτρος Κυριακός και Μαρίκα Μαντινείου.
Η υπόθεση αφορά σ’ έναν απάχη (μόρτη, αλήτη των πόλεων) τον οποίο όλοι αποκαλούν «Πρίγκιπα» και που το πραγματικό του όνομα είναι Κώστας. Ο Κώστας, λοιπόν, σώζει δύο αφελείς από άγριο ξυλοδαρμό. Μια νοστιμούλα μοδίστρα, η Τιτίκα, που περνά από εκεί τυχαία, περιποιείται τις ελαφριές πληγές του και έτσι ερωτεύονται ο ένας τον άλλον. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Κώστας πληρώνεται για να παραστήσει έναν πρίγκιπα του Βυζαντίου στη δεξίωση της νεόπλουτης οικογένειας του Ελληνοαμερικανού Ξενοφώντα Παραλή, της χαριτωμένης κόρης του Βέρας, καθώς και της γεροντοκόρης αδελφής του Αρετής. Η οικογένεια έχει μόλις εγκατασταθεί στην Αθήνα. Ο Κώστας φλερτάρει διακριτικά τη Βέρα η οποία ανταποκρίνεται, αλλά η άφιξη της Τιτίκας, που φέρνει μια τουαλέτα της Βέρας, γίνεται αιτία να αποκαλυφθεί η μικροπλεκτάνη. Ο μίστερ Παραλής τον διώχνει με τις κλοτσιές. Στη συνέχεια, ο τύπος κληρονομεί μια σημαντική περιουσία, ανασκουμπώνεται και πραγματοποιεί το όνειρο της Τιτίκας που θέλει να καλοπαντρευτεί.
Σκηνοθεσία: Ηλίας Παρασκευάς Παραγωγή: Ολύμπια Φίλμ Σενάριο: Γιάννης Πρινέας
Πρωταγωνιστές:
Άννα Καλουτά
Λάμπρος Κωνσταντάρας
Φραγκίσκος Μανέλλης
Μίμης Φωτόπουλος
Ντίνος Ηλιόπουλος
Μαρία Μαντινείου
Αιμίλιος Βεάκης
Μαίρη Λαϊδου
Μαρία Νικολαϊδου
Νάσος Κεδράκας
Παναγιώτης Καραβουσάνος
Κώστας Πομώνης
Σταύρος Κλεώπας
Ρένα Γαλάνη
Πρώτη προβολή: 23 Ιανουαρίου 1950 Διάρκεια: 81 λεπτά
ΠΗΓΗ: tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου