******************************************************************
"Πολλοί αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να γιγαντώνεται ένα ναζιστικό κίνημα στην Ελλάδα που τόσα υπέφερε κατά την περίοδο της κατοχής από τα SS και τη Gestapo. Μα στην Ελλάδα δεν υπήρχε μόνο αντίσταση. Υπήρχαν και οι συνεργάτες των ναζί, οι οποίοι στελέχωσαν το μηχανισμό του «εθνικού στρατού» και εν συνεχεία του «εθνικού κράτους», χάρη στην ειδίκευσή τους να πολεμούν την Αριστερά και τους κομμουνιστές. Από τις τάξεις των ίδιων πρόκυψε και ο πυρήνας των στρατιωτικών που έκαναν τη δικτατορία του 1967. Αυτός ο βαθιά αντιδραστικός μηχανισμός διατήρησε το δίκτυό του στην αστυνομία, το στρατό, τη δικαιοσύνη και την εκκλησία και μετά την πτώση της δικτατορίας. Είναι το «ελληνικό βαθύ κράτος».
Η μαθητεία του Μιχαλολιάκου δίπλα σε στελέχη του δικτατορικού καθεστώτος της επέτρεψε εξαρχής να έρθει σε επαφή με το βαθύ κράτος. Η Χρυσή Αυγή, αντίθετα από ομοειδή μορφώματα στη Δυτική Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ ένα κόμμα απόβλητων, μια οργάνωση παρίας. Είχε πάντα στηρίγματα στην αστυνομία, το στρατό, αλλά ακόμα και τη δικαιοσύνη και την Εκκλησία.
Αλλά και η σχέση της οργάνωσης με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα είναι μια ελληνική ιδιοτυπία. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας το καθεστώς έλαβε μια σειρά σκανδαλώδη μέτρα υπέρ των συμφερόντων του Ωνάση, του Νιάρχου, του Λάτση, όλων των Ελλήνων εφοπλιστών. Με την πτώση της δικτατορίας κάποιοι από τους ισχυρούς αυτούς επιχειρηματίες εξακολούθησαν να στηρίζουν τα στελέχη της χούντας, ακόμα και τους βασανιστές της αστυνομίας, προσφέροντάς τους δουλειά σε υπηρεσίες ιδιωτικής αστυνομίας. Μέχρι σήμερα συμβαίνει αυτό, για τη Χρυσή Αυγή. Ας μην εκπλαγεί λοιπόν κανείς που στη βουλή η οργάνωση υπερασπίζεται με λύσσα τα συμφέροντα των εφοπλιστών και αρνείται να φορολογηθούν έστω και ελαφρά τα τεράστια υπερκέρδη τους.
Όλα αυτά που περιγράφουμε δεν άλλαξαν με την είσοδο της οργάνωσης στην ελληνική βουλή. Απλώς διαχωρίστηκε η δράση της σε δύο κομμάτια, το νόμιμο-δημόσιο και το κρυφό-εγκληματικό, δηλαδή το «πολιτικό» και το «στρατιωτικό» σκέλος. Η ηγεσία, βέβαια, είναι κοινή."
"Πολλοί αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να γιγαντώνεται ένα ναζιστικό κίνημα στην Ελλάδα που τόσα υπέφερε κατά την περίοδο της κατοχής από τα SS και τη Gestapo. Μα στην Ελλάδα δεν υπήρχε μόνο αντίσταση. Υπήρχαν και οι συνεργάτες των ναζί, οι οποίοι στελέχωσαν το μηχανισμό του «εθνικού στρατού» και εν συνεχεία του «εθνικού κράτους», χάρη στην ειδίκευσή τους να πολεμούν την Αριστερά και τους κομμουνιστές. Από τις τάξεις των ίδιων πρόκυψε και ο πυρήνας των στρατιωτικών που έκαναν τη δικτατορία του 1967. Αυτός ο βαθιά αντιδραστικός μηχανισμός διατήρησε το δίκτυό του στην αστυνομία, το στρατό, τη δικαιοσύνη και την εκκλησία και μετά την πτώση της δικτατορίας. Είναι το «ελληνικό βαθύ κράτος».
Η μαθητεία του Μιχαλολιάκου δίπλα σε στελέχη του δικτατορικού καθεστώτος της επέτρεψε εξαρχής να έρθει σε επαφή με το βαθύ κράτος. Η Χρυσή Αυγή, αντίθετα από ομοειδή μορφώματα στη Δυτική Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ ένα κόμμα απόβλητων, μια οργάνωση παρίας. Είχε πάντα στηρίγματα στην αστυνομία, το στρατό, αλλά ακόμα και τη δικαιοσύνη και την Εκκλησία.
Αλλά και η σχέση της οργάνωσης με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα είναι μια ελληνική ιδιοτυπία. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας το καθεστώς έλαβε μια σειρά σκανδαλώδη μέτρα υπέρ των συμφερόντων του Ωνάση, του Νιάρχου, του Λάτση, όλων των Ελλήνων εφοπλιστών. Με την πτώση της δικτατορίας κάποιοι από τους ισχυρούς αυτούς επιχειρηματίες εξακολούθησαν να στηρίζουν τα στελέχη της χούντας, ακόμα και τους βασανιστές της αστυνομίας, προσφέροντάς τους δουλειά σε υπηρεσίες ιδιωτικής αστυνομίας. Μέχρι σήμερα συμβαίνει αυτό, για τη Χρυσή Αυγή. Ας μην εκπλαγεί λοιπόν κανείς που στη βουλή η οργάνωση υπερασπίζεται με λύσσα τα συμφέροντα των εφοπλιστών και αρνείται να φορολογηθούν έστω και ελαφρά τα τεράστια υπερκέρδη τους.
Όλα αυτά που περιγράφουμε δεν άλλαξαν με την είσοδο της οργάνωσης στην ελληνική βουλή. Απλώς διαχωρίστηκε η δράση της σε δύο κομμάτια, το νόμιμο-δημόσιο και το κρυφό-εγκληματικό, δηλαδή το «πολιτικό» και το «στρατιωτικό» σκέλος. Η ηγεσία, βέβαια, είναι κοινή."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου