Ανατριχιαστικά επίκαιρο

ΛΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

"Το ελεύθερο φρόνημα των Ελλήνων απεχθάνεται την παρέμβαση του κράτους.
Δεν μπορούν να συνηθίσουν στην ιδέα πως , για να φύγουν οι Τούρκοι, δεν
αρκεί να ξεκρεμάσουν το παλιό τουφέκι που βρίσκεται κρεμασμένο πίσω
από την πόρτα από τους προγόνους.
Ούτε πρόκειται κανείς να τους πείσει πως ό,τι βρίσκεται στην ύπαιθρο
δεν ανήκει σε όλους και πως τα δέντρα του δρόμου δεν είναι
ιδιοκτησία του κάθε περαστικού.

Λίγα δάση υπάρχουν στην Ελλάδα, γιατί οι περαστικοί τα καίνε
ανάβοντας το τσιγάρο τους, όταν οι βοσκοί δεν βάζουν φωτιά επίτηδες,
για να έχουν καλά βοσκοτόπια.
Τυχεροί οι τουρίστες που έκαναν πριν λίγα χρόνια την κλασική
εκδρομή της Πεντέλης! Θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια,
για να ξαναβρεί αυτό το τοπίο την παλιά του χάρη.[.....]
Όμως οι κοιλάδες ήταν τόσο χαριτωμένες, ντυμένες
με τη χλωμή τους πρασινάδα!...Για να πας στο μοναστήρι διέσχιζες
έναν πανέμορφο ελαιώνα, που βούιζε από μέλισσες.
Τώρα, τέρμα! Οι φωτεινές πλαγιές κατοικούνται από καμένους,
αξιολύπητους κορμούς. Ένα καλοκαιρινό βράδυ, οι Αθηναίοι
που χαίρονταν τη δροσιά στις ταράτσες τους αντιλήφθηκαν
μια έντονη λάμψη που έφλεγε τον ουρανό.
Οι περίεργοι ανέβηκαν μέχρι το Λυκαβηττό και είδαν
ένα γιγάντιο καμίνι. Ήταν απλούστατα η Πεντέλη που καιγόταν.
Η κοινή γνώμη κατηγόρησε αμέσως, και δίκαια,
τους βλάχους βοσκούς που λυμαίνονται τις γύρω περιοχές. [Στην αγορά του Άργους, το 1901.
Κάντε κλικ στην
φωτογραφία για μεγέθυνση.]

[.......] Οι βλάχοι βοσκοί δεν παραμονεύουν τους ταξιδιώτες
στην άκρη του δρόμου, αλλά, όταν ένα δάσος τους ενοχλεί, 
το καίνε για να έχουν την επόμενη χρονιά καλά βοσκοτόπια.
Οι ιστορικοί αποδίδουν γενικά σ' αυτή τη μέθοδο την καταστροφή των δασών που απογύμνωσε την Ελλάδα κατά τον μεσαίωνα."

G. Deschamps*, " Η Ελλάδα σήμερα- Οδοιπορικό 1890". Μεταφρ. Α. Δαούτη.

*Gaston Deschamps (1861 - 1931) Αρχαιολόγος , συγγραφέας και δημοσιογράφος. Μέλος της École française d'Athènes (1885) εργάστηκε σε ανασκαφές στη Μικρά Ασία, τη Χίο
και την Αμοργό. Το 1892 εξέδωσε το βιβλίο «La Grèce d’aujourd’hui», Paris, A. Colin, που τιμήθηκε με το βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας. Μετά την επιστροφή του στη Γαλλία(1892) διορίστηκε σε εποπτική θέση στην περίφημη École Normale, ενώ από το 1893 διαδέχθηκε τον Anatole France ως λογοτεχνικός κριτικός της εφημερίδας Le Temps (Ο Χρόνος). Η έντονη ενασχόληση με τα αρχαιολογικά, φιλολογικά και πολιτικά πράγματα της Ελλάδας αποτυπώθηκε σε πάμπολλες συνεργασίες του με διάφορα γαλλικά περιοδικά, γεγονός που βοήθησε στην κατανόηση εκ μέρους των Γάλλων της φυσιογνωμίας του νεοελληνικού κράτους και της ελληνικής μετεπαναστατικής κοινωνίας.