Ή ψηφίζεις ή αυτοκτονείς!

****************

Η μηχανή των διλημμάτων

Του Παντελή Μπουκάλα

Η Καθημερινή,18/7/2013

Για να εικονογραφηθεί με πιστότητα ο μεταπολιτευτικός πολιτικός βίος αρκεί να προσδιοριστούν τα διλήμματα που έχουν τεθεί με στόχο τη νόθευση του λαϊκού φρονήματος. Αρχής γενομένης με το «ή Καραμανλής ή τανκς» του Μίκη Θεοδωράκη, που τα πήγαινε πάντα καλύτερα στον ρυθμικό λόγο παρά στον πεζό, οι ψηφοφόροι καλούνταν κάθε τόσο «να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων» κολοβώνοντας τις καθαυτό πεποιθήσεις τους. Με το πρόσχημα του «εθνικού κινδύνου» ή του «εθνικού οράματος», καλούνταν να αρνηθούν προσωρινά την ιδεολογική ψήφο και να επιλέξουν την ωφελιμοθηρική, υποκύπτοντας στον εκβιασμό. Αυτό ήταν το δεσπόζον δόγμα, ομολογημένο ή ύπουλο: «Ψηφίστε χρήσιμα και γυρίστε την πλάτη στις ιδεολογικές πολυτέλειες».

Ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε ικανότατο στην επινόηση διλημμάτων. Από το «ψηφίστε μας για να φύγει η Δεξιά», πέρασε στο «ξαναψηφίστε μας για να μην ξανάρθει η Δεξιά», και ξανά μανά τα ίδια. Ωσπου από φύρα σε φύρα και από (δια)φθορά σε (δια)φθορά, έφτασε να έχει περισσότερα σημεία σύγκλισης παρά διαφωνίας με την καθαυτό Δεξιά – εξ ου και ο ενθουσιασμός με τον οποίο έγινε δεκτός ο κ. Βενιζέλος στη μέχρι χθες καταπράσινη Κρήτη. Η επιλογή μάλιστα του «λαϊκοαριστερού» κ. Παπουτσή ως εκπροσώπου της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα μοιάζει με δακτύλιο αρραβώνος.

Το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν ξανά την ίδια διλημματική μηχανή οι πράσινοι, να απαιτήσουν δηλαδή τη λαϊκή ψήφο «για να μη νικήσει η Δεξιά», είναι πια της δικαιοδοσίας των παραμυθάδων του παλιού καιρού. Αλλο δίλημμα θέτει τώρα το ΠΑΣΟΚ, από κοινού με τη Ν.Δ. Ενα δίλημμα που απευθύνεται ταυτόχρονα στους βουλευτές της συμπολίτευσης και στην κοινωνία, που πρέπει να αποδεχτεί τη συντριβή της: «Ή ψηφίζετε το Μνημόνιο (πρώτο, δεύτερο, τρίτο), το Μεσοπρόθεσμο ή το πολυνομοσχέδιο (πρώτο, δεύτερο, πέμπτο) ή χρεοκοπούμε», λένε στους βουλευτές. «Ή υποτάσσεστε στον μονόδρομο ή εξαιτίας σας θα καταστραφεί η χώρα», λένε σε εκπαιδευτικούς, λιμενεργάτες, δημοσιογράφους και τεχνικούς της ΕΡΤ, γιατρούς, υπαλλήλους της Αυτοδιοίκησης, εργαζόμενους στα ιδρύματα κοινωνικής ωφέλειας, σπουδαστές που μένουν δίχως σχολή, αφού υπάρχουν ωραία ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Σε όλους.

Παρότι υποτίθεται ότι μέχρι τώρα σωθήκαμε περί τις δέκα φορές (επί Παπανδρέου, επί Παπαδήμου και επί Σαμαρά), παρότι «περάσαμε πια τον κάβο» και «βλέπουμε φως στην άκρη του τούνελ», όποια κοινωνική ομάδα κινείται απαιτώντας την αξιοπρέπειά της, βρίσκεται αντιμέτωπη με το ίδιο δίλημμα: «Ή σωπαίνετε ή εξαιτίας σας θα πάνε χαμένες όλες οι θυσίες της τριετίας». Για τη μοίρα του τόπου δηλαδή δεν ευθύνονται όσοι αδυνατούν να κατασταλάξουν αν θα μαζεύουμε ή όχι αποδείξεις, αλλά όσοι δεν ανέχονται πια ν’ ακούνε κάθετες διαβεβαιώσεις ότι «δεν θα ληφθούν άλλα οριζόντια μέτρα», και επειδή διεκδικούν την επιβίωσή τους, κηρύσσονται καταστροφείς της πατρίδας. Λαμπρά.