ΟΙ ΒΛΑΚΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ

Κοινωνικός ρεφενές

 Του Γιώργου Μαρνέλλου

Πηγή: Ελευθεροτυπία, 22/7/2013

Το καλοκαίρι του 2009, πριν ακόμη προκηρυχθούν οι εκλογές, η νέα πρόκληση του εύκολου εγγυημένου κέρδους αντιστοιχούσε στη μαγική λέξη «φωτοβολταϊκά». Περίπου συνωμοτικά κυκλοφορούσε στα χείλη των προχωρημένων, που ρύθμιζαν τις κομματικές άκρες και αντάλλασσαν(Ελευθεροτυπία, 22/7/2013) υποσχέσεις για παροχή ψήφων με τις πολυπόθητες προνομιούχες άδειες του προγράμματος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Αμέσως μετά τις εκλογές, όσοι είχαν μεριμνήσει, έλαβαν ης πρώτες άδειες και εγκαινίασαν το πράσινο πανηγύρι των μακροχρόνιων συμβάσεων με τις εγγυημένες τιμές, τις σίγουρες αποσβέσεις και τα προϋπολογισμένα κέρδη. Άρχισαν οι θριαμβολογίες στα καφενεία από μικρούς παραγωγούς, που γέμισαν με πάνελ τις στέγες ή το αμπελάκι που ξερίζωσαν. Για μας τώρα δουλεύει ο ήλιος, έλεγαν, και αποσβόλωναν τους αμύητους, που έχασαν το εφάπαξ στα ομόλογα.

Τεχνογνωσία, από φυσικομαθηματικούς, ηλεκτρολόγους, μηχανικούς, μέχρι τραπεζίτες, πρωταγωνίστησαν στο παρτάκι της ανακύκλωσης και της μόχλευσης του χρήματος, σε μια εποχή που οι περισσότερες άλλες επιχειρηματικές δράσεις έσβηναν σαν τα παιχνίδια που τους σώνεται η μπαταρία.

Μια φρενίτιδα ανάλογη των ημερών της χρηματιστηριακής δόξας εξαπλώθηκε και, παρά τα στενέματα, οι τράπεζες έσπρωχναν αβίαστα το χρήμα στην πράσινη ανάπτυξη. Τα υπουργικά, βουλευτικά γραφεία αναστέναζαν από το κορυφαίο ρουσφέτι της εποχής, που κυλούσε παράλληλα με την επιδεινούμενη μορφή της κρίσης.

Φυσικά, ούτε λόγος για τους καρχαρίες της αγοράς, που έχοντας εσωτερική πληροφόρηση προαγόρασαν εκτάσεις 10 και 20 στρεμμάτων με ιδεώδεις προσανατολισμούς στην τροχιά του ήλιου για τη μέγιστη υφαρπαγή της ακτινοβολίας. Κάπως έτσι στήθηκαν αυτές οι περιστρεφόμενες πλατφόρμες των 100 και 200 τετραγωνικών, που στηριζόμενες σε πυλώνες αναζητούν αυτομάτως την καλύτερη γωνία ακτινοβόλησης, όπως οι μέλισσες το ανθισμένο θυμάρι, ακριβώς δίπλα τους.

Όμως ο κορεσμός είναι φυσικό φαινόμενο και να που δεν μπορεί να πληρωθεί το πανάκριβο ρεύμα των φωτοβολταϊκών από τον ειδικό λογαριασμό που συγκροτήθηκε με μια σύνθεση εισφορών, ποινών και τελών. Τα συμβόλαια τρέχουν, όπως και οι νέες επενδύσεις, παρά το ανασχετικό μέτρο της επιβολής τέλους στους επιχειρηματίες της στέγης, που τα βάζουν κάτω και βλέπουν πως, ακόμη κι έτσι, συμφέρει. Ακριβώς  έτσι όμως ο ειδικός λογαριασμός έγινε ελλειμματικός και τώρα καλούνται οι πολίτες άπαντες να επιβαρυνθούν με 50 -60 ευρώ στους λογαριασμούς του ρεύματος, ετησίως, για να καλυφθεί το έλλειμμα και να πληρωθούν τα συμβόλαια των επενδυτών του ήλιου με κοινωνικό ρεφενέ.

Αλήθεια, και του παραχρόνου πόσο έλλειμμα θα 'χει ο λογαριασμός και πώς θα το πληρώσουν τα αιώνια θύματα, η σιωπηρή πλειοψηφία των ουδέποτε επιτηδείων Φαίνεται πως οι εντόπιοι επαγγελματίες της πολιτικής δεν έμαθαν τίποτα από το ισπανικό κραχ της ηλιενέργειας. Είναι ηλίου φαεινότερο πως έρχεται κατ κατά δω, αλλά προέχει η δουλειά των τραπεζών και η τέρψη των πελατών.

************************************** 

 

-Είναι πολύ άδικο, ρε συ Νώντα, να κάνει το κράτος συμβόλαια με όσους βάζουν φωτοβολταϊκά και , όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να τους πληρώσει, επιβαρύνει τα εκατομμύρια των απλών καταναλωτών  ρεύματος .

- Τώρα πήρες χαμπάρι, ρε Φώτη, ότι αυτοί που μας κυβερνούν είναι σαν τους ανθρώπους του υποκόσμου; Ότι εκτελούν συμβόλαια  για λογαριασμό τρίτων;