Η πόλη και το λιμάνι της πόλης Χούσουμ (Husum),κοντά στο Αμβούργο, σε παλιές
λιθογραφίες της δεκαετίας του 1860. Το Χούσουμ είναι η πατρίδα του λατρεμένου από τους Γερμανούς ρεαλιστή πεζογράφου και ποιητή Τεοντόρ Στορμ (Theodor Storm: 1817-1888).
Η αγάπη που έδειχνε προς αυτήν, παρά το καταθλιπτικό περιβάλλον της, αποτυπώνεται σε ένα από τα πιο ωραία ποιήματά του , που το γνωρίζουν από στήθους οι σημερινοί Γερμανοί, καθότι το περιεχόμενό του εκφράζει απόλυτα τα αισθήματα που τρέφουν για την πατρίδα τους, όπου κυριαρχεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τα κτίρια έχουν επάνω τους τη σφραγίδα του χρόνου και των χρωμάτων που επιβάλλει ο μονίμως σχεδόν κακός καιρός.
Mια νέα όμως βιογραφία του πιο δημοφιλούς στις σχολικές γερμανικές ανθολογίες συγγραφέα έρχεται να αμαυρώσει την άσπιλη εικόνα του, παρουσιάζοντάς τον ως ...παιδόφιλο.
Το σχετικό άρθρο που αφιερώνει η εφημερίδα DIE WELT στη χθεσινή ολοσέλιδη επιφυλλίδα της είναι συγκλονιστικό, αφού δείχνει έναν έγκριτο νομικό και πετυχημένο λογοτέχνη να άγεται και να φέρεται από το ανομολόγητο σεξουαλικό του πάθος.
Δείτε : DIE WELT -Der sexuelle Trieb war Theodor Storm Antrieb
Στορμ, Χανς Τέοντορ Στορμ, Χανς Τέοντορ (Hans Theodor Woldsen Storm, Χούσουμ, Σλέσβιχ 1817 – Χαντεμάρσεν 1888).
Γερμανός μυθιστοριογράφος και ποιητής. Σπούδασε νομικά στο Κίελο και στο Βερολίνο και εργάστηκε ως δικηγόρος στο Χούσουμ έως το 1853 οπότε, καθώς οι Δανοί είχαν καταλάβει το Σλέσβιχ, μετέβη στο Πότσνταμ. Το 1864 επέστρεψε στη γενέτειρά του. Το 1843 συνεργάστηκε με τους αδελφούς Μόμσεν στο Βιβλίο τραγουδιών τριών φίλων, το οποίο ακολούθησαν οι Καλοκαιριάτικες ιστορίες και τραγούδια (1851). Ο κόσμος του Βορρά δοσμένος με μια νοσταλγία που σκεπάζει με ατμόσφαιρα ονείρου την εσωτερική τραγικότητα που τον διαποτίζει, εκφράζεται, εκτός από τα ποιήματά του, και στα διηγήματά του, που τα δούλευε, όπως έχει γραφεί χαρακτηριστικά «σαν να ήταν στίχοι». Ήδη στο έργο Ίμενζεε διακρίνεται η αγάπη του για τις εσωτερικές συγκρούσεις που πνίγονται μέσα στην εγκαρτέρηση και θυσιάζονται στον αστικό τρόπο ζωής και σκέψης. Στα άλλα διηγήματα του (περίπου 50) την αγάπη του για την κλειστή οικογενειακή ζωή συνοδεύει το ενδιαφέρον του για αμφίβολα, δαιμονικά πρόσωπα που συχνά παρεμβάλλονται σε ένα αστικό περιβάλλον καταπιεζόμενο από τους αυστηρούς νόμους των κοινωνικών συμβάσεων. Ένας βίαιος και παγανιστικός αισθησιασμός διαποτίζει τα ποιήματά του, που είναι από τα καλύτερα της γερμανικής λογοτεχνίας· στα ποιητικά έργα του ο τόνος, που τον σκιάζει συχνά η θλίψη, γίνεται πολλές φορές, από την ένταση του πόνου, βαρύς και δραματικός. Στο τέλος της ζωής του, με κλονισμένη υγεία, ολοκλήρωσε το μακρύ διήγημα Ο καβαλάρης με το άσπρο άλογο (1886-88), φανταστική και επιβλητική ανάπλαση ενός θρύλου του Βορρά. Έγραψε ακόμα τα έργα Οι γιοι του γερουσιαστή (1956), Ο επιμελητής Κάρστεν (1878), Ρενάτα (1878), Το σπίτι του γείτονα στ’ αριστερά (1875) κ.ά.
Πηγή: Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ
************************************
'Die Stadt'
(The Town)
| Am grauen Strand, am grauen Meer Und seitab liegt die Stadt; Der Nebel drückt die Dächer schwer, Und durch die Stille braust das Meer Eintönig um die Stadt. | By the grey shore, by the grey sea, And set apart, lies the town; The fog lies heavy on the roofs, And through the stillness roars the sea, Dully around the town. |
| Es rauscht kein Wald, es schlägt im Mai Kein Vogel ohn' Unterlaß; Die Wandergans mit hartem Schrei Nur fliegt in Herbstesnacht vorbei, Am Strande weht das Gras. |
No forest murmurs, nor do birds Sing constantly in May; Only the goose on autumn nights, With its harsh cry, flies by, On the shore the grasses sway. |
| Doch hängt mein ganzes Herz an dir, Du graue Stadt am Meer; Der Jugend Zauber für und für Ruht lächelnd doch auf dir, auf dir, Du graue Stadt am Meer. |
Yet all my heart belongs to you, You grey town by the sea; The magic of my youth, evermore Will rest and smile on you, on you, You grey town by the sea. |
Theodor Storm. 'Die Stadt'.
Trans. © Denis Jackson 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου