Έτσι γράφεται σήμερα ένα ιστορικό δοκίμιο
Ο Ηγεμόνας εφώναξε τον Σαμουήλ,
τον μορφωμένο του αυλικό, και του είπε:
«Γράψε μου σε δέκα μέρες το πολύ
ένα δοκίμιο που να φιλοσοφεί περί την Ιστορία.
Κι αφού λοιπόν ξέρεις πολύ καλά τι πρέσβευα
και εξακολουθώ να θέλω
και προπαντός τι είναι αυτό που πρόκειται
ευθύς αμέσως να εκτελέσω,
φρόντισε περισπούδαστα με όσα πεις να με καλύψεις.
Κι εγώ στο ωραίο σου δοκίμιο θα παραπέμπω.
Τις φράσεις του
(ιδίως σελίδα 20 στο τέλος και 73 στην αρχή)
καλά θα αποστηθίσω.
Στα μάτια μου το έχω το δοκίμιο
σα να ’ναι κιόλας τυπωμένο.
Και σ’ όποιον με αμφισβητεί,
τις φράσεις του αυτές, σαν θεωρία δήθεν προϋπάρχουσα,
θα λέω.»
Κι ενώ στον αυλικό ερχότανε
σαν θεία φώτιση η Ιστορία
και έφευγε μέσα στην έκσταση πισωπατώντας,
ο Ηγεμόνας τού συμπλήρωσε:
«Βάλε και κάτι από αυτά
που μου ’χεις πει κατά καιρούς,
τα συμβουλευτικά.
Κεφάλαιο ξεχωριστό.
Να φαίνεται πως είναι για το Κράτος
αλλά να αφορούν προσωπικά εμένα.
Μπας και όσο με άλλους θα συγκρούομαι,
να κατακτώ, έτσι σαν αντιστάθμισμα,
με τις ωραίες σου τις συμβουλές,
αυτό που ακόμα λέω εαυτό μου.»
Σπύρος Βρεττός, Ποιήματα που τώρα γράφονται, Η Αυγή, 22/5/11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου