WHY should I blame her that she filled my days
With misery, or that she would of late
Have taught to ignorant men most violent ways,
Or hurled the little streets upon the great.
Had they but courage equal to desire?
What could have made her peaceful with a mind
That nobleness made simple as a fire,
With beauty like a tightened bow, a kind
That is not natural in an age like this,
Being high and solitary and most stern?
Why, what could she have done, being what she is?
Was there another Troy for her to burn?
*************************************
Giovanni Domenico Tiepolo: "Οι Τρώες σέρνουν τον Δούρειο Ίππο
στο εσωτερικό της πόλης τους" (1760).
Δεν υπάρχει άλλη Τροία
Γιατί να της προσάψω ότι γέμισε τις μέρες μου με δυστυχία
Ή ότι δίδαξε σ' ανίδεους άνδρες κάπως καθυστερημένα
τους πιο βίαιους τρόπους,
Ή ότι σώριασε δρομάκια πάνω σε λεωφόρους,
Είχαν μήπως τίποτ' άλλο ισάξιο με τον πόθο πέρ' από το θάρρος;
Tί θα μπορούσε να της φέρει τη γαλήνη, με μια σκέψη,
που το αρχοντολόι το απλοποίησε σαν τη φωτιά,
όμορφο σαν τεντωμένο τόξο,
είδος αταίριαστο σε μια τέτοιαν εποχή,
έτσι όπως στέκεται ψηλή , μοναχική και τόσο αυστηρή;
Γιατί, τί άλλο θα μπορούσε να 'χε κάνει, στην κατάσταση που είναι;
Υπήρχε μήπως άλλη Τροία για να κάψει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου