Τρίτη, Ιανουαρίου 24, 2012

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΑΦΗ


ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ
ΜΕΝΙΠΠΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η βαρκούλα του νεκροπομπού  Χάρωνα ακουμπά στην όχθη της Αχερουσίας λίμνης. Πατώντας στο έδαφος  κάθε νεκρός , πληρώνει το κόμιστρο (έναν οβολό)  στο νεκροπομπό  και προχωρεί προς τα δεξιά , κατευθυνόμενος προς τον Άδη. Ο κυνικός φιλόσοφος  Μένιππος, που  είναι ο τελευταίος επιβάτης, προσπερνά τον Χάρωνα χωρίς να του δώσει τον οβολό.Ο Χάρωνας τότε τον βουτάει απ΄τον ώμο.

Χ. Επ! Το χρήμα και γρήγορα, αναθεματισμένε!
Μ. Φώναζε όσο θέλεις, Χάρε, άμα γουστάρεις!

Χ. Ρε ίσα!Μπρος, κατέβαινε το παραδάκι, για το ταξίδι!
Μ. Ουκ αν λάβεις  παρά του μή έχοντος!

Χ. Για στάσου , ρε: ποιος άνθρωπος δεν έχει ένα οβολό;
Μ. Αν υπάρχει κανένας, δεν το ξέρω. Πάντως εγώ δεν έχω μία.

Χ. Ετοιμάσου να πάμε στον Πλούτωνα, βρε σκατιάρη, άμα δεν πληρώσεις.
Μ.Κοίτα να μη σου δώσω μία με τούτο το κουπί και  σου κάνω θρύψαλα την κεφάλα.

Χ. Και όλο αυτό το  ταξίδι, ρε, το ΄κανες στο τσάμπα;
Μ. Ας ξυλωθεί ο Ερμής, που με κουβάλησε σε σένα!

ΕΡΜΗΣ. Μα το θεό, θα χρεοκοπήσω αν  πληρώνω το εισιτήριο  των πεθαμένων!

Χ. Δεν πάω πουθενά! Θα ΄μαι συνέχεια κοντά  σου.
Μ. Ε, τότε, τράβηξε τη βάρκα στην όχθη και παλουκώσου. Αλλά τι θα πάρεις, αφού είμαι πανί με πανί;

Χ. Ρε συ, δεν το ΄ξερες  πως έπρεπε να έχεις μαζί σου το αντίτιμο;
Μ. Πώς δεν το ΄ξερα. Τι να ΄κανα όμως, αφού ήμουν άφραγκος.  Να μην τα τίναζα;

Χ. Και τώρα θα ΄σαι ο μόνος που θα κοκορεύεται  πως πέρασε τζάμπα;
Μ. Τσάμπα!Τι είναι αυτά που λες; Και τα νερά που έβγαλα από τη βάρκα και το κουπί που τράβηξα; Χώρια  που ήμουν ο μόνος ανάμεσα στους επιβάτες που δεν έκλαιγε!...

Χ. Όλα αυτά δεν αφορούν ένα βαρκάρη! Λοιπόν κατέβαινε το παραδάκι.Τελεία και παύλα!
Μ. Άμα είναι έτσι, δε με πας πίσω;

Χ. Μωρέ τι μα λες! Και να με κάνει του αλατιού ο Αιακός;
Μ. Ε τότε, άει παράτα μας!

Χ. Για να δω τι κουβαλάς στο σακούλι σου.
Μ. Λούπινα. Θες;... Και μια λειτουργιά.

Χ. Πού το βρήκες, Ερμή, αυτόν τον κόπρο; Το τι μαλακίες είπε στο ταξίδι δεν περιγράφονται! Τσιγκλούσε  και κορόϊδευε όλους τους επιβάτες κι , ενώ οι άλλοι έλιωναν στο κλάμα, ετούτος όλο τραγούδια ήτανε.

ΕΡΜΗΣ.  Χάρε, μάλλον αγνοείς ποιον φιλοξενούσες  στη βάρκα σου. Ο Μένιππος είναι, άνθρωπος απόλυτα αδέσμευτος και ζαμανφού!

Τη στιγμή εκείνη , που ο Χάρων μιλάει με τον Ερμή,ο  Μένιππος βρίσκει την ευκαιρία και το σκάει.

Χ. Δε θα  πέσεις στα χέρια μου καμιά φορά...

Η φωνή του Μένιππου που απομακρύνεται:

Μ. Πιάσε με , αν μπορείς, φιλάρα! Δυο φορές είναι των αδυνάτων αδύνατο  να με τσακώσεις!

Μετάφραση: Gerontakos
***************************************************************
ΚΑΙ ΕΝΩ ΑΥΤΗ Η ΤΡΟΜΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 
ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ,
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ 
Η ΓΡΑΦΙΔΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ,
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΤΥΛΙΧΘΗΚΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΡΜΗΣ,ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ:




ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΘΕΡΜΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ,
ΣΤΙΣ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011,


"Καθόρισε ομόφωνα 
ως έξοδα κηδείας αιρετών
το ποσό των... 10.000 ευρώ!"

Η είδηση αυτή δημοσιεύτηκε στη μηνιαία εφημερίδα
του Δήμου Θέρμης, " Θέρμης Δρώμενα", τχ. 132/2011.
Την  αναδημοσιεύσαμε στο blog μας στα τέλη του Απρίλη
του ίδιου χρόνου, αλλά απάντηση δεν πήραμε,γεγονός
που μας κάνει να πιστεύουμε μετά βεβαιότητος ότι
εξακολουθεί να ισχύει. 
Ερωτούμε ευθέως τους αγαπητούς  συμβούλους
του, κατά τα άλλα , άκρως φιλοπρόοδου Δήμου:
"Είναι δυνατό σε εποχή τόσο μεγάλης οικονομικής 
δυσπραγίας για τη συντριπτική πλειοψηφία 
των συμπολιτών τους, αυτοί να έχουν κατοχυρώσει
τέτοιου είδους  προνόμια που όχι μόνο σκανδαλίζουν
τους πάντες , αλλά αποτελούν και φοβερή πρόκληση
για όσους περνάνε δύσκολες στιγμές , έχοντας φτάσει
στο σημείο να μην μπορούν να πληρώσουν ούτε τα
στοιχειώδη για τη διαβίωσή τους;".


"Μαριώ μου, δεν ήσουν όποια όποια , δεν ήσουν μία κοινή θνητή,
σ΄αξίζει  η  πολυτελής  κηδεία, επειδή ήσουν μία  αιρετή!
Άσ΄ τους πληβείους να φωνάζουν για πρόκληση στου ΔΝΤ την εποχή,
την προσφορά  σου δίκαια  τίμησε  ο Δήμος Θέρμης με βασιλική ταφή! "

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αφιέρωμα στον «άγιο» της λογοτεχνίας μας

  Αντώνης Αναπλιώτης* ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ   Έγραφε, έψελνε, έπινε. (Το λιγοστό κρασάκι του -Το ταπεινό-φτηνό μεράκι του.) -Πένα ψα...