H περίπτωση της Κάτιας Μπουνιατισβίλι
Του Νικου Α. Δοντα
Η Καθημερινή,7/1/12
Στη σειρά «Ανατέλλοντα αστέρια» έχουμε απολαύσει εξαιρετικά ταλέντα, που στη συνέχεια αναδείχτηκαν σε καλλιτέχνες πρώτου μεγέθους. Στις 14 Δεκεμβρίου εμφανίστηκε στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» η 25χρονη Κάτια Μπουνιατισβίλι, πιανίστρια που έχει ήδη αποκτήσει φήμη χάρη σε εμφανίσεις της σε εμβληματικούς χώρους αλλά και μέσα από ηχογραφήσεις πλάι στον Γκίντον Κρέμερ, είτε μόνη, ερμηνεύοντας έργα Λιστ.
Στην Αθήνα το ρεσιτάλ της περιλάμβανε έργα Λιστ, όπως επίσης συνθέσεις του Σοπέν και του Στραβίνσκι. Δίχως τον μικρότερο ενδοιασμό μιλά κανείς για σημαντικό ταλέντο, μία πιανίστρια με εντυπωσιακή τεχνική και δεξιοτεχνία που κόβει την ανάσα μέχρι του σημείου να προκαλεί άγχος. Η όμορφη Γεωργιανή έλεγχε απόλυτα τα εκφραστικά της μέσα, ήταν ικανή για αναρίθμητες αποχρώσεις και απέδιδε με την ίδια επιτυχία τις εντάσεις όσο και τα λυρικά σημεία.
Υπήρχε μία τάση υπέρ αναγνώσεων όσο το δυνατόν πιο γρήγορων, όσο το δυνατόν πιο ηχηρών. Πρόκειται για συνήθη πρακτική, κυρίως ανάμεσα σε μουσικούς της νεώτερης γενιάς και αναμφίβολα προκαλεί τον θαυμασμό των περισσότερων. Το ερώτημα είναι πόσος χώρος μένει τελικά για μουσική; Οπως αποδείχτηκε, πολλά από τα έργα του ρεπερτορίου, ιδιαίτερα οι συνθέσεις του 19ου αιώνα που επέλεξε η Μπουνιατισβίλι αλλά επίσης τα τρία μέρη από τον «Πετρούσκα», έχουν ανάγκη από χώρο και χρόνο, ώστε να μπορέσει ο ακροατής να αντιληφθεί, να αφομοιώσει, να απολαύσει τις μουσικές τους ιδέες.
Τα τμήματα της απαιτητικής Σονάτας σε σι ελάσσονα του Λιστ έμοιαζαν άριστα επεξεργασμένα, αλλά η μεταξύ τους σύνδεση δεν ήταν προφανής. Οι λυρικές ενότητες ήταν ιδιαίτερα τρυφερές και ποιητικές, οι ζωηρές ασύλληπτα γοργές. Το πρώτο από τα «Βαλς του Μεφιστοφελή» έμοιαζε με εκκωφαντικό αγώνα δρόμου, ενώ στα τρία Σκέρτσα του Σοπέν ζητούμενο έμοιαζε η αποφυγή οποιασδήποτε αίσθησης ρομαντισμού: Ομως, τότε θα έπρεπε να βρεθεί πειστική αντιπρόταση για τις εκτενείς λυρικές μελωδίες. Το ύφος της Μπουνιατισβίλι ταίριαζε προφανώς καλύτερα στον Στραβίνσκι. Ωστόσο, κι εδώ η ερμηνεία στριμώχτηκε από ασύλληπτες ταχύτητες και εκκωφαντικές εντάσεις, που υπογραμμίστηκαν από την ακουστική της μικρής αίθουσας. Το ταλέντο της νεαρής Γεωργιανής είναι πασιφανές και μεγάλο, χρειάζεται όμως χώρο και λιγότερη πίεση ώστε να ανθήσει όσο μπορεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου