ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΚΩΣΤΑΣ ΑΞΕΛΟΣ
(1925- 4 Φεβρουαρίου 2010)


Κομουνιστής ακτιβιστής στα νιάτα του στην Ελλάδα,
πολέμησε τους Γερμανούς και τους Ιταλούς και αργότερα πήρε
ενεργό μέρος στα Δεκεμβριανά.Καταδικάστηκε σε θάνατο από
έκτακτο στρατοδικείο, αλλά γλίτωσε την εκτέλεση δραπετεύοντας
από το στρατόπεδο και λίγο αργότερα φυγαδεύτηκε στη Γαλλία
μαζί με πολλούς άλλους αριστερούς θανατοποινίτες.
Την εποχή εκείνη διέρηξε τη σχέση του με τον κομουνισμό
και ακολούθησε το δρόμο των σοβαρών σπουδών
και της εντατικής μελέτης της φιλοσοφίας,
όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα, αποσπώντας με τις αντισυμβατικές
αναζητήσεις του την προσοχή των μεγάλων πνευμάτων της
πρώτης μεταπολεμικής εποχής.
Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το έργο του Ηράκλειτου,του Μαρξ
του Νίτσε και του Χάιντεγκερ , χωρίς να αφήνει έξω από
τα ενδιαφέροντά του τη μελέτη μεγάλων μορφών της παγκόσμιας
λογοτεχνίας, των αρχαίων ελλήνων τραγικών, του Χέλντερλιν,
του Ντοστογιέφσκι κ.ά.
Έμμονη έγνοια του ήταν το μέλλον του πλανήτη,
σε σχέση με τη σωστή χρήση της τεχνολογίας από τον άνθρωπο,
Μίλησε για την ανάγκη επανηθικοποίησης του ανθρώπου
στη βάση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου, που θα πρότασσε
τη ριζοσπαστική σκέψη έναντι της τυφλής δύναμης.
Ο δημόσιος καυγάς του με τον Ζαν Πολ Σαρτρ ξεσήκωσε σάλο
και πέρασε στην ιστορία των ιδεών ως ένα παράδειγμα
νεαρού "μαθητή" που τόλμησε να αμφισβητήσει την αυθεντία
ενός καταξιωμένου δασκάλου ,στη βάση μάλιστα
της γνησιότητας των... ιδεών του δασκάλου.
Ο Κώστας όμως Αξελός υπήρξε , κατά την εύστοχη
κρίση του διανοητή Jean-Michel Palmier,
ο φιλόσοφος που κυρίως έθετε ερωτήσεις.
Ο Αξελός, κατά την ταπεινή μας άποψη, ήταν
σ΄όλη του τη ζωή ένας Έλληνας του πλανητικού κόσμου,
ο στοχαστής δηλαδή που δε ζει κλεισμένος στο
χρυσελεφάντινο πύργο του , αλλά κινείται με άνεση
και εν πλήρει αταραξία στην πλήθουσαν Αγορά.
Σαν τον Σωκράτη, το γιο του Σωφρονίσκου και της Φεναρέτης...