ΚΑΛΗΝΥΦΤΑ

«Καληνύφτα»
[Τραγούδι αγάπης ('ματινάτα'),
από τα πιο αγαπητά στις ελληνόφωνες
κοινότητες του Σαλέντο.]

Τι έν γκλυτσέα τούση νύφτα τ' εν ώρια,
(Πόσο γλυκιά και ωραία είναι τούτη η νύχτα)
τα εβώ ε πλώνω πενσέοντα σε σένα.
(κι εγώ δεν κοιμάμαι, γιατί σε σκέφτομαι.)
Εις τη φενέστρα α την αγάπη μου
(μπρος στο παραθύρι της αγάπης μου)
της καρδιάς μου σου νοίφτω την πένα.
(σου ξεδιπλώνω τον πόνο της καρδιάς μου.)

Ιβώ ε πλώνω πενσέοντα σε σένα
τσε για σένα ψυχή μου αγαπώ
μα πού (=όπου) πάω, πού σύρνω (= περιφέρομαι), πού στέω (=στέκομαι)
εις την καρδιά μου πάντα σένα βαστώ.

Και σου μάι μ' αγάπησε ώρια μου,
( Και συ ποτέ δε μ' αγάπησες, ωραία μου,)
ε σού πόνησε μάι άσσε μένα
(ποτέ δεν πόνεσες για μένα)
είττα χείλη σου έν άνοιτσε μάι
(ποτέ δεν άνοιξες τα χείλη σου)
πει (να πεις) τα λόγια τσ' αγάπης βλοημένα.

Κ' είττ' αμμάι σου, άτσε μάγο γκλυτσέο
έν ανοίτσε μάι για μένα φτεχό (=φτωχό)
Μα πού πάω, πού σύρνω ,πού στέω
εις την καρδιάν μου πάντα σένα βαστώ.

Από το δίσκο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος
«Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ»