ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ...

Αρρώστια χωρίς αξιοπρέπεια

Του Nικου Γ. Ξυδακη

"Η Καθημερινή", 30/01/2010.

Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει διασταυρωθεί με τον καρκίνο. Ολοι έχουμε ζήσει τη νόσο, πλάι μας κι εντός μας, έχουμε τραβηχτεί σε διαγνώσεις και προγνώσεις, σε προθαλάμους ιατρείων και διαδρόμους νοσοκομείων. Και όλοι έχουμε νιώσει κάποια στιγμή ότι, αν ο άρρωστος δεν διαθέτει οικονομική επιφάνεια και ισχυρή υποστήριξη από την οικογένειά του, μπορεί να χάσει το παιχνίδι χωρίς καν να αγωνιστεί, χωρίς καν να του δοθεί ευκαιρία ιάσεως ή ανακουφίσεως.

Ακουσα από το στόμα φίλου καρκινοπαθούς, καθηγητή Ιατρικής, διευθυντή πανεπιστημιακής κλινικής, να μου αφηγείται τι τραβάει ο ασφαλισμένος του Δημοσίου για να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Μου περιέγραφε τις μακρόσυρτες, βασανιστικές αναμονές στον Αγιο Σάββα: «Ζητώ λίγη αξιοπρέπεια μόνο...» Αδυνατούσα να τον πιστέψω: Ενας επιφανής γιατρός, καθηγητής, να εκλιπαρεί αξιοπρέπεια στο λαβύρινθο του ΕΣΥ...

Εζησα πρόσφατα την οδύσσεια ενός άλλου καρκινοπαθούς, «πληβείου», ασφαλισμένου στο ΝΑΤ. Οι γιατροί του δημόσιου νοσοκομείου τον ξέγραψαν εξαρχής. Κανείς γιατρός δεν εξηγεί με σαφήνεια στους οικείους του ποια αγωγή πρέπει να ακολουθήσει, ποιες δυνατότητες νοσηλείας υπάρχουν. Τα ειδικά αντικαρκινικά νοσοκομεία δεν τον δέχονταν· τον πήραν μόνον όταν έφτασε σκελετός. Οι «ιδιωτικοί» γιατροί συστήνουν την α ή τη β θεραπεία, σε ιδιωτικά θεραπευτήρια· η οικογένεια δεν έχει την οικονομική δυνατότητα. Στο ΕΣΥ του χορηγούν παυσίπονα, τα πανάκριβα φάρμακα τα αγοράζει μόνος του και ακολουθεί μακρά διαδικασία για να πληρωθεί από το Ταμείο. Και λιώνει, χωρίς αξιοπρέπεια.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έτσι όπως κατάντησε, ξεγράφει τους καρκινοπαθείς. Ο χρόνιος καρκινοπαθής είναι «ακριβός» ασθενής, δυσάρεστος, ανεπιθύμητος. Οι γιατροί ακτινοθεραπευτές καταγγέλλουν ότι ο εξοπλισμός του ΕΣΥ είναι ελάχιστος και απηρχαιωμένος· οι ακτινοθεραπείες που χορηγούνται έχουν ρόλο παρηγορητικό· η λίστα αναμονής ξεπερνά τους δύο μήνες. Εν τω μεταξύ, τα ιδιωτικά θεραπευτήρια εκσυγχρονίζονται και θησαυρίζουν – με τα χρήματα των ασφαλισμένων...

Ιδού η ισοπολιτεία και το κράτος πρόνοιας. Η Ελλάδα του 2010 ξεγράφει τους αρρώστους της, δεν τους προσφέρει ούτε καν αξιοπρέπεια.

******************

Ο κήπος των καρκινοπαθών της Ελλάδας.
Κλινικάρχες , ογκολόγοι , ακτινολόγοι, νοσοκόμοι
και άλλοι "θεράποντες" συναγωνίζονται ως λύκοι
στο ποιος θα "πηδήσει" (μεταφορικώς)
περισσότερα πρόβατα, δηλαδή ασθενείς
και συγγενείς τους.
Ενδεικτικές τιμές:
α/ ταρίφα ογκολόγου
για ένα (1!) μόνο χημικό "κοκτέιλ" σε ιδιωτική
κλινική της Θεσσαλονίκης: 1700 ευρώ, χωρίς απόδειξη!
β/ ταρίφα ακτινολόγου στην ίδια κλινική: 300 ευρώ
η συνεδρία, με απόδειξη.
γ/ ταρίφα κρεβατιού κλινικής:
200 ευρώ ημερησίως!
δ/ ταρίφα νοσοκόμων για να σε "καθίσουν"
για μισή ώρα στο κρεβάτι ή να σε γυρίσουν: 50 ευρώ!
Και όλα αυτά , δίχως τα φάρμακα, τις φυσικοθεραπείες,
τα παραϊατρικά βοηθήματα κλπ.

ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ

Franz Peter Schubert
(31 Ιανουαρίου 1797 – 1828)

Ιm Walde (Στο Δάσος)
(Waldesnacht/ Νύχτα στο δάσος),
D.708 (1820)

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΖΩΗΣ

Στην εταιρεία έχει τη φήμη κλειστού ατόμου.
Είναι ικανός υπάλληλος , πράγμα αναμφισβήτητο,
αλλά η κοινωνικότητά του εξαντλείται στην αυστηρή
τήρηση των κανόνων που υπαγορεύει η επαγγελματική ρουτίνα.
Καμία εξωτερίκευση των προσωπικών του αισθημάτων,
καμία πληροφορία για την ιδιωτική του ζωή και
τα χόμπι του, κανένα ενδιαφέρον για τα
προσωπικά προβλήματα των άλλων.
Το πρόσωπό του μια μάσκα υπηρεσιακή , που κόβει
τη διάθεση του άλλου για στενότερη επαφή.
Στα παρτάκια που κάνουμε παραμονές των μεγάλων εορτών
δε συμμετέχει, ενώ δε γίνεται λόγος για συναντήσεις έξω από
τη δουλειά. Ούτε ονομαστικές γιορτές ούτε καφενείο, όπου παίζουμε
κανένα ποκεράκι, ούτε εκδρομές , για κανένα ουζάκι,
είναι σαν να μην υπάρχει, λες και είναι ένα ον χωρίς κοινωνική υπόσταση.
Δίκαια , νομίζω, του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι "μισάνθρωπος".
Τις προάλλες όμως τον πέτυχα στο Carrefour . Περιφερόταν
με ένα καρότσι που είχε ελάχιστα πράγματα μέσα .
Μόλις με είδε , αντί να κάνει στροφή για να με αποφύγει,
ήρθε καταπάνω μου με πρόσωπο που λαμποκοπούσε
από ευχαρίστηση και μου ’πιασε κουβέντα σαν να ήταν άλλος
άνθρωπος από το "μισάνθρωπο" του γραφείου .
Έμοιαζε με θαύμα: αυτός που στη δουλειά μετά βίας του αποσπούσαμε
ένα λόγο παραπάνω έξω από τα υπηρεσιακά του καθήκοντα,
ο τυπικός, ο απρόσιτος, ο παγωμένος, να συνομιλεί
μες στη χαρά μαζί μου, να με ρωτάει πώς ήταν η υγεία μου
και πώς πήγαιναν οι σπουδές των παιδιών μου!
«Να σε κεράσω ένα καφέ!», πρότεινε σε μια στιγμή και
η θέρμη της φωνής του είχε κάτι από από το σπαραγμό του ικέτη,
που μ’ έκανε να δεχτώ!
«Μια στιγμή όμως να πάρω τον μπακαλιάρο που μου παρήγγειλε η γυναίκα μου! 25 Μαρτίου ένεκα…», έδειξα γελώντας το χαρτί με τα ψώνια που κρατούσα στα χέρια μου.
Συναντηθήκαμε ύστερα από ένα τέταρτο στο Φλο Καφέ και δώσαμε την παραγγελιά στην κοπέλα που έσπευσε αμέσως στο τραπέζι μας. Εγώ το βυζαντινό βαρύ γλυκό
μου και ο αυτός ένα διπλό ουίσκι.
«Πώς έτσι, χαρούμενος, κύριε Γεωργόπουλε;», είπα σε μια στιγμή ρουφώντας
το μαυροζούμι μου. « Σας έπεσε το λαχείο;»
«Ποιο λαχείο, αγαπητέ μου; Πού τέτοιο θαύμα , να γλίτωνα από την αγκούσα της δουλειάς!»
«Τότε κάτι εξαιρετικό πρέπει να σας συμβαίνει, για να έχετε τέτοια κέφια…»
Με κοίταξε με μάτι που έπαιζε ανάμεσα στην ενοχή και την ιλαρότητα.
«Φίλε μου, κάθε φορά που πηγαίνω σε σουπερμάρκετ γίνομαι άλλος άνθρωπος!»
Μετά βίας συγκράτησα ένα χαμόγελο που πήγε να σχηματιστεί στο πρόσωπό μου.
«Σας αρέσει να ψωνίζετε;»
«Καθόλου! Η φιλοσοφία μου είναι διαμετρικά αντίθετη με το πνεύμα του καταναλωτισμού των ημερών μας. Δε βλέπετε, εξάλλου, το καρότσι μου;»
«Μα τότε, ποιος ο λόγος αυτής της συνήθειας;»
«Επειδή συναντώ ανθρώπους!»
Έμεινα ενεός.
«Και χρειάζεται να πηγαίνετε στα σουπερμάρκετ , για να συναντάτε
ανθρώπους; Χάθηκαν τα άλλα μέρη;»
«Αγαπητέ μου, όπως θα γνωρίζετε ίσως, εγώ είμαι ένας μοναχικός άνθρωπος. Εσείς γυρίζετε στο σπίτι σας και σας περιμένουν οι δικοί σας άνθρωποι, η γυναίκα και τα παιδιά σας. Εγώ όταν γυρίζω στο σπίτι , αντικρίζω τους τέσσερις τοίχους μου. Πληρώνω το λάθος να πάρω τοις μετρητοίς το απόφθεγμα του πατέρα μου…»
«Ποιο απόφθεγμα;»
«Πυρ, γυνή και θάλασσα!»
«Α!...»
«Μάλιστα, κύριε! Πυρ, γυνή και θάλασσα! Τα τρία κακά που με καταδίωκαν σ’ όλη τη ζωή μου. Φοβόμουν τη φωτιά όπως το διάολο, δεν έμαθα κολύμπι, γιατί ποτέ δεν μπήκα σε θαλασσινό νερό, και απέφυγα οιανδήποτε δέσμευση σε όλες τις ερωτοδουλειές που είχα με το πάλαι ποτέ ασθενές φύλο. Έτσι κατέληξα μαγκούφης και έρημος σαν την καλαμιά στον κάμπο.»
«Δεν είναι τόσο τραγικός ο εργένικος βίος», αντέτεινα, «Δεν ξέρετε πόσοι παντρεμένοι θα ζήλευαν την ανεξαρτησία σας…»
«Κουραφέξαλα! Ας μείνουν μερικούς μήνες σε ένα σιωπηλό σπίτι και τότε ας έρθουν να μου μιλήσουν για τα αγαθά του. Δεν ξέρεις , φίλε μου, πόσο σε ζηλεύω, που σε λίγο θα γυρίσεις στο σπιτικό σου και θα βρεθείς ανάμεσα στους άνθρωπους σου…»
«Καλά , δεν έχετε φίλους, δεν έχετε γνωστούς και συγγενείς, για να μοιράζετε τον ελεύθερο χρόνο σας ;»
«Πώς δεν έχω! Τους αποφεύγω όμως , γιατί όλοι τους είναι παντρεμένοι. Όλο για τα οικογενειακά τους μιλάνε κι εμένα αυτό μου τη σπάει. Τι να πω εγώ; Για τις σφαλιάρες που τρώω κάθε βράδυ από τη μοναξιά; Γι’ αυτό κι εγώ πηγαίνω καθημερινά για ψώνια στο Carrefour, για να βρίσκομαι μέσα σε κόσμο και να συναντάω κανένα γνωστό , να τα λέμε.»
«Γιατί όμως ειδικά στο Carrefour και όχι σε κάποιο άλλο; Ένα σωρό πολυκαταστήματα υπάρχουν στην πόλη…»
«Είναι το μόνο που έχει ταμεία για λίγα τεμάχια. Δεν ξέρεις πόσο με καταθλίβει η θέα των γεμάτων καροτσιών. Αυτό σημαίνει οικογένεια! Κι όσο πιο ξέχειλο είναι ένα καρότσι , τόσο πιο μεγάλη είναι η οικογένεια. Ενώ ένας ερημίτης τι ανάγκες μπορεί να έχει;»
Έριξε ένα μελαγχολικό βλέμμα στο κατάφορτο καρότσι μου και φώναξε την γκαρσόνα:
«Παρακαλώ, μπορώ να έχω ένα ακόμη διπλό;»

ΕΔΩ ΝΤΑΒΟΣ!

-Πώς λέγεται το μενού της ημέρας, αγάπη μου;
-Παπανδρέου ογκρατέν, σερί!
-Μμμμ! Μ΄αρέσουν οι πρωθυπουργοί
χρεοκοπημένων χωρών!
- Ναι , είναι πολύ νόστιμοι.Ιδίως όταν τους γαρνίρεις
με αγρότες μπλόκων, εφοριακούς και τελωνειακούς!

ΑΠΟ ΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ

" Κάθε φορά που ξυπνώ το πρωί και
βλέπω τους μαστούς της μαμάς μου,
τους ρωτώ: τι νέα, παιδιά;
Αν μου απαντήσουν : μία από τα ίδια!,
τότε λέω: η καλή μέρα απ' τα μαστάρια φαίνεται!
Αν όμως μου πουν : λίγα πράματα σήμερα!,
τότε χάνω το κέφι μου γιατί σκέφτομαι ότι
πάλι στο βαπορέ θα πέσω..."

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

W. R. Paton, The Greek Anthology, p. 132

ΑΛΚΑΙΟΥ
Μισώ τον έρωτα΄γιατί ο τρομερός δε ρίχνεται επάνω στα θηρία,
αλλά τοξεύει τα δηλητηριασμένα βέλη του στην καρδιά μου;
Τι κερδίζει ο θεός, όταν βάζει φωτιά σ' έναν άντρα; Τι είδους
πολύτιμο έπαθλο θα ΄ναι το κεφάλι μου, αν με καταστρέψει;

Reginald MARSH (1898-1954): " 5 girls"

ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙΣ

Arthur Hughes
( 27 Ιανουαρίου 1832- 1915)

Υπήρξε ένας πό τους σημαντικότερους προραφαηλίτες
Άγγλους ζωγράφους, μολονότι δεν προσχώρησε
επισήμως στο κίνημα αυτό.
Το εξαιρετικό του ταλέντο διαγνώστηκε εγκαίρως,
γεγονός που του εξασφάλισε μεγάλους δασκάλους
και σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία των Τεχνών.

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Γιάννης είναι λάτρης των αυτοκινήτων και εραστής του τζόγου. Κατά τα άλλα είναι ένας νορμάλ άνθρωπος. Ήσυχος και νοικοκυρεμένος, κάθε Κυριακή στην εκκλησία, για να ανάψει το κερί του και να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του, η γυναίκα και τα παιδιά του πάντοτε στην τρίχα, όταν βγαίνουν έξω.
Από δουλειά όχι μεγάλα πράματα ο Γιάννης. Υπάλληλος σε κάποια ΔΕΚΟ είναι , απ’ αυτές που πέραν του καλού μισθού ουδέν το επιπλέον. Ούτε φακελάκια ούτε υπερωρίες, γι’ αυτό πρέπει να τα φέρνει βόλτα με το μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει του συν τα εφτακόσια της γυναίκας του, που δουλεύει υπάλληλος σε σουπερμάρκετ.
Ο Γιάννης όμως κάθε τρία χρόνια αλλάζει το αμάξι του. Ποτέ τη ίδια μάρκα και πάντα ακριβό. Στα δώδεκα χρόνια που βρίσκομαι στη γειτονιά , έχουν περάσει από τα χέρια του μία Alfa Romeo , ένα Audi , μία Mercedes και εσχάτως ένα θηριώδες Grand Cherokee τελευταίας εσοδείας .
Το μυστικό του Γιάννη σχετικά με την αλλαγή των αυτοκινήτων ως υποκαμίσων έχει να κάνει με τις δόσεις. Πουλά το παλαιό, τρόπος του λέγειν, αμάξι στην αντιπροσωπεία , δίνει επιπλέον ένα μικροποσό ως δεύτερη προκαταβολή και το υπόλοιπο το ξεπληρώνει σε 36 δόσεις, αλμυρές οπωσδήποτε , γιατί 700 Ευρώ το μήνα για ένα μικρομεσαίο δεν είναι παίξε γέλασε. Όμως με σκληρές οικονομίες και μετρημένη ζωή όλα είναι εφικτά. Γι’ αυτό ούτε ταξίδια ούτε διακοπές ούτε διασκεδάσεις νυχτερινές, αρκεί που έχει το αμάξι του αραγμένο στο δρόμο και περιποιείται επιμελώς την επιδερμίδα του με όλα τα μπότοξ που κυκλοφορούν στην πιάτσα των τετράτροχων λαμαρίνων.
Ο Γιάννης είναι ο πιο τακτικός θαμώνας του προποτζίδικου « Το μυστικό της Ειμαρμένης». Αν θέλεις να τον συναντήσεις , εκεί θα τον βρεις από τις 5 έως τις 9 τις καθημερινές , γιατί το Σαββατοκύριακο το μοιράζει στα ψώνια και την εκκλησία.
Δεν υπάρχει παιχνίδι που να μη δοκιμάζει την τύχη του ο φίλος μας, η οποία ναι μεν δεν του έχει χαμογελάσει ποτέ ως τώρα , αλλά πού θα το πάει, κάποια μέρα, είναι σίγουρος, θα τον αγγίξει με το μαγικό ραβδί της και θα τον μεταμορφώσει από μούτσο σε καπετάνιο. Και τότε δε θα ξέρει τι έχει ο Γιάννης μας και θα μπαίνει στα καράβια και θα του βγάζουν όλοι το καπέλο και θα τον προσφωνούν «αφεντικό!».Όλα αυτά έως τον περασμένο Απρίλιο. Καθότι από την πρώτη του μήνα αυτού έχω να δω και το Γιάννη και το αυτοκίνητό του. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ο άνθρωπος λείπει σε διακοπές, κάνοντας χρήση της ετήσιας αδείας που δικαιούται από την υπηρεσία του , μετά όμως, βλέποντας τη γυναίκα και τα παιδιά του να μπαινοβγαίνουν στην πολυκατοικία τους, ανησύχησα , «βρε, μπας και του συνέβη τίποτε του ανθρώπου, είπα, λες να είναι άρρωστος;».
Κάποια μέρα δε βάσταξα και ρώτησα τη γυναίκα του, που συνάντησα στο ταμείο του σουπερμάρκετ όπου έκανα τα ψώνια μου, αν είναι καλά ο σύζυγός της .
«Καλά είναι, μου είπε παγωμένα , αποφεύγοντας να με κοιτάξει στα μάτια, μόνο που τον τελευταίο καιρό έχει πολλή δουλειά στο σπίτι λόγω μιας αναδιοργάνωσης που έκαναν στο γραφείο του. Γι’ αυτό δεν πολυβγαίνει έξω.». Και χτύπησε νευρικά το πλήκτρο της ταμειακής μηχανής , δείχνοντας ότι κάθε περαιτέρω συζήτηση ήταν άσκοπη.
Την Πρωτομαγιά είχα καλέσει ένα γείτονα για να πιούμε ένα τσίπουρο στο μπαλκονάκι. Και πάνω που χαζεύαμε την πόλη και αμπελοφιλοσοφούσαμε σχολιάζοντας τα έργα του Τσιτουρίδη και της παρέας του με τα Ταμεία, η κουβέντα κύλησε και προς τη μεριά του Γιάννη.
«Τι συμβαίνει με το γείτονα;», ρώτησα το Διονύση. « Έχω βδομάδες να τον δω. Άρρωστος είναι;».
«Καλά δεν το ’μαθες, κυρ Μανόλη;», μου είπε τσιμπώντας μια ελιά.
«Τι να μάθω;»
« Ο φίλος μας έπαθε μεγάλο κάζο στο καζίνο!»
«Στο καζίνο;»
«Μάλιστα, φίλε μου, στο καζίνο, όπου πήγαινε τους τελευταίους μήνες και τ’ ακουμπούσε κανονικά!»
«Δεν το πιστεύω! Ήξερα , βέβαια, ότι ήταν παθιασμένος με τον τζόγο, αλλά αυτό νόμιζα ότι εξαντλούνταν στα μικροποσά που έπαιζε στο προποτζίδικο…»
«Όλα αυτά έως τον περασμένο Δεκέμβρη, γιατί από τότε που τον πήγε κάποιος στο καζίνο και κυκλοφόρησε ανάμεσα στους γκλαμουράτους, την ψώνισε. Έτσι άρχισε ο κατήφορος και από χασούρα σε χασούρα έφτασε στο σημείο να του πάρουν ακόμα και το αμάξι.»
« Μη μου το λες!»
« Αυτό που σου λέω! Του το φάγανε τ' αμάξι τα κοράκια που κυκλοφορούν έξω από το καζίνο…»
« Ποια κοράκια, οι τοκογλύφοι;»
«Όχι , κάποιοι , χειρότεροι από τους τοκογλύφους! Είναι κάτι μαφιόζοι, που, άμα σε σταμπάρουν πως καίγεσαι για χρήμα, σε πλησιάζουν και σου προτείνουν να σου δανείσουν ό,τι ποσό θέλεις , βάζοντας ενέχυρο για μια βραδιά κάτι πολύτιμο που έχεις απάνω σου. Και τι είναι πιο ακριβό; Το αυτοκίνητο. Έτσι έχασε ο φίλος μας το Cherokee του. Του δάνεισαν δεκαπέντε χιλιάρικα για ένα βράδυ, μπήκε ο φίλος μέσα και άρχισε να παίζει τα δανεικά στη ρουλέτα με την ελπίδα ότι θα ρεφάρει. Έχεις όμως δει να κερδίζει κανείς στη ρουλέτα; Βγαίνοντας το πρωί ξεπουπουλιασμένος από το ναό, τον περίμεναν οι μάγκες και του πήραν το αμάξι.Βέβαι, κάτι πήγε να πει για παράταση του δανείου, αλλά πέσανε πάνω του δύο φουσκωτοί και του μαυρίσανε τα μάτια, τι να κάνει ο άνθρωπος, υπέκυψε. Έτσι ωραία και απλά.»
«Έτσι ωραία και απλά;»
«Μάλιστα κύριε! Διότι όλα έγιναν νομότυπα. Πώληση του αυτοκινήτου ενώπιον συμβολαιογράφου. Με στάμπα, βούλα και υπογραφή!»
«Ενώπιον συμβολαιογράφου;»
«Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι ασυνείδητοι που για το χρήμα κάνουν τα πάντα.»
«Μα το αυτοκίνητο του Γιάννη είναι απλήρωτο! Ακόμη ξοφλάει δόσεις.»
«Και τι μ’ αυτό; Θα εξακολουθεί να τις πληρώνει, όπως έκανε έως τώρα. Απλώς η κυριότητα του αμαξιού δεν του ανήκει.»
« Βρε το Γιάννη μας. Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος!»
«Γδαρμένος, κυρ Μανόλη, όχι κουρεμένος, γδαρμένος!»

ΕΡΩΤΗΣΗ

Ερώτηση
Τι , άραγε , τραβά σημειολογικά την προσοχή σας;
Το χαμόγελο των παιδιών ή η αφόδευση του σκύλου;
Μή μου πείτε το πρώτο, διότι σας περιμένει η κίτρινη κάρτα...

ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

"Gaga , Ilia, bal monta jakou tuka buka Grekia?".

ΠΙΘΑΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
" Είσαι βέβαιος , ρε Ηλία, ότι είμαστε στο σωστό δρόμο
για να μπούμε στην Ελλάδα;"

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ;

"La vie est la somme de tous nos choix."
__________________
" Η ζωή είναι το άθροισμα όλων των επιλογών μας."

Albert Camus (1913-1960)

Γάλλος συγγραφέας.
Έργα του :
Η πανούκλα,
Ο ξένος,
Η πτώση,
Καλιγούλας κ.α.

ΣΑΝ ΔΕΣΜΗ ΑΠΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ

Ποίηση υψιπέτης και Μουσική υψινεφής...

Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το βράδυ αυτό.
Κάποια χρυσή,λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Και στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ'ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Ηλεκτρισμένη από φιλήματα
θα'λεγες την ατμόσφαιρα.
Η σκέψις,τα ποιήματα,
βάρος περιττό.

Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ

Η ΦΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

ΤΟ ΧΙΟΝΙ

Πέφτει σιγά απ΄ τον ουρανό κι απλώνεται ολοένα
Το χιόνι το αχνομέταξο στα σιωπηλά βουνά,
Τα πάντα δείχνονται αργυρά , λευκά και πυργωμένα,
Τα τείχη τα πανάρχαια, τα δέντρα τα γυμνά.

Στον ουρανό που εσκέπασε κάποιων συνέφων άχνη
Δειλά η ψυχή το δρόμο της να πάρει τώρα ψάχνει,
Αλλά το χιόνι τ΄άσπλαχνο σωριάζεται ολοένα
Ωσάν αγγέλων πούπουλα , λευκά και μαδημένα.

Θρασ. Ζωιόπουλος*,"Ημερολόγιον Σκόκου", 1908.

*Πραγματικό όνομα του λογοτέχνη και μεταφραστή που
σήμερα είναι ευρύτερα γνωστός ως Στέφανος Δάφνης ( 1882-1947).
Δούλεψε ως καθηγητής μαθηματικών και διετέλεσετμηματάρχης της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Émile Nelligan
(1879-1941)
[Εξαίρετος Γάλλος ποιητής, που υπέφερε από μανιοκατάθλιψη
και πέρασε 42 χρόνια στο φρενοκομείο]

Soir d'hiver

Ah! comme la neige a neigé!
Ma vitre est un jardin de givre.
Ah! comme la neige a neigé!
Qu'est-ce que le spasme de vivre
Ô la douleur que j'ai, que j'ai!

Tous les étangs gisent gelés,
Mon âme est noire: Où vis-je? où vais-je?
Tous ses espoirs gisent gelés:
Je suis la nouvelle Norvège
D'où les blonds ciels s'en sont allés.

Pleurez, oiseaux de février,
Au sinistre frisson des choses,
Pleurez, oiseaux de février,
Pleurez mes pleurs, pleurez mes roses,
Aux branches du genévrier.

Ah! comme la neige a neigé!
Ma vitre est un jardin de givre.
Ah! comme la neige a neigé!
Qu'est-ce que le spasme de vivre
A tout l'ennui que j'ai, que j'ai!...

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[Κάντε κλικ στην εικόνα , για να αυξήσετε το μέγεθός της και να καταλάβετε πώς παίζεται το μοντέρνο μονοπολι σήμερα παγκοσμίως...]

ΤΟ ΑΠΛΗΣΤΟ ΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ
"ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΚΡΙΚΟΙ" ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Του Ρούσσου Βρανά ( Τα Νέα 28/1/2010)

«Το παιχνίδι που παίζεται αυτόν τον καιρό στην Ευρώπη λέγεται «Αδύναμος κρίκος».

Πρώτα ήταν η Ιρλανδία. Υστερα η Ελλάδα. Και τώρα η Ισπανία, που ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί την έδειξε, τις προάλλες, ως τη μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη.
Και όμως, μόλις πριν από λίγους μήνες, η γερμανική οικονομική εφημερίδα "Χάντελσμπλατ" προέβλεπε πως "έως το 2020, η οικονομική κρίση θα ωθήσει το δημόσιο χρέος της Βρετανίας στο 180%, της Γαλλίας στο 125% και της Γερμανίας πάνω από το 100%". Δεν πρόκειται δηλαδή για έναν, δύο αδύναμους κρίκους. Εχει σαπίσει ολόκληρη η αλυσίδα.
Η θεωρία σύμφωνα με την οποία η αύξηση των δημοσίων δαπανών οδηγεί σε γενική ευημερία είναι σήμερα αμφισβητήσιμη. [...] Ο Ντίτερ Μέγιερ, πρώην οικονομικός σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης, που μελετάει το δημόσιο χρέος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Γερμανίας, υπολόγισε πως το 2008 σχεδόν το ένα όγδοο των φορολογικών εσόδων απορροφήθηκε από την εξόφληση τόκων. Η χρηματοδότηση των προϋπολογισμών, λέει, έχει καταντήσει ένας αυτοσκοπός που στην πραγματικότητα χρησιμεύει μόνο για να εξυπηρετεί τα τοκοχρεολύσια δανείων.
Τι θα συμβεί λοιπόν αν οι προβλέψεις της "Χάντελσμπλατ" επαληθευτούν; Πώς θα αντιδράσουν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες; Πόσες χώρες θα οδηγηθούν στη χρεοκοπία; Θα πιέσουν οι μεγάλες χώρες τις μικρές να υποταχθούν στη θέλησή τους; Θα γίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση ένα όργανο αναδιανομής του πλούτου προς όφελος του χρηματιστικού και του τραπεζικού κεφαλαίου; Ή θα αποφασίσει να αλλάξει πορεία;
Τα Χριστούγεννα το περιοδικό "Σπίγκελ" έγραφε για το μεγάλο σκάνδαλο της περασμένης χρονιάς: "Το οικονομικό έτος 2009 έκανε πολλούς επενδυτές ευτυχισμένους. Κι αυτό ακριβώς είναι το σκάνδαλο. Οι ίδιες επενδυτικές τράπεζες που προκάλεσαν την κρίση είναι σήμερα οι μεγάλες κερδισμένες. Κέρδισαν από τα χρήματα των εθνικών τραπεζών, που τα απέκτησαν σχεδόν δωρεάν.
Την τελευταία δεκαετία, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας υπέταξαν τις οικονομίες τους στο χρηματιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Μάλιστα εδώ και κάμποσο καιρό, η Γουόλ Στριτ συμμετέχει ενεργά στην αμερικανική κυβέρνηση. Δεν θέλουν λοιπόν να ερεθίσουν το τέρας, υποβάλλοντάς το σε περιορισμούς". Ποιο είναι αυτό το τέρας; Το γερμανικό περιοδικό το ονοματίζει στον τίτλο του άρθρου του: "Υποταγή στο τέρας του Μονόπολι".

Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τους "αδύναμους κρίκους". Το πραγματικό όνομα του παιχνιδιού που παίζεται σήμερα στις πλάτες των λαών και των χωρών λέγεται "Μονόπολι". Κι αυτό το τέρας, όπως προβλέπουν οι πολλοί άλλοι εκτός από την εφημερίδα "Χάντελσμπλατ", απειλεί μεγάλους και μικρούς. Γιατί παραείναι άπληστο για να χορτάσει μονάχα με μερικούς "αδύναμους κρίκους"».

ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

Τέχνη είναι

- να κλέβεις το διπλανό σου με το γάντι ή και χωρίς αυτό,
αλλά , όταν σε πιάνει στα πράσα, να του ρίχνεις το
γάντι για προσβολή της τιμής και της υπόληψής του

-να καταπατάς την παραλία , να καις το βουνό , να
αυθαιρετείς στον κάμπο κι ύστερα να λες "όλα αυτά
είναι αναντάμ παπαντάμ δικά μου!"

- να "λαδώνεσαι" για να κάνεις αυτό για το οποίο πληρώνεσαι
να κάνεις αλλά και να "λαδώνεσαι" για να κάνεις αυτό
που δεν πρέπει να κάνεις

-να ρυπαίνεις , να ρυπαίνεις, να ρυπαίνεις ,
με άκρα όμως ευαισθησία για το περιβάλλον,
την οποία θα διακηρύττεις παντοιοτρόπως
όπου βρεθείς και όπου σταθείς

-να είσαι ανθρωπιστής προς όλους τους ανθρώπους,
εκτός από τα δίποδα που θεωρείς ζώα,
όπως τους μετανάστες , τους ταξικά υποδεέστερους κλπ.

- να είσαι πατριώτης και χριστιανός, πάντοτε όμως με το αζημίωτο,
απαιτών δηλαδή να αμείβεσαι ανά τετραετία για τις αρετές σου αυτές

-να είσαι υπέρ του Νόμου και της Τάξης εναντίον των αναρχικών,
αλλά να συμπεριφέρεσαι σαν αναρχικός απέναντι στο νόμο
όταν αυτός σε ζορίζει

- να είσαι δεξιόστροφος εθνικιστής , αλλά να κάνεις τους άλλους
να πιστεύουν ότι είσαι αριστερόστροφος πατριώτης

-να είσαι πουτανιάρης, σοδομίας, βιαστής και παιδεραστής,
χωρίς αυτό να σ΄εμποδίζει να έχεις σταθερό στασίδι στην Αγία Ελεούσα

-να είσαι δημοσίως υπέρ των Γενικών Αξιών και
ιδιωτικώς μόνον υπέρ των Ατομικών σου Συμφερόντων

- να είσαι κουλτουριάρης από Δευτέρα έως Πέμπτη
και σκυλάς τα ΠαρασκευοΣάββατα.
Την Κυριακή το πρωί να 'σαι του λιβανιού,
αλλά το βράδυ να γίνεσαι του σχοινιού και του παλουκιού

-να είσαι μορφωμένος, αλλά όχι προς ένδειξιν αδυναμίας,
για να μη σου παίρνουν τον αέρα οι κόπανοι, γι΄αυτό να ρίχνεις
πού και πού μερικά μπινελίκια ακόμα και στους πιο κολλητούς σου

-να είσαι ευγενικός και πράος όσο είναι οι "απελευθερωτές" του Ιράκ
και οι Ταλιμπάν στις γυναίκες που δε φορούν μπούργκα

- να είσαι ειρηνόφιλος, όπως οι ειρηνευτικές αποστολές
του ΟΗΕ που κουβαλάνε τα πτώματα κατόπιν "εορτής"

-να βρομάς πατόκορφα από ηθική λέρα , αλλά να
ζαλίζεις τους άλλους με την πανάκριβη κολόνια σου

-να κυκλοφορείς με χαριτωμένη άνεση ανάμεσα σε βουνά σκουπιδιών,
χωρίς να σε νοιάζει καθόλου αυτό

-να είσαι πασοκιάς με τους πασόκους , αρσακειάς με τους νουδίτες
και λαΐκιά με τους λαϊκούς

-να καρφώνεις από πίσω το συνάδελφό σου
βρίζοντας μπροστά του το διευθυντή

-να σκοτώνεις, να καις και να ριμάζεις μόνο για καλό σκοπό,
για την αναρχία π.χ. ή για την αγαπημένη σου ομάδα,

-να έχεις πλούσιο λεξιλόγιο , που να συνοψίζεται αποκλειστικά
στις εξής απλούστατες λέξεις :
"μαλάκας", "αρχίδι" και "πούστης"

- να θεωρείς τον εαυτό σου μονάρχη μπροστά στους αδυνάτους,
αλλά μπροστά στους δυνατούς να γίνεσαι ραγιάς

- να πουλάς και ν' αγοράζεις τα πάντα αλλά και να πουλιέσαι,
άμα λάχει, για ν' αποκτήσεις κατιτίς

[κάνε μου λιγάκι κλικ]

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

"Πρόεδρε Παπούλια , σε εκτιμούμε αλλά... δε σε τιμούμε!"

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ
ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ ΣΤΗ ΒΑΘΙΑ ΝΥΧΤΩΜΕΝΗ ΣΥΡΙΖΟΠΑΡΕΑ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΗ ,
ΣΤΡΕΨΟΔΙΚΗ
ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ
ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΗΝ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ¨ΠΑΤΑΤΙΑ" ΤΟΥΣ
ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ,
Ο ΟΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΓΚΑΦΕΣ ΟΛΚΗΣ
ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΩΡΙΜΟΥΣ
ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΑΛΛΟΤΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕ
ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΠΟΛΛΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ,
ΘΑ ΑΠΟΞΕΝΩΘΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Εκτίμηση προς το πρόσωπο του Κάρολου Παπούλια εξέφρασε κατά τη συνάντηση που είχε μαζί του ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, εξήγησε όμως ότι η αντίθεση με την πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων δεν επιτρέπει να ψηφίσουν μαζί, έστω και σε συμβολικό επίπεδο. «Η εκτίμηση που τρέφουμε για τον κ. Παπούλια μάς οδηγεί στην απόφαση, παρά το γεγονός ότι είμαστε σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που εφήρμοσαν τα δύο μεγάλα κόμματα και άρα δεν μπορούμε να ψηφίζουμε μαζί, ούτε σε συμβολικό επίπεδο, παρόλα αυτά εξαιτίας αυτής της πολύ μεγάλης εκτίμησης, δεν θα έχουμε αντιπαραθετική υποψηφιότητα και την ερχόμενη Τετάρτη στην διαδικασία της προεδρικής εκλογής θα δηλώσουμε 'παρών'», είπε ο κ. Τσίπρας.

Η είδηση από το In.gr

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΜΟΥΣΑ

Αυτή: 27- Αυτός: 72!

ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

Από κάτ΄από τη μουρίδα (= μουριά)
κάθουνταν μια κορασίδα,
ακάθουνταν κι ένας γέρος,
εκατό χρονών τον ξέρω
κι έσκυψε να την φιλήσει,
σάλια , μύξες τη γιομίζει.
"Φέγα (=φύγε) , γέρ΄, από κοντά μου,
τ΄(=γιατί) αναγούλιασ΄η καρδιά μου.
Και του γέρου τα παιγνίδια,
σαν νερόβραστα κρομμύδια
και του γέρου τα κανάκια (=χάδια)
σαν νερόβραστα σπανάκια,
και του νιου τα παιγνιδάκια
μόσκος και γκαρουφαλάκια
και του νιου και της κοπέλας
μόσκος είναι και κανέλα".

Γ. Χασιώτης : "Συλλογή των κατά την Ήπειρον
δημοτικών ασμάτων". Εν Αθήναις 1866

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ...

ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ
Η ΑΤΙΜΗ ΦΑΡΑ ΤΩΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΕΛΛΗΝΩΝ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΘΩΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ!

ΑΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΟΥΜΕ ΜΕ E-MAIL
ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ , ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ
ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥΣ!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ
ΤΟΥ DIMITRIS ΣΤΟ BLOG ΤΟΥ
asomatoi.blogspot.com

Αίτημα άμεσης μετατροπής της κακοποίησης ζώου
από πλημμέλημα σε ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ

Αγαπητοί φίλοι, παρακαλούμε όλους να λάβετε συμμετοχή στην προσπάθεια που γίνεται μαζικά από τους φιλόζωους ανά την Ελλάδα, με επιστολή προς το αρμόδιο υπουργείο και τα ΜΜΕ, προκειμένου να σταματήσει το βασανιστήριο των ζώων στη χώρα μας, με την επιβολή αυστηρότερων ποινών και μετατροπή του νόμου.



Συμπληρώστε τα στοιχεία σας στην επιστολή που ακολουθεί (μαρκαρισμένα τα σημεία με κόκκινο) και προωθήστε την στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που σημειώνονται από κάτω:




kbatz@otenet.gr;
kbatz_la@otenet.gr;
karximakis@parliament.gr;
mazi@pasok.gr;
info@parliament.gr;
grammatia@justice.gov.gr;
epistoles@tovima.gr;
epistoles@tanea.gr;
info@adesmeytos.gr

"ΟΙ ΔΙΑΒΟΛΟΓΥΝΑΙΚΕΣ"

29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1955

"ΟΙ ΔΙΑΒΟΛΟΓΥΝΑΙΚΕΣ"
ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ-ΘΡΥΛΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ

Σαν σήμερα άρχισε να παίζεται στις κινηματογραφικές αίθουσες
της Γαλλίας η ταινία "Les Diaboliques" ("Οι διαβολογυναίκες")
του Ζορζ Κλουζό (Henri-Georges Clouzot (1908- 1977)
και με πρωταγωνιστές τους Simone Signoret, Paul Meurisse,
Véra Clouzot και Michel Serrault.
Η ταινία βασίστησκε στο διάσημο αστυνομικό μυθιστόρημα
των Pierre Boileau και Thomas Narcejac "Celle qui n'était plus"
και είχε τεράστια επιτυχία, σήμερα μάλιστα θεωρείται
ως ένα από τα καλύτερα φιλμ νουάρ όλων των εποχών.
Οι Pierre Boileau και Thomas Narcejac υπήρξαν πολύ δημοφιλείς
συγγραφείς μυθιστορημάτων αστυνομικής λογοτεχνίας, έγραψαν δε
και το βιβλίο "Vertigo", πάνω
στο οποίο στηρίχθηκε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ για να κάνει την
περίφημη ταινία του "Δεσμώτης του ιλίγγου".

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

"Μισώ πολίτην, όστις ωφελείν πάτραν
βραδύς πέφυκε, μεγάλα δε βλάπτειν ταχύς,
και πόριμον (ε)αυτώ, τη πόλει δε δ΄αμήχανον."

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

"Σιχαίνομαι εγώ τον πολίτη, που, όταν είναι να ωφελήσει την πατρίδα,
σπεύδει βραδέως, αν είναι όμως να τη βλάψει, κανένας δεν τον πιάνει΄
γεννοβολά ιδέες για τον εαυτό του, αλλά είναι στείρος για την πόλη"

Αριστοφάνης, "Βάτραχοι" , Β. 1427-29

H ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο μάνατζερ και... τα μανατζεράκια

της Καρολίνας Παπακώστα
"Τα Νέα", 28/01/2010

«Θέλω να αφήσω το legacy μου», έλεγε.

Καθόταν σε κεντρικό τραπέζι του εστιατορίου περιτριγυρισμένος από εκκολαπτόμενα golden boys. Ξέρετε, αυτούς τους 35άρηδες με τα ακριβά κοστούμια που διακαώς επιθυμούν να ελέγξουν το σύστημα και βασικά το μόνο που τους ενδιαφέρει δεν είναι η εξουσία per se, αλλά το χρήμα. Ή για να το αποδώσω πιο εμφατικά «τα λεφτά». Απολάμβανε την αντιμετώπιση του ειδώλου και, αλήθεια σας λέω, δεν σταύρωσε μια πρόταση με όλες τις λέξεις στα ελληνικά ή όλες στα αγγλικά. Κατέχει, όπως μου αποκάλυψε η οπτική επαφή μετά, ρόλο στα πράγματα.

Φυσικά η ένταση της φωνής ήταν σε τέτοιο επίπεδο που να αποδίδει τον συνδυασμό μυστικοπάθειας και επίδειξης. Πώς γίνεται αυτό θα πείτε. Απλό: μιλάω σχετικά δυνατά στα σημεία που φανερώνουν τη σημαντική μου θέση και, αφού κεντρίσω την περιέργεια του περίγυρου, χαμηλώνω αγγίζοντας τα όρια του ψιθύρου. Έχω λόγο που περιγράφω το σκηνικό με τόσες λεπτομέρειες. Υποθέτω ότι ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε, πολλώ δε μάλλον εκφραζόμαστε δημοσίως- in public που θα αναφωνούσε και ο πρωταγωνιστής αυτής της μικρής ανούσιας ιστορίας- φανερώνει πολύ περισσότερα από όσα φανταζόμαστε. Δημιουργεί πολύ περισσότερες και πιθανόν διαφορετικές εντυπώσεις απ΄ όσες προσπαθούμε να προκαλέσουμε.

Αν και όλοι αυτοί προφανώς αδιαφορούν για το τι σκέπτονται οι κοινοί θνητοί για την αφεντιά τους, αλήθεια τόση υπεροψία από πού πηγάζει; Τόση που να μην καταδέχονται να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα στην οποία εμείς οι αδαείς συνεννοούμαστε; Το σύστημα που τους έδωσε τη βάση να κομπάζουν παραπαίει... Αυτοί δεν το κατάλαβαν; Ο συνομιλητής μου κι εγώ, ως ταπεινοί ωτακουστές, ως το κοινό που σε κάποια σημεία τον ενδιαφέρει και σε άλλα το περιφρονεί, αναλογιζόμασταν «μα καλά, τι κληρονομιά να αφήσεις εσύ... Εδώ δεν μπορείς να μεταφράσεις τους όρους που θες να χρησιμοποιήσεις από την αγγλική στη μητρική σου γλώσσα». Αυτή η διγλωσσία υποψιάζει τους ακροατές για δύο πράγματα. Τη βαλκανική εκδοχή της λαιμαργίας για το εύκολο κέρδος και την πτωχοαλαζονεία του τύπου που, αν και μάνατζερ, εκφράζεται ωσάν να διοικεί σκυλάδικο. Γιατί ξέχασε κιόλας πως κατέρρευσε ο χάρτινος πύργος των αγορών.

ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

• 1ο Συμπόσιο για το Αρχαίο Δράμα στην Εκπαίδευση: "Σύγχρονες αναγνώσεις του αρχαίου δράματος και εκπαίδευση"

  Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση διοργανώνει το 1ο Συμπόσιο για το Αρχαίο Δράμα στην Εκπαίδευση με θέμα "Σύγχρονες αναγνώσεις του αρχαίου δράματος και εκπαίδευση", από 27 έως 29 Μαρτίου 2010, στην Αθήνα (έναρξη υποβολής αιτήσεων: 1 Φεβρουαρίου 2010).

• Θεαίτητος

  Ομιλία-παρουσίαση ενός από τους σημαντικότερους και λιγότερο μελετημένους διαλόγους του Πλάτωνα, με τον Κώστα Δαρδανό, το Σάββατο 30 Ιανουαρίου (ώρα 8:30 μ.μ.), στο Ρητορικό Κύκλο (Ευελπίδων 25, 2ος όροφος, Πεδίον Άρεως).

• Κυκλοφόρησε το 8° τεύχος του περιοδικού Οροπέδιο

  Κυκλοφόρησε το 8° τεύχος του περιοδικού Οροπέδιο, με δύο Αφιερώματα. Με ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στην αλληλογραφία του μεγάλου Πυργιώτη ποιητή Τάκη Σινόπουλου με τον Γιώργο Σεφέρη (κατάτα έτη 1939-1962), που έχει επιμεληθεί ο φιλόλογος Γιάννης Ρηγόπουλος, και το δεύτερο στην Λογοτεχνική Πάτρα.

• Ο Γιώργος Βέλτσος διαβάζει ποιήματά του

  Ο Γιώργος Βέλτσος διαβάζει ποιήματά του και συζητά με το κοινό, στο φιλοσοφικό καφέ Dasein (Σολωμού 12, Εξάρχεια), την Παρασκευή, 29 Ιανουαρίου 2010 (ώρα 20.00).

• Η δεύτερη αθηναϊκή διοργάνωση για ποιητές επί σκηνής…Athens Poetry Slam

  Τα περιοδικά (.poema..), Book Press, (δε)κατα, Index και Poetix προτείνουν στο αναγνωστικό κοινό μια διαφορετική προσέγγιση του ποιητικού λόγου. Ο διαγωνισμός ποιητών που ανεβαίνουν στη σκηνή για να προτείνουν τους στίχους τους με τρόπο θεατρικό, λαμβάνει χώρα για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τη Δευτέρα 1η Φεβρουαρίου 2010 ("Κανάρια", Πλαταιών και Κεραμεικού, Κεραμεικός), την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου στο βιβλιοπωλείο "Πατάκης" (Ακαδημίας 65, Εξάρχεια) και την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου στο μπαρ-πολυχώρο Bacaro (οδός Σοφοκλέους, έναντι Χρηματιστηρίου), στις 8.00 μ.μ., θα συμμετέχουν υποψήφιοι που θα επιδιώξουν να κερδίσουν με μοναδικό όπλο τα ποιήματά τους αλλά και την ευφάνταστη εκφορά λόγου, κίνησης, εκφραστικότητας.

• Μια ιστορία νεοελληνικής λογοτεχνίας από τη φυλακή

  Επανέκδοση του βιβλίου που έγραψε στην απομόνωση ο Ν. Μπελογιάννης "Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (εκδ. Άγρα, εισαγωγή Χριστίνα Ντουνιά).

• Αφιέρωμα στο έργο του Δημήτριου Βικέλα: "Λουκής Λάρας / Τα διηγήματα του Βικέλα"

  Ο κύκλος εκδηλώσεων "Όψεις της ελληνικής πεζογραφίας τον 19ο αιώνα" συνεχίζεται με αφιέρωμα στο έργο του Δημήτριου Βικέλα, το Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010 (ώρα 1 μ.μ.) στο χώρο του Πολύεδρου (Κανακάρη 147, Πάτρα, τηλ. 2610 277342).

• Ποιητική βραδιά

  Η ΕΛΜΕ Ν.Σμύρνης, Καλλιθέας, Μοσχάτου και το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Καλλιθέας διοργανώνουν ποιητική βραδιά αφιερωμένη στους Λεφτέρη Πούλιο, Δήμητρα Χριστοδούλου, Μαρία Κούρση, την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου (ώρα 6.30 μ.μ.).

• Δεκαήμερο αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο (Ρόδος)

  "Στο πλαίσο του δεκαήμερου αφιερώματος στον Γιάννη Ρίτσο, το 7ο Γυμνάσιο Ρόδου θα παρουσιάσει στο Δημοτικό Θέατρο της Ρόδου εκδήλωση που θα περιλαμβάνει θεατρικά δρώμενα με αποσπάσματα των έργων του ποιητή στα οποία συμμετέχουν μαθητές της Β΄ και Γ΄ τάξης του Γυμνασίου, καθώς και τραγούδια από τη σχολική χορωδία. Παράλληλα, τη Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου, την Τρίτη 9 Φεβρουαρίου και την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010 από τις 9:00 έως τις 13:00 θα προβληθούν στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου 4 ταινίες-ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Γ. Ρίτσου που προέρχονται από το οπτικοακουστικό αρχείο της ΕΡΤ και παραχωρήθηκαν από το ΕΚΕΒΙ και θα υπάρχει η δυνατότητα προσέλευσης μαθητών από τα Γυμνάσια και τα Λύκεια του νησιού. Τέλος, από 1 έως 10 Φεβρουαρίου το 7ο Γυμνάσιο Ρόδου θα φιλοξενήσει στο χώρο της Σχολικής Βιβλιοθήκης (οδός Μιχ. Πετρίδη 29) την Κινητή Έκθεση του ΕΚΕΒΙ για τη ζωή και το έργο του Γιάννη Ρίτσου..."

• Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο (Σπερχειάδα)

  Το Γυμνάσιο και Λύκειο Σπερχειάδας καθώς και η Σχολική Βιβλιοθήκη του Λυκείου θέλοντας να τιμήσουν την προσφορά του ποιητή της Ρωμιοσύνης Γ. Ρίτσου στα ελληνικά Γράμματα οργανώνουν επετειακό αφιέρωμα – εκδήλωση την Παρασκευή, 5 Φεβρουαρίου 2010 (ώρα 19.00), στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Σπερχειάδας.

• 13ο Διεθνές Συνέδριο: "Διαπολιτισμική Εκπαίδευση - Μετανάστευση - Διαχείριση Συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας"

  Το Κέντρο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης διοργανώνει το 13ο Διεθνές Συνέδριο με θέμα "Διαπολιτισμική Εκπαίδευση – Μετανάστευση - Διαχείριση Συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας", από 7 έως 9 Μαίου 2010 στο Thraki Palace Hotel & Conference Center. Δηλώσεις συμμετοχής εισηγητών έως 30 Μαρτίου 2010.

• 7η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

  Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), το Υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠ.ΠΟ.), η HELEXPO και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοχαρτοπωλών (ΠΟΕΒ) διοργανώνουν την 7η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, από 22 έως 25 Απριλίου, στις εγκαταστάσεις της Helexpo.

• 3η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου

  Tο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), με τη συνεργασία των εκδοτών παιδικού και εφηβικού βιβλίου και του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ΙΒΒΥ), οργανώνουν την 3η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου, που θα πραγματοποιηθεί από τις 29 Ιανουαρίου έως την 1η Φεβρουαρίου 2010 στις εγκαταστάσεις της ΗELEXPO, στο Μαρούσι.

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗΣ: Και πώς εγώ αλλαντοπώλης ων ανήρ γενήσομαι;

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Δι΄αυτό γαρ τοι τούτο και γίγνει μέγας,
οτιή πονηρός καξ αγοράς ει και θρασύς.
Η δημαγωγία γαρ ου προς μουσικού
έτ΄εστίν ανδρός ουδέ χρηστού τους τρόπους,
αλλ΄εις αμαθή και βδελυρόν.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

- Μα πώς εγώ , ένας αλλαντοπώλης, θα γίνω μεγάλος πολιτικός;
- Ίσα ίσα , θα γίνεις μεγάλος άνδρας για τούτο το λόγο: επειδή είσαι πονηρός και παιδί της πιάτσας και θρασύς. Το να σέρνεις το λαό από τη μύτη δεν είναι θέμα μόρφωσης ούτε ηθικής. Αρκεί να είσαι στουρνάρι και σιχαμερός.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, "Ιππείς", H. G. 178...93.

30 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

30 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Γυναίκες που άφησαν πίσω τους γραπτό έργο.
Μερικές από αυτές ξεχώρισαν και έγιναν διάσημες
στο χώρο της λογοτεχνίας.
Ο κατάλογος που αναρτούμε είναι ενδεικτικός
και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρης,
διότι απουσιάζουν μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας
γραμματείας , όπως η δική μας Σαπφώ, η Αγγλίδα
Έμιλι Ντίκινσον , η Αμερικανίδα Μάρκαρετ Μίτσελ,
οι Γαλλίδες Αν Φιλίπ, Σιμόν ντε Μποβουάρ,
Μαργκερίτ Ντιράς , Φρανσουάζ Σαγκάν,
Μαρκερίτ Γιουρσενάρ και πολλές άλλες.

Ada Negri
Agatha Christie
Alda Merini
Amelia Rosselli
Anna Frank
Antonia Pozzi
Dacia Maraini
Doris Lessino
Elsa Morante
Gabriela Mistral
George Eliot Sand
Gianna Mancini
Giannina Milli
Grazia Deledda
Jane Austen
Karen Blixen
Lalla Romano
Mary Wollstonecraft
Matilde Serao
Natalia Ginzburg
Nelly Sachs
Oriana Fallaci
Renata Vigano
Santa Teresa d'Avila
Sibilla Aleramo
Sidonie Gabrielle Colette
Virginia Woolf
Zelda Sayre Fitzgerald

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΟΛΙΝΑΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Αγγελίνα
Θέλω να κάνω ένα νέο δώρο στους Έλληνες.
Το αξίζουν για τον πατριωτισμό και τη θρησκευτικότητά τους.
Τι λες να τους δώσω;
Διαολίνα
Να τους χαρίσεις μία νέα δημοκρατία,
απαλλαγμένη από τα μικρόβια της σάπιας που τώρα έχουν.

Αγγελίνα
Δίκιο έχεις! Πώς δεν το ΄χα σκεφτεί!
Έχεις μερικά νέα ονόματα να μου συστήσεις;
Διαολίνα
Ναι. Προτείνω να βάλεις για Πρόεδρο τον Άνθιμο,
να ορκίσεις αμέσως Πρωθυπουργό τον Καρατζαφέρη,
που θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου από τη χώρα ,
Υπουργό Οικονομικών να κάνεις τον Καραμανλή,
τον μόνο που έχει σχέδιο για να βάλει τάξη στο μπάχαλο που άφησε,
Δημόσιας Τάξης τον Βορίδη,
Τύπου και Πληροφοριών τον Λιακόπουλο,
Γλοιώδους Ψυχαγωγίας την Πετρούλα
με Υφυπουργούς για τις Παιδικές Χαρές τον Τράγκα
και για τις Αθέατες Μπαλακίες τον Χαρδαβέλα ,
Κοινωνικής Πρόνοιας τη ΜΚΟ "Αλληλεγγύη" της Εκκλησίας,
Εργασίας την Παπαρήγα, ειδική επί του σταχανοβισμού,
Εξωτερικών τον Σαμαρά, λόγω προηγούμενης πετυχημένης θητείας,
Υγείας το αχτύπητο δίδυμο Κακλαμάνη και Αβραμόπουλου,
Εσωτερικών Ιθαγένειας και Υγιούς Ελληνισμού τον Ψωμιάδη.
Αγγελίνα
Ποιον να βάλω
στο Θρησκευμάτων και Παιδείας;
Διαολίνα
Προτείνω να βάλεις έναν ακραιφνή αριστερό πατριώτη,
τον Μίκη Θεοδωράκη, με υφυπουργούς τον
κομουνιστή Ζουράρη, τον χριστιανοσοσιαλιστή Παπαθεμελή
τον αναρχοπατριώτη Καραμπελιά
και την κομουνιστοαγιούσα Λιάνα Κανέλη.
Ο Μίκης είναι μετρ στο να ανακαλύπτει τους προσκυνημένους
Έλληνες και να τους κατακεραυνώνει.
Δεν είδες πώς καμάκωσε τη Θάλεια Δραγώνα;
Αγγελίνα
Και ποιον να κάνω Υφυπουργό Αθλητισμού;
Διαολίνα
Προτείνω να τριχοτομήσεις το υφυπουργείο.
Ένα υφυπουργείο θα πάρει ο Σωκράτης Κόκκαλης,
ο εξπέρ των πρωταθλημάτων, ένα άλλο η
επίσημη λαμπαδηδρόμος μας Φανή Χαλκιά , ειδική στο Fair Play,
και το τρίτο θα δοθεί στον τέως προπονητή της Άρσης Βαρών,
Χρήστο Ιακώβου, απηνή διώκτη της ντόπας στο άθλημα.
Αγγελίνα
Και μετά;
Διαολίνα
Μετά θα βάλεις Μεγάλο Αδελφό επί των Επιτηρήσεων
τον Χρίστο Γιανναρά, έτσι ώστε να να μην υπάρχει καμία απόκλιση προς τη Δύση και να διατηρούμε το κοινοτικό πνεύμα της τυφλής υποταγής της Εκκλησίας στην κυρίαρχη Εξουσία και του λαού στους Κοτσαμπάσηδες και την Εκκλησία.
Αγγελίνα (γράφει)
Χρίστος Γιανναράς: Μεγάλος Αδελφός...
Διαολίνα
Μην ξεχνάς αυτό που είπε κάποτε
ο αδιάφθορος Χρίστος,
ότι δηλαδή ο Μπιλ Λάντεν
είναι ...ό,τι ο Κανάρης για την Ελλάδα!
Αγγελίνα
Δεν το ξεχνώ!..