H ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΦΟΒΟΣ Ή ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΑΝΕΜΕΛΙΑ

Του Θωμά Σιώμου
(vardaris.gr)

[...........] Οσοι παρακολουθούν τις ειδήσεις των 8 για να ενημερωθούν, έχουν εμπεδώσει πως ο φετινός προϋπολογισμός δεν μοιάζει με τους προηγούμενους, είναι ο προϋπολογισμός μιας παραλίγο πτωχευμένης χώρας που σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία δύσκολα θα τα καταφέρει και μαθαίνουν από τους τηλεσχολιαστές πως όλα δείχνουν ότι ως κοινωνία βιώνουμε οριακές στιγμές και πως το σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» παύει να αποτελεί επικοινωνιακό εύρημα μιας επιτυχημένης προεκλογικής καμπάνιας. Δεν υπάρχει πια ως σύνθημα, σαν μια λεκτική ακροβασία στα χέρια επικοινωνιολόγων αλχημιστών που θέλουν να πείσουν, αλλά μεταμορφώνεται σε μια πραγματικότητα ή καλύτερα γίνεται «η πραγματικότητα» προκαλώντας εκτός από όλα τα άλλα φόβο για το παρόν και αγωνία για το μέλλον. Μέσα στον έναν χρόνο που μεσολάβησε από το περσινό ξέσπασμα του Δεκέμβρη (που πολλοί προβάλλοντας τις επιθυμίες τους το ονόμασαν «εξέγερση»), η ελληνική κοινωνία αγκάλιασε ακόμη πιο σφιχτά το φόβο και βούτηξε σε μια ιδιότυπη αβεβαιότητα όπου τίποτα δεν μοιάζει σταθερό: η δουλειά, η κοινωνική ειρήνη, η ασφάλιση, η παιδεία, η υγεία κ.ο.κ.

Υπάρχει όμως ένα κομμάτι της κοινωνίας που αδυνατεί ή αρνείται να δει αυτό το κομμάτι της πραγματικότητας. Ανάμεσα στις πολλές Ελλάδες υπάρχει και αυτή που θαμπώνεται από τα γυαλιστερά πρόσωπα στα μεσημεριανάδικα που συνεχίζουν με νάζι να ηδονοσκοπούν τις ιδιωτικές ζωές «γνωστών αγνώστων» και «ανώνυμων επωνύμων». Οι κοινωνοί της αδικαιολόγητης ανεμελιάς, όσοι ξυπνούν το μεσημέρι και ανοίγουν την τηλεόραση προκειμένου να μάθουν όλα τα απαραίτητα κουτσομπολιά για διάφορους τραγικούς τύπους που μοιάζουν με φιγούρες b-movie ή με ήρωες σουρεαλιστικού κόμιξ. Παίρνουν στα σοβαρά την πλάκα που κάνουν οι πανελίστες της μεσημεριανής ζώνης και ονειρεύονται κάποια στιγμή να βρεθούν ανάμεσά τους, την ίδια στιγμή που οι περισσότεροι από τους πανελίστες ονειρεύονται να δραπετεύσουν από το «χρυσό κλουβί» της «αβάσταχτης ελαφρότητας» στην οποία η «άμοιρη ζωή» τούς έταξε προκειμένου να βγάλουν το μεροκάματό τους. Στη συνέχεια πίνουν απογευματινό καφέ με φίλους και κοιμούνται την ώρα των βραδινών δελτίων ειδήσεων για να αντέξουν τα νυχτοπερπατήματα, τις μπαρότσαρκες στις μουσικές σκηνές με τα γαρίφαλα και τα στρας φορέματα.

Η Ελλάδα του φόβου και η Ελλάδα της ανούσιας ανεμελιάς, δύο κόσμοι, δύο αλήθειες, δύο πραγματικότητες που μαρτυρούν με τον διαυγέστερο τρόπο την προβληματική σχέση που έχουμε ως κοινωνία με την πραγματικότητα.

Ελευθεροτυπία , 24/12/09