ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΤΑ ΠΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΛΑΤΑΔΩΝ

Τι γυρεύουν τα παγώνια
στο προαύλιο της μονής Βλατάδων
και τι βλέπουν χρόνια τώρα
κοιτάζοντας από ψηλά την πόλη.

Εδώ οι ψυχές μας συνορεύουν με τη θάλασσα
κι οι πεθαμένοι ζουν ανάμεσά μας
ο ήλιος κατεβαίνει κάθε απόγευμα
λερώνοντας με τη σκουριά του τα νερά,
όταν νυχτώνει
λιγνοί καλόγεροι πάνω σε σκαλωσιές
ξύνουν το σύμπαν
για να φανεί η τοιχογραφία των αστεριών
ενώ άλλοι, ηγούμενοι,
με αρχαίους αστρολάβους και διαβήτες τρίποδους
χαράζουν σύμβολα ανεξήγητα
στους τοίχους του ουρανού.

Τι γυρεύουν τα παγώνια
στο προαύλιο της μονής Βλατάδων;
Τις μέρες παίζουν με τα στάσιμα νερά
μέσα σε γούρνες ραγισμένες
τις νύχτες πετούν το φτέρωμά τους
και γίνονται γυναίκες
φορούν φορέματα δίχως ραφές
και βέλα μαγεμένα
και κατεβαίνουν κουβεντιάζοντας στην πόλη.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ*, "Τα παγώνια της Μονής Βλατάδων",
Αθήνα 1992.

*Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε Οικονομικά,

αποκτώντας μάλιστα και διδακτορικό . Εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα.
Πρώτη παρουσία στα γράμματα το 1969 , με την ποιητική συλλογή Πρωτοβρόχια. Πλούσιοι οι συγγραφικοί της ορίζοντες, εκτείνονται από την Ποίηση και την Παιδική Λογοτεχνία και φτάνουν έως το Μυθιστόρημα. Το 2001 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Βαλς στην Ομίχλη» , το 2004 «Το τσάι με τον Καβάφη» και το 2006 το μυθιστόρημα «Μεγάλο Αλγέρι».