ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΙ

ΑΡΧΑΙΑΙ** ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΑΙ

*"Άλμην τι κυκάς (=ανακατεύεις), πριν τους ιχθύας έλης (=πιάσεις);"

" Ψάρια στο γιαλό, πόσο η οκά;"

* Μέτρω (= μέ μέτρο) ύδωρ πίνοντες, αμέτρω μάζαν( =φαγητό) έδοντες (=τρώγοντας)."

"Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι."

* "Το κυνός (=σκύλου) κακόν υς(=γουρούνι) απέτισεν (=ξεπληρώνει)."

" Άλλος έφαγε τα σύκα κι άλλος τα πληρώνει."

* " Ει χωλώ(=κουτσό) παροικήσης (=κάνεις συντροφιά), υποσκάζειν (= κουτσαίνεις) μαθήσει."

" Κοντά στα ξύλα τα ξερά καίγονται και τα χλωρά."

* "Δικτύω άνεμον θηράς (=κυνηγάς)."

" Κοπανάς αέρα."

* "Χειρ χείρα νίπτει, δάκτυλός τε δάκτυλον."

" Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο."

* " Αφ΄ίππων επ' όνους."

" Από δήμαρχος κλητήρας."

* Αργύρου στερούμενοι ίαμβον ιάλλωμεν ( μτφ= χοροπηδάμε)."

" Ας γελάμε κι ας πηδάμε , για να λεν πως δεν πεινάμε."

*" Ζευς κατείδε (= βλέπει) χρόνιος εις τα διφθέρας ( μτφ =τεφτέρια)."

"Αργεί ο θεός μα δεν αλησμονεί."

*" Κάλλιον σιγάν ή χείρω της σιγής λέγειν."

" Αργυρό το μίλημα και χρυσό το σώπα."

* " Από της Σκύλλης εις την Χάρυβδιν."

" Μπρος γκρεμνός και πίσω ρέμα."

Σκ.

Κ. Φ. Σκόκου, ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ του 1904

**ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι μεταφράσεις στις παρενθέσεις είναι του Γεροντάκου.