MONO H OMΟΡΦΙΑ

Τάκης Βαρβιτσιώτης
(Γενν. 1916)

MONO H OMΟΡΦΙΑ

Στα μαύρα ντύθηκε η κερασιά
Οι σκιές συνάζονται μες στο σιτοβολώνα
Σφραγίζονται με δάκρυα τα παράθυρα
Κι είναι το φως αγιάτρευτη πληγή

Στο κλειδωμένο σπίτι μου
Οι καθρέφτες περιμένουν να χιονίσει
Κι όλο πετούν αόρατα πουλιά και λυπημένα

Όμως η αγαπημένη μου
Φόρεσε κι'ολας το νυφικό της
Τις άσπρες άναψε λαμπάδες της
Και φώτισε όλες τις κάμαρες
Και φέξανε τα χέρια της
Δυο κύκλοι από κοράλλι

Κατέβηκε ύστερα στο δρόμο βιαστική
Και φύσηξε μ' ορμή
Στο αντικρινό το σιδεράδικο

Ολόφλογο ένα τριαντάφυλλο
ανάβρυσε στο αμόνι
Κι εγώ μεμιάς ξαναγεννήθηκα
Μες σε μια δέσμη από σπινθήρες

Αλήθεια μόνο η ομορφιά
Με συγκρατεί πια στη ζωή

Σύνοψη, Ποιήματα 1973-1979, εκδ.
Παρατηρητής, Θεσ/νίκη 1988, σελ135.