Πολυτεχνείο 1983
Φοβάμαι
Τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
Έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
Και μια ωραία πρωΐα – μεσάνυχτα κάποιου Ιουλίου –
Βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
Που με καταλερωμένη φωλιά
Πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
Που σου ΄κλειναν την πόρτα
Μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
Και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
Να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
Που γέμιζαν τις ταβέρνες
Και τα ΄σπαζαν στα μπουζούκια
Κάθε βράδυ
Και τώρα τα ξανασπάζουν
Όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
Και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
Που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
Και τώρα σε λοιδορούν
Γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα περισσότερο.
Μανόλης Αναγνωστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου