Η Ορχήστρα (Πολωνικά: Orkiestra)[1] είναι μια ταινία του 1990 σε
σκηνοθεσία
Είναι ένα φαντασμαγορικό έργο, γεμάτο σύμβολα και πολιτιστικές αναφορές.[1]
Παρουσιάζει τη μοίρα ενός ανθρώπου του οποίου η ζωή και ο θάνατος αποτελούν ένα αχώριστο και συνεκτικό σύνολο: στις σκηνές έναρξης και λήξης της ταινίας εμφανίζεται μια νεκροφόρα. Σύμφωνα με τον Tadeusz Sobolewski: «Ο τρόπος παρουσίασης της μοίρας ενός ανθρώπου στο σύνολό του, σε μια εικόνα, φέρνει στο μυαλό μεσαιωνικές ή αναγεννησιακές αλληγορίες.»[1]
Η ταινία περιέχει επίσης αναφορές στα κομμουνιστικά συστήματα και την αναπόφευκτη πτώση καθενός από αυτά.
Ολόκληρη η Ορχήστρα αποτελείται από έξι ομαλά διαδοχικές ακολουθίες, καθεμία από τις οποίες διαδραματίζεται σε διαφορετικό μέρος και εικονογραφείται από μια από τις διάσημες συνθέσεις, αντίστοιχα: Κοντσέρτο για πιάνο Νο. 21 του Μότσαρτ, Νεκρική Πορεία του Φρίντερικ Σοπέν, Adagio του Tomaso Albinoni, The Thieving Magpie του Rossini, Ave Maria του Franz Schubert, Boléro του Maurice Ravel.
Η ταινία παρήχθη σε σύστημα HDTV, στο στούντιο του ίδιου του σκηνοθέτη, το Zbig Vision Studio στο Χόμποκεν κοντά στη Νέα Υόρκη.[2][1]
Χάρη στις συσκευές που κατασκεύασε ο ίδιος ο Rybczyński, μπόρεσε να αποκτήσει το αποτέλεσμα της ροής, περιστρεφόμενων χώρων.[1] Η χορογραφία γράφτηκε από την Patricia Birch.[3][4] Για τις ανάγκες της Ορχήστρας, εκτός από αυτές στο στούντιο, έγιναν πλάνα στο Λούβρο, τον Καθεδρικό Ναό της Σαρτρ και την Όπερα Garnier.[5]
Film Review: 'THE ORCHESTRA' (1990)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου