Η πρώτη επιστολή για τη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα πριν από δύο αιώνες
Μία από τις προτεραιότητες των κυβερνήσεων του Οθωνα αποτελούσε η διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, όπως προκύπτει από ιστορικά αρχεία-ντοκουμέντα, ακριβές αντίγραφο των οποίων έχει στη διάθεσή της η «Κ»
Σχεδόν δύο αιώνες πίσω στην εποχή του Οθωνα πηγαίνει η διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Οπως προκύπτει από ιστορικά αρχεία-ντοκουμέντα που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ακριβές αντίγραφο των οποίων έχει στη διάθεσή της η «Κ», αυτή αποτελούσε μια από τις προτεραιότητες των κυβερνήσεών του. Στον πυρήνα του φακέλου με τίτλο «Ακρόπολις των Αθηνών» βρίσκονται 223 έγγραφα
που καλύπτουν την περίοδο από το 1834 ως το 1842 και που αναδεικνύουν
την έντονη κινητοποίηση της τότε ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο, με
πολύ σοβαρούς όρους και με σκοπό την επιστροφή Γλυπτών. Ταυτόχρονα,
αποτυπώνεται και η αγωνία για πιθανά εμπόδια στην υλοποίηση της
διαδικασίας. Ανάμεσα στα έγγραφα και η επίσημη αλληλογραφία μεταξύ των
ελληνικών κρατικών υπηρεσιών αλλά και μεταξύ του ελληνικού κράτους και
των ξένων κρατών. 
Οπως αναφέρει μιλώντας στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Σωτηρόπουλος, καθηγητής σύγχρονης πολιτικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και πρόεδρος της εφορείας των Γ.Α.Κ., «η διεκδίκηση όλων των αρχαιοτήτων που έχουν αφαιρεθεί με πολύ αμφισβητήσιμους όρους από τη χώρα είχε ανατεθεί στη γραμματεία που ήταν υπεύθυνη για τα εκκλησιαστικά και τη δημόσια εκπαίδευση, καθώς τότε δεν υπήρχαν υπουργεία με τη σημερινή μορφή».
«Ο φάκελος αφορά την αποκατάσταση της Ακρόπολης ως μνημείο πια και τον αποχαρακτηρισμό της από φρούριο, κι αμέσως αρχίζει η συζήτηση για τη φύλαξή του, τη δημιουργία ενός μουσείου στον χώρο του βράχου αλλά και τη στρατηγική που πρέπει να έχει το κράτος για να διεκδικήσει την επιστροφή των Γλυπτών. Δεν είναι, συνεπώς, μια καινούργια υπόθεση αυτή, που αφορά την πρόσφατη περίοδο, και αυτό είναι το πολύ ενδιαφέρον. Ο Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός που ήταν ο τότε γραμματέας Εκκλησιαστικών υποθέσεων και Δημόσιας Εκπαίδευσης, είναι παλιός Φαναριώτης από τις παραδουνάβιες περιοχές τον οποίο έφερε μαζί του ο Καποδίστριας στην Ελλάδα και έμεινε μετά τη δολοφονία του και επί βαυαρικής διοίκησης, διότι διέθετε μεγάλη παιδεία, γνώριζε ξένες γλώσσες και είχε προσβάσεις στη Βρετανία, οπότε άρχισε και μια αλληλογραφία με τα στελέχη της πρεσβείας μας στο Λονδίνο και με κάποιον απεσταλμένο μας στο βρετανικό μουσείο», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Σωτηρόπουλος.
«Ο φάκελος αφορά την αποκατάσταση της Ακρόπολης ως μνημείο πια και τον αποχαρακτηρισμό της από φρούριο, κι αμέσως αρχίζει η συζήτηση για τη φύλαξη του, τη δημιουργία ενός μουσείου στον χώρο του βράχου αλλά και τη στρατηγική που πρέπει να έχει το κράτος για να διεκδικήσει την επιστροφή των Γλυπτών».
Μια από τις επιστολές που περιλαμβάνονται στην αλληλογραφία είναι και αυτή με ημερομηνία 6/18 Ιουλίου 1836 προς τον βασιλικό οίκο και τη γραμματεία επί των εξωτερικών, με στόχο να προωθηθεί στις πρεσβείες μας και κατά βάση στην πρεσβεία στο Λονδίνο. Μεταξύ άλλων αναφέρεται σε αυτήν ότι ο λόρδος Ελγιν δεν αφαίρεσε μόνο αντικείμενα που βρίσκονταν στο έδαφος αλλά κατέστρεψε και ένα[........................................]
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου