Εγώ ειμ' ο γέρος Όλυμπος στον κόσμο ξακουσμένος

 

1.Όλυμπος - Βικιπαίδεια

el.wikipedia.org/wiki/Όλυμπος

Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας γνωστό παγκοσμίως κυρίως για το μυθολογικό του πλαίσιο, καθώς στην κορυφή του (Μύτικας-2.918 μ.) ...

2. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου - Χλωρίδα

3. Τα ενδημικά φυτά του Ολύμπου 

4. Κατακτώντας τις κορυφές του Ολύμπου

 5.Διακοπές στον Όλυμπο | Discover Greece

                                              Όμηρος

Χύθηκε τότε ( η Αθηνά) από την κορυφή την ολυμπίσια κάτω,

       Κι ευτύς στο Θιάκι βρέθηκε

 (Οδύσσεια, Ραψ. α)

*

« (Στον Όλυμπο), καθώς διηγούνται,

 τη μόνιμή τους έδρα έχουν οι θεοί ασφαλισμένη

 δεν τη χτυπούν ανέμοι, δεν τη λασπώνουν οι νεροποντές,

 χιόνι δεν τη βαραίνει

 μόνον αιθρία απλώνεται παντού, λάμψη λευκή την περιβάλλει.

 Εκεί μακαρισμένοι χαίρονται οι θεοί την αιώνια ζωή.

 

(Οδύσσεια, ραψ. ζ στ. 55 κ.ε., μετάφραση Δ.Ν. Μαρωνίτη)

*

Hσίοδος

Ευχαριστούν την ψυχή του Δία

πάνω στον Όλυμπο

οι Ολυμπιάδες μούσες,

οι κόρες του ασπιδοφόρου Δία.

Μα στου Ολύμπου απάνω τις κορφές

που ’ ναι στεφανωμένος με σύννεφα χρυσά,

ο Δίας των θεών,  Ο βασιλιάς,

το ριζικό να καταλύσει δεν τολμά.

*
Δημοτικό

 Ο Όλυμπος κι' ο Κίσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν,
το ποιο να ρήξη τη βροχή, το ποιο να ρήξη χιόνι.
Ο Κίσαβος ρίχνει βροχή κι' ο Όλυμπος το χιόνι.
Γυρίζει τότ' ο Όλυμπος και λέγει του Κισάβου.
"Μη με μαλώνεις, Κίσαβε, μπρε τουρκοπατημένε,
που σε πατάει η Κονιαριά κ' οι Λαρσινοί αγάδες.
Εγώ ειμ' ο γέρος Όλυμπος  στον κόσμο ξακουσμένος,
έχω σαράντα δυο κορφές κ' εξήντα δυο βρυσούλες,
κάθε κορφή και φλάμπουρο κάθε κλαδί και κλέφτης.
Κι' όταν το παίρν' η άνοιξη κι' ανοίγουν τα κλαδάκια,
γεμίζουν τα βουνά κλεφτιά και τα λαγκάδια σκλάβους.
Έχω και το χρυσόν αϊτό, το χρυσοπλουμισμένο,
πάνω 'ς την πέτρα κάθεται και με τον ήλιο λέγει:
-"Ήλιε μ', δεν κρους ταποταχύ, μόν' κρους το μεσημέρι,
να ζεσταθούν τα νύχια μου, τα νυχοπόδαρά μου;
*

Η φλογέρα του βασιλιά

Στον Όλυμπο όρνια φώλιασαν και λύκοι εκεί μονιάζουν

κι οι λαγκαδιές του αρίφνητες κι ανέγγιαγα τα χιόνια

και τα λημέρια είναι άπαρτα, κι είν’ αποφασισμένα

τα παλληκάρια τα γερά με τ’ άρματα στα χέρια…

                                                           Παλαμάς Κωστής

*

Ανεβαίνοντας στον Όλυμπο

Όλυμπε, ανήφορε του Δία,

το χώμα σου είναι μαύρο

ζυμωμένο μ’ όλα τα χινόπωρα

των καστανιών και των πλατάνων,

και το ποδι χώνεται βαθύτερα από το ’σταγάλι

για να σ’ ανέβει…

                                                         Σικελιανός Άγγελος

*