Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ

1. Πώς θα ήταν ολόκληρο το ψηφιδωτό που ανακαλύφθηκε στην Αμφίπολη

Η Γαλλίδα αρχαιολόγος Christine Laemlin το αποτυπώνει για την Ιστοσελίδα Μεταρρύθμιση

18/10/2014

---

Όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα προκαλούν οι ανασκαφές στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη. Όπως αποδεικνύεται το κοινό που περιμένει με αγωνία τις ανακοινώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού σε σχέση με αυτές είναι... διεθνές και όχι αποκλειστικά ελληνικό.

Το ψηφιδωτό και η εμφάνιση της Περσεφόνης που ξαναέδωσε άρωμα Αλέξανδρου στις ανασκαφές έγινε αμέσως "viral" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η Γαλλίδα αρκιτέκτονας/αρχαιολόγος Christine Laemlin έμεινε έκθαμβη από την ομορφία του ψηφιδωτού και αποφάσισε να το αποτυπώσει στο χαρτί με "αποκαταστημένο" το κομμάτι που έχει καταστραφεί. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό παρότι όπως λέει και η ίδια: "Δεν είχα παρά μόνο μια φωτογραφία κι έτσι δεν μπορεί να είναι ακριβές".
Η ίδια δήλωσε στον συντάκτη της Μεταρρύθμισης : "Είμαι Συνεπαρμένη και συγκινημένη με την εξέλιξη των ανασκαφών, την οποία παρακολουθώ από τις ανακοινώσεις στο Twitter του Yπουργείου Πολιτισμού. Θεωρώ πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εύρημα παγκοσμίας εμβέλειας που θα μας προσφέρει κι άλλες συγκινήσεις και εκπλήξεις όπως έκανε εξάλλου και ο.... Αλέξανδρος τον οποίο μελετάω από δέκα χρονών παιδί". ( ΣΣ: δεν δηλώνει πως είναι ο τάφος του Αλέξανδρου)
**********************************
2. Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ ΣΤΙΣ

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ    

 
 
 
 

*************************************
3. Ο ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ  ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
********************************
4. Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

Ένα χιουμοριστικό  βίντεο που έφτιαξε ως διπλωματική εργασία ένας  σπουδαστής της τάξης των  Λατινικών του σχολείου του. Στηρίζεται στην παραδοσιακή ιστορία του μύθου για τον  Άδη και τη  Περσεφόνη, που απάγεται από το θεό του κάτω κόσμου, ρίχνοντας στη μαύρη απελπισία τη μητέρα της , Δήμητρα, η οποία σταματά να φροντίζει τον κόσμο και προκαλεί αφορία της γης 
Εύκολα θα καταλάβετε ότι ο νεαρός "καλλιτέχνης" δε στηρίζεται στην ευρεία αντίληψη ότι ο Άδης είναι ο  κακός αυτής της ιστορίας, η Περσεφόνη το  αθώο θύμα του  και η Δήμητρα η καλή και  προστατευτική μητέρα, ενώ ο  Δίας είναι ο ουδέτερος διαμεσολαβητής. 

**************
5. ΟΙ ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ

Ορφικός Ύμνος προς τον Πλούτωνα

Ὦ τὸν ὑποχѳόνιον ναίων δόμον, ὀμβριμόѳυμε,
Ταρτάριον λειμῶνα βαѳύσκιον ἠδὲ λιπαυγῆ,
Ζεῦ χѳόνιε, σκηπτοῦχε, τάδ' ἱερὰ δέξο προѳύμως,
Πλούτων, ὃς κατέχεις γαίης κληῖδας ἁπάσης,
πλουτοδοτῶν γενεὴν βροτέην καρποῖς ἐνιαυτῶν·
ὃς τριτάτης μοίρης ἔλαχες χѳόνα παμβασίλειαν,
ἕδρανον ἀѳανάτων, ѳνητῶν στήριγμα κραταιόν·
ὃς ѳρόνον ἐστήριξας ὑπὸ ζοφοειδέα χῶρον
τηλέπορον τ', ἀκάμαντα, λιπόπνοον, ἄκριτον Ἅιδην
κυάνεόν τ' Ἀχέρονѳ', ὃς ἔχει ῥιζώματα γαίης·
ὃς κρατέεις ѳνητῶν ѳανάτου χάριν, ὦ πολυδέγμων
Εὔβουλ', ἁγνοπόλου Δημήτερος ὅς ποτε παῖδα
νυμφεύσας λειμῶνος ἀποσπαδίην διὰ πόντου
τετρώροις ἵπποισιν ὑπ' Ἀτѳίδος ἤγαγες ἄντρον
δήμου Ἐλευσῖνος, τόѳι περ πύλαι εἴσ' Ἀίδαο.
μοῦνος ἔφυς ἀφανῶν ἔργων φανερῶν τε βραβευτής,
ἔνѳεε, παντοκράτωρ, ἱερώτατε, ἀγλαότιμε,
σεμνοῖς μυστιπόλοις χαίρων ὁσίοις τε σεβασμοῖς·
ἵλαον ἀγκαλέω σε μολεῖν κεχαρηότα μύσταις.

Ω εσύ πού κατοικείς εις τον υποχθόνιο κόσμο ισχυρόκαρδε εις τον κατάσκιο και
σκοτεινό λειμώνα του Ταρτάρου  ω Δία. πού είσαι κάτω από την γη και κρατείς
σκήπτρον,
δέξου με προθυμίαν αυτάς τάς θυσίας ώ Πλούτων, που κρατάς τα κλειδιά όλης της γης
και παρέχεις πλούτο στο γένος των ανθρώπων με τους ενιαύσιους καρπούς, που σου
έτυχε ως το τρίτον μέρος η γη, ή βασίλισσα πάντων, η έδρα των θεών, το ισχύον
στήριγμα των ανθρώπων συ πού στήριξες τον θρόνο σου κάτω σε σκοτεινό χώρο
εις μακρυνή αιώνια χωρίς ζωήν στον ασυγκίνητο Αδην, και στον μαύρο
Αχέροντα, πού κρατείς τις ρίζες της γης συ πού είσαι κυρίαρχος των ανθρώπων δια του
θανάτου, ώ συ Εύβουλε πού υποδέχεσαι πολλούς συ πού κάποτε άφού παντρεύτηκες
την κόρη της αγνής Δήμητρας και την πήρες από το λιβάδι την απήγαγες δια
μέσου της θαλάσσης επάνω εις τέσσερα άλογα και την έφερες σε κάποιο
σπήλαιο της Αττικής στην περιοχή της Ελευσίνας, όπου είναι οι πύλες του Άδη.
Σύ μόνον επιβραβεύεις τα έργα τα αφανή και τα φανερά, είσαι ενθουσιώδης, κύριος των
πάντων, ίερώτατος. τιμάσαι με λαμπρότητα καί χαίρεσαι με τους σεβαστούς
μυστοπόλους
και με τα ιερά σεβάσματα σε παρακαλώ να έρθεις στους μυημένους με ευμένεια και
χαρούμενος.

---

Ορφικός Ύμνος προς την Περσεφόνη

Φερσεφόνη, ѳύγατερ μεγάλου Διός, ἐλѳέ, μάκαιρα,
μουνογένεια ѳεά, κεχαρισμένα δ' ἱερὰ δέξαι,
Πλούτωνος πολύτιμε δάμαρ, κεδνή, βιοδῶτι,
ἣ κατέχεις Ἀίδαο πύλας ὑπὸ κεύѳεα γαίης,
Πραξιδίκη, ἐρατοπλόκαμε, Δηοῦς ѳάλος ἁγνόν,
Εὐμενίδων γενέτειρα, ὑποχѳονίων βασίλεια,
ἣν Ζεὺς ἀρρήτοισι γοναῖς τεκνώσατο κούρην,
μῆτερ ἐριβρεμέτου πολυμόρφου Εὐβουλῆος,
Ὡρῶν συμπαίκτειρα, φαεσφόρε, ἀγλαόμορφε,
σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη καρποῖσι βρύουσα,
εὐφεγγής, κερόεσσα, μόνη ѳνητοῖσι ποѳεινή,
εἰαρινή, λειμωνιάσιν χαίρουσα πνοῆισιν,
ἱερὸν ἐκφαίνουσα δέμας βλαστοῖς χλοοκάρποις,
ἁρπαγιμαῖα λέχη μετοπωρινὰ νυμφευѳεῖσα,
ζωὴ καὶ ѳάνατος μούνη ѳνητοῖς πολυμόχѳοις,
Φερσεφόνη· φέρβεις γὰρ ἀεὶ καὶ πάντα φονεύεις.
κλῦѳι, μάκαιρα ѳεά, καρποὺς δ' ἀνάπεμπ' ἀπὸ γαίης
εἰρήνηι ѳάλλουσα καὶ ἠπιοχείρωι ὑγείαι
καὶ βίωι εὐόλβωι λιπαρὸν γῆρας κατάγοντι
πρὸς σὸν χῶρον, ἄνασσα, καὶ εὐδύνατον Πλούτωνα.

Ω Περσεφόνη, θυγατέρα του μεγάλου Διός
έλα ω μακαριά, εσύ η μονογενής θεά, και δέξου τη θυσία την ευάρεστη πολύτιμε
σύζυγε του Πλούτωνα, ένδοξη, που δίνεις ζωή
πού κατέχεις τις πύλες του Άδη εις τα υποχθόνια της γης
Πραξιδίκη με τα επέραστα πλοκάμια, της Δηούς αγνό βλαστάρι μητέρα των
Ευμενίδων, βασίλισσα των καταχθόνιων, την κόρη που γέννησε ό Ζευς
με ανέκφραστον τοκετό ω μητέρα του πολύβροντου και πολύμορφου Ευβουλέα πού
παίζεις μαζί με τις εποχές και φέρεις το φως εσύ με την ωραία μορφή σεμνή,
παντοδύναμος
κόρη πού είσαι γεμάτη από καρπούς, και φέγγεις λαμπρά έχεις κέρατα, και εσύ μόνον
είσαι περιπόθητη στους ανθρώπους διότι είσαι εαρινή και χαίρεσαι με τις πνοές των
λιβαδιών, και φανερώνεις το ιερό σώμα σου τους βλαστούς, πού παράγουν χλωρούς
καρπούς νυμφεύθης το φθινόπωρο κατόπιν αρπαγής μόνη εσύ είσαι η ζωή και ο
θάνατος εις τους ανθρώπους τους πολυβασανισμένους, διότι συ η Φερσεφόνη φέρεις
πάντοτε τη ζωή (την άνοιξιν) και τα πάντα φονεύεις (τον χειμώνα). Ακουσε με μακαρία
θεά και φέρε καρπούς στην γη, δίνε ειρήνη και
υγεία και βίο ευτυχή, πού οδηγεί ω βασίλισσα, τα ήσυχα γηρατειά κάτω
προς τον δικό σου χώρο και προς τον δυνατό Πλούτωνα. 

Πηγή: hellenicmythology.weebly.com