Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 04, 2013

Ταινίες που άφησαν εποχή : Το φάντασμα της όπερας

Το Φάντασμα της Όπερας (Βιβλίο,1908)

 Το φάντασμα της όπερας είναι ένα μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Γκαστόν Λερού. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ζωή του περιφρονημένου Έρικ, την εμμονή του με την νεαρή τραγουδίστρια της όπερας Κριστίν Ντααέ, καθώς και τις περιπέτειες του υποκόμη Ραούλ ντε Σανύ για να σώσει την αγαπημένη του Κριστίν από τα νύχια του μυστηριώδους άντρα που βρίσκεται κρυμμένος στα υπόγεια της Όπερας του Παρισιού. 
Τόσα χρόνια μετά την έκδοση του, το κλασικό πλέον κείμενο διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον. Μια απ' τις εμπορικότερες επιτυχίες όλων των εποχών, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο κι έγινε μιούζικαλ από τον Andrew Lloyd Webber. 
 Η υπόθεση εξελλίσεται στο Παρίσι το 19ο αιώνα. Ο Ραούλ ντε Σανύ είναι παράφορα ερωτευμένος με την νεαρή καλλιτέχνιδα, Σουηδικής καταγωγής, Κριστίν Ντααέ. Ο ίδιος ο υποκόμης είναι αδελφικός φίλος της Κριστίν, καθώς μεγάλωσαν μαζί. Καθώς όμως περνά ο καιρός και η Κριστίν προσπαθεί να κρύψει τα αισθήματα της για τον Ραούλ, αποκαλύπτονται τα μυστικά της για τον Άγγελο της Μουσικής και την απαγωγή της από το φάντασμα της Όπερας. 
Όταν ο Ραούλ σκοπεύει να φύγει για μια ειδική αποστολή στον Βόρειο Πόλο, η Κριστίν του αποκαλύπτει όλη την αλήθεια. Αποδίδει αρχικά την μεγάλη πρόοδο στην τέχνη της σ' έναν «ουράνιο» ,όπως πίστευε, δάσκαλο. Του περιγράφει την απαγωγή της ένα βράδυ από τον Έρικ, που κρύβεται πίσω από το προσωπείο του «Αγγέλου της Μουσικής», την φρικτή παραμόρφωση του προσώπου του, καθώς και την κατακράτηση της στην υπόγεια κατοικία του. Αποφασίζουν να κλεφτούν, μετά την παράσταση του «Φάουστ», που θα λάβει χώρα το επόμενο βράδυ... 
Όμως η Κριστίν πέφτει θύμα απαγωγής στο τέλος της παράστασης από τον ίδιο τον Έρικ. Τώρα ο Ραούλ πρέπει, όχι μόνο, να διεισδύσει στον κόσμο του φαντάσματος για να σώσει την αγαπημένη του, αλλά και να ερευνήσει την δολοφονία του αδελφού του Φιλίπ, από άγνωστο δράστη, που συνέβη το ίδιο βράδυ, να βρει τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις τόσες δολοφονίες και στην απουσία σαράντα χιλιάδων φράγκων από τις τσέπες των διευθυντών της όπερας, Μονσαρμέν και Ρισάρ, καθώς και να μάθει το παρελθόν του Έρικ και τα σχέδια του για το μέλλον. Μοναδικός βοηθός του ένας παλιός γνώριμος του φαντάσματος -ο Πέρσης- και ο μόνος που γνωρίζει την μεγαλοφυΐα του Έρικ το σκοτεινό παρελθόν του, καθώς και τις αυτοκαταστροφικές του τάσεις και ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει τον Ραούλ στο παράτολμο κι επικίνδυνο εγχείρημα του. 
Ο Ραούλ καλείται να σώσει όχι μόνο την ζωή της Κριστίν αλλά και τους τόσους πολίτες του Παρισιού από έναν κατά συρροή δολοφόνο...
Πηγή: Βικιπαίδεια, η  ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
********************************************
 Το Φάντασμα της Όπερας (Ταινία,1925)
[Η πιο πιστή μεταφορά του βιβλίου στην οθόνη]

Μυστηριο, τρομος, αγωνια, ατμοσφαιρα και φαντασια σε μια κλασικη ταινια του βωβου με καινοτομιες (π.χ. η εγχρωμη σκηνη της εμφανισης του Phantom στα κοκκινα σε ενα χορο μεταμφιεσμενων) και εντυπωσιακα σκηνικα. Πολυ πριν ο Andrew Lloyd Weber γραψει το μιουζικαλ και σημαδεψει την ιστορια του μυθου με την υπεροχη μουσικη του μια ταινια που μεταφερει πιο πιστα το βιβλιο του Γκαστον Λερου. Κοντα στο κεντρο της ιστοριας η φιλοδοξια των καλλιτεχνων, η παρανοια και η επιδραση του μισους των ανθρωπων. Πρωταγωνιστης ο διασημος για τα περιπλοκα μακιγιαζ του σε ρολους τερατων Λον Τσανεϊ. Διπλα του η ομορφη πρωταγωνιστρια του βωβου Mary Philbin.

Rupert Julian (1879-1943): Γεννημενος στο Ώκλαντ της Νεας Ζηλανδιας και πρωην ηθοποιος που ξεκινησε την καριερα του στη χωρα του και στην Αυστραλια πριν μετακινηθει το 1913 στις ΗΠΑ. Ξεκινησε να σκηνοθετει απο τη δεκαετια του ’10 και εφτιαξε ονομα ως ηθοποιος παιζοντας τον Καιζερ στην ταινια του 1918 The Kaiser, The beast of Berlin. Τη δεκαετια του ’20 σκηνοθετησε μερικες απο τις γνωστες ταινιες της εποχης του βωβου με διασημοτερη το Φαντασμα της Όπερας. Μερικες ταινιες του ως σκηνοθετη: The Midnight Visitor (1914 μικρου μηκους), Naked Hearts (1916 – δραμα), The evil women do (1916), The right to be happy (1916 με το σκηνοθετη στο ρολο του Σκρουτζ), The Kaiser, the beast of Berlin (1918), Merry Go Round (1923 οπου προσληφθηκε οταν απολυθηκε ο Φον Στροχαϊμ), Love and Glory (1924), The Phantom of the Opera (1925 απολυθηκε πριν την ολοκληρωση των γυρισματων), Three Faces West (1926), Yankee Clipper (1927), The Leopard Lady (1928), Love comes along (1930), The cat creeps (1930)

Άρης Μαυρέλλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Philip Glass - Songs From Liquid Days (Live) : Όταν ο μουσικός μινιμαλισμός ερωτεύτηκε την Ποίηση

Το Songs from Liquid Days(1986 είναι μια συλλογή τραγουδιών που συνέθεσε ο συνθέτης Philip Glass σε στίχους των Paul Simon, Suzanne Vega, ...