Παρασκευή, Δεκεμβρίου 25, 2009

ΠΩΣ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΤΥΡΑΚΙ

Ένα ποντικάκι το καημένο ήταν στενοχωρημένο
επεινούσε κι ελυσσούσε το τυρί που δεν μπορούσε
να το φτάσει, να το φάει και την πείνα του να γειάνει.


Εκάλεσε το μετροπόντικα να βάλει δεκανίκι
μα κείνος είχε δουλειά στη Θεσσαλονίκη,
καλεί το κουμπαράκι του να δώσει ένα χέρι,
μ' αυτός χωρίς λεφτά δε θέλει νταραβέρι.


Κι όπως σκεφτόταν από δω και από κει πώς θα φάει το τυρί
του 'ρθε ιδέα φαεινή να δυναμιτίσει το τοιχί.

Έτσι αποφάσισε να το κάνει μόνος,
μια και ήταν αβάσταγος της κοιλιάς ο πόνος.


Μοναχός σου δούλευε, αμόλα την καλούμπα,
αλλιώς από την πείνα την πολλή θα σε βρούνε τούμπα.
Η ισχύς εν τη ενώσει άπιαστο όνειρο είναι στη ζήση.
απάνω σου να βασιστείς, σ' αρέσει δε σ' αρέσει!

2 σχόλια:

Unknown είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ STING, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΕ, ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΝΟΥΜΕ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ ΓΙΑΤΙ.

Sting είπε...

Χρόνια πολλά, Γιούλη,και σε σένα με την οικογένειά σου.
Το γράψιμο για μένα πάνω απ΄όλα είναι πρωτίστως χαλάρωση δική μου από του κόσμου τις αβασταγές.
Χαίρομαι που διαπιστώνω πως οι αμπελοφιλοσοφίες μου χαλαρώνουν και σένα.
Όντως εσύ και κάποιες άλλες αγαπημένες ψυχές έχετε αυτόν τον καιρό απόλυτη ανάγκη από την αποφόρτιση που προκαλεί ο χιουμοριστικός λόγος. Θαυμάζω τον αγώνα σας και σας συγχαίρω για την ανιδιοτελή προσφορά της αγάπης σας...
Είθε μ΄αυτήν να βοηθήσετε σε κάποιο θαύμα για αυτόν που διακονείτε.