Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Πρέπει να γίνεις 70 για να σε αφήσουν να κάνεις κάτι σημαντικό;»

αναρωτήθηκε ο πιανίστας Δημήτρης Σγούρος που βλέπει τη μουσική να αλώνεται από το Ίντερνετ και την πολιτική από «κέντρα εξουσίας»
«Φαντάζεστε οι Έλληνες πριν από περίπου 2.500 χρόνια να έλεγαν στον 22χρονο τότε Μέγα Αλέξανδρο "πού πας, ρε παλιόπαιδο; Περίμενε πρώτα να γίνεις 70 χρονών και μετά βλέπουμε. Μπορεί τότε να σου επιτρέψουμε να μεταφέρεις τον πολιτισμό στον κόσμο". Σήμερα αυτό γίνεται. Δεν φτάνει μόνο το ταλέντο, η σκληρή δουλειά. Για να μπεις στη δισκογραφία χρειάζεται πρώτα να σε προωθήσει η Πολιτεία (εγώ, προσωπικά, που δεν προερχόμουν και από μουσική οικογένεια και δεν ανήκα σε κάστες, δέχτηκα σκληρό πόλεμο από τον κρατικό μηχανισμό), τα διεθνή πολιτικά, οικονομικά, θρησκευτικά λόμπι. Κι όλα αυτά μέσα στον παγκόσμιο κυκεώνα ενός κάκιστου μάνατζμεντ».

Λάβρος, ευγενής, αλλά επικριτικός και μαχητικός, ο 40χρονος πλέον (πρώην παιδί-θαύμα) Δημήτρης Σγούρος χρειάστηκε μόνο μια ερώτηση για το παρόν και το μέλλον της μουσικής στο σύγχρονο παγκόσμιο περιβάλλον για να ξεσπάσει, αλλά και να αναλύσει με σαφήνεια την άποψη που διαμόρφωσε τα 35 σχεδόν χρόνια της ενασχόλησής του με αυτό.

«Νιώθω τιμημένος που πρόλαβα να καθιερωθώ σε μια εποχή- έκτοτε- πολύ δύσκολη. Σήμερα οι διεθνείς συνθήκες πολεμούν πλέον την Ελλάδα πολύ περισσότερο κι όχι μόνο στον πολιτιστικό τομέα. Το βλέπετε και με την πολιτική. Την πολιτική κάθε κράτους- και φυσικά του δικού μας- την αποφασίζει όχι ο λαός του, αλλά μόνο μια συγκεκριμένη δύναμη. Κανείς άλλος. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε την επόμενη δεκαετία».

Όχι, δεν είναι υποψήφιος σε καμία λίστα για τις ερχόμενες εκλογές. Αν και, όπως διευκρίνισε, «κατά καιρούς μού έχουν προτείνει υψηλές θεσμικά θέσεις. Προτιμώ να παρατηρώ τα πολιτικά μας πράγματα από μια απόσταση. Να βλέπω όλα τα χρώματα της πολιτικής μας ίριδας σαν ενιαία, να βλέπω ολόκληρο το "ουράνιο τόξο" της πολιτικής. Η απόσταση το επιτρέπει αυτό».

Και το «στενά» μουσικό περιβάλλον;

Το Διαδίκτυο διέλυσε τη διεθνή δισκογραφία και τις δισκογραφικές εταιρείες. Σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν. Σ΄ αυτό το χυδαίο, κουρασμένο διεθνές πολιτικό, αλλά και μουσικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα δύσκολο για έναν νέο μουσικό να κάνει διεθνή καριέρα.

Πριν από 50 χρόνια το κοινό παγκοσμίως ήταν 100 κλάσεις υψηλότερο. Αυτό χάνεται. Οι νέοι δεν ξέρουν πια να ξεχωρίσουν σημαντικότερα πράγματα από τη μουσική. Η μουσική παιδεία έπεται. Όταν έχουμε παραδείγματα παιδιών που εισάγονται στο πανεπιστήμιο χωρίς καν να γνωρίζουν τη γλώσσα τους, την τρίτη κλίση και ότι η προστακτική δεν παίρνει αύξηση, ε, τότε δεν μπορείς να περιμένεις πολλά..."

Από συνέντευξη που έδωσε ο Δημήτρης Σγούρος
στη Βίκυ Χαρισοπούλου
(Τα Νέα, 10/9/09)