Bέβλημαι εκ δολίου κέραος

ΛΕΩΝΙΔΟΥ
[ από τον Τάραντα, 3ος αι. π.Χ.]

εις Έρωτα τοξότην

ουκ αδικέω τον Έρωτα, γλυκύς΄μαρτύρομαι αυτήν
Κύπριν΄βέβλημαι δ' εκ δολίου κέραος
και πας τεφρούμαι' θερμόν δ' επί θερμώι ιάλλει
άτρακτον, λωφάι δ' ουδ' όσον ιοβολών.
χω θνητός τον αλιτρόν εγώ, κει πτηνός ο δαίμων,
τίσομαι΄εγκλήμων δ' έσσομ' αλεξόμενος;

Παλατινή Ανθολογία, 187.

***
στον τοξότη Έρωτα
Δεν κατηγορώ άδικα τον Έρωτα΄ αντίθετα είμαι επιεικής μαζί του.
Μάρτυς μου η ίδια η Αφροδίτη΄ με χτύπησε τόξο δολερό
και γίνομαι στάχτη΄ το ένα καυτό βέλος μετά το άλλο ρίχνει
και δε σταματά καθόλου να τοξεύει.
Εγώ ο θνητός θα εκδικηθώ τον αλητήριο, έστω κι αν είναι
φτερωτός θεός΄ θα είμαι εγκληματίας αν προστατέψω τον εαυτό μου;