Συμβουλές ειδικών (8)

" Το ψέμα ως γνωστόν έχει κοντά ποδάρια, αλλά
μπορούμε να τα επιμηκύνουμε διά καταλλήλων μεθόδων.
Λένε ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Μπούρδες ! Εγώ κατάφερα να διευρύνω το χρονικό ορίζοντα
του πρώτου σκέλους του λαϊκού γνωμικού σε βάθος τετραετίας.
Πιστεύετε όμως θα χάσω τις εκλογές, επειδή εκπνέει
η τετραετία μου; Όχι, βέβαια!
Μάθετε ότι δεν υπάρχει αποτελεσματικότερο πράμα
στην πολιτική από το ανανεούμενο ψέμα.
Είναι σαν το δόλωμα που μεταθέτεις
τεχνηέντως προς τα σένα , για να παρασύρεις το θήραμα
και να πέσει στην παγίδα σου.
Έτσι πρέπει να κάνουμε όλοι: ψέμα στο ψέμα,
υπόσχεση στην υπόσχεση κι ο χρόνος θα κυλάει.
Υπέρ ημών φυσικά!"

-Άντε , ρε ζώο, προχώρα!
- Πού πάμε, μποάνα;
- Στη διασταύρωση των λεωφόρων
Παγκόσμιας Ευημερίας και Προόδου!

" Μπορεί το μωροβλάσταρο κάτωθεν να τη βρίσκει
με τους γαλατόσακους της μαμάς του,
αλλά εγώ γίνομαι ένα ψυχικό κουρέλι
οσάκις με μπουγαδιάζει η νευρωτική αφεντικίνα μου..."

" Κάθε φορά που ξυπνώ το πρωί και
βλέπω τους μαστούς της μαμάς μου,
τους ρωτώ: τι νέα, παιδιά;
Αν μου απαντήσουν : μία από τα ίδια!,
τότε λέω: η καλή μέρα απ' τα μαστάρια φαίνεται!
Αν όμως μου πουν : λίγα πράματα σήμερα!,
τότε χάνω το κέφι μου γιατί σκέφτομαι ότι
πάλι θα υποστώ το μαρτύριο του μηχανικού μαστού..."

Οδύνη...

Δαμιανός Ζαρίφης
(1946-2007)
[Χαρισματικός σκηνογράφος και ενδυματολόγος]

Καλότυχα είναι τα βουνά, καλότυχοι είν' οι κάμποι,
που Χάρο δεν ακαρτερούν, φονιά δεν περιμένουν,
μόν' περιμένουν άνοιξη, το 'μορφο καλοκαίρι,
να πρασινίσουν τα βουνά, να λουλουδούν οι κάμποι.

Δημοτικό

Depeche Mode : "Enjoy The Silence"

Στο Μαράκι, που μας τους γνώρισε

Words like violence
Break the silence
Come crashing in
Into my little world
Painful to me
Pierce right through me
Can't you understand
Oh my little girl

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm

Vows are spoken
To be broken
Feelings are intense
Words are trivial
Pleasures remain
So does the pain
Words are meaningless
And forgettable

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm

Enjoy the silence

Συμβουλές ειδικών (7)

" Στη βάση κάθε συναισθήματος κρύβεται πάντοτε μία σκέψη.
Αλλάξτε αυτή τη σκέψη και θα τροποποιήσετε το συναίσθημα.
Για παράδειγμα, εγώ διεγείρομαι στη θέα του χρήματος που
εισπράττω από τους φόρους σας.
Τι σημαίνει όμως αυτό; Αυτό σημαίνει ότι σκέφτομαι το χρήμα σας.
Όσο περισσότερο σκέφτομαι το χρήμα σας , τόσο πιο πολλούς
φόρους θέλω να βάζω, για να γουστάρω περισσότερο.
Εσείς , απ' την πλευρά σας, δικαίως με μισείτε , γιατί
ξέρετε το πάθος μου για το ξένο χρήμα, αλλά εμένα
ζαμάν φου και τρία αβγά Τουρκίας για την απελπισία σας.
Το ίδιο να κάνετε κι εσείς με το χρήμα των άλλων και θα
προκόψετε λίαν ταχέως.
Κανόνας ζωής σας πρέπει να γίνει
η φιλοσοφική μου αρχή
Διεγείρομαι σκεπτόμενος
και σκέπτομαι διεγειρόμενος
τα αγαθά των άλλων !"

Pink Martini : "Hey, Eugene!"

Hey, Eugene, do you remember me?
Im that chick you danced with two times through the Roofers album Friday night at that party
I never knew A: where your skinhead friend passed out for several hours on the bathroom floor and you told me
You weren't that drunk, and that I was your favourite Salsa dancer you had ever come across in New York city

Eugene,
Eugene,
Eugene,
I said hello Eugene,
Are you there, Eugene,

Hey, Eugene, then we kissed once we lobbed your friend into the elevator and went to write my number on a soggy paper towel
And the car went down
And when we had finished making out we noticed that your skinhead friend was gone. Long gone
And you looked into my bloodshot eyes and said is it too soon if I call you Sunday

Eugene,
Eugene,

Eugene,
I said hello, Eugene,
Are you there, Eugene,

I said hello (hello), Eugene (Eugene),
Eugene (Eugene),
Eugene, (oh yeah)

I said hello (hello), Eugene,
Are you there, Eugene (tell me are you there)

I said hello (hello), Eugene (Eugene)
Eugene (Eugene)
Eugene (tell me oh)

I said hello (hello), Eugene (Eugene)
Does any of this ring a bell Eugene?

Συμβουλές ειδικών (6)

" Η τυφλή υπακοή είναι η πιο σοφή στάση στη ζωή.
Σου εξασφαλίζει τσάμπα φαγητό και ύπνο,
χώρια τα τυχερά που έχεις , όταν ο αφέντης είναι καλοδιάθετος.
Τώρα , αν τρως πού και πού μερικές κλωτσιές στον κώλο,
αυτές είναι σαν τις ανοιξιάτικες μπόρες:
έχουν μικρή διάρκεια.
Σημασία έχει που συνεχίζεις να έχεις τσάμπα φαγητό και ύπνο.
Χώρια τα τυχερά..."

Συμβουλές ειδικών (5)

ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΘΗΛΕΑ

"Θέλετε οι κοντινοί σας άνθρωποι να λένε
ότι μοσχοβολάτε σαν λουλούδι και ότι
είστε μια ανεπανάληπτη ερωμένη;
Μιμηθείτε την Άντζελα Δημητρίου.
Γίνετε ένα πιστό της αντίγραφο ή,
αν μπορείτε, ξεπεράστε την.
Για να σας βοηθήσουμε , δημοσιεύουμε
μια καλλιτεχνική φωτογραφία της
και αποσπούμε από το βιβλίο των
ατακών της μερικά ανεπανάληπτα
μαργαριτάρια."

"Το σπίτι μου το έχω κάνει υπέροχο, κανονικό μαυσωλείο!"

"Η νύχτα είναι πιο λαμπερή απο την μέρα, λόγω τα φώτα!"


"Η παράσταση αυτή με ξαναέκανε παιδί πάλι απο την αρχή... αλλά είμαι παιδί!"

"Στην Τουρκία εχω πουλήσει 100.000 πωλήσεις!"


"-Πώς διατηρείτε τη σιλουέτα σας;
-Τρώω είδη υγιεινής!"


"-Μα δεν τίθεται θέμα, κυρία Δημητρίου.
-Όχι, το τίθω εγώ!"

"Απο τους εν ζωή καλλιτέχνες, χάρηκα που συνεργάστηκα
με τον αείμνηστο Στέλιο Διονυσίου!"


"Θαυμάζω πολύ τον Γκάντι. Έκανε τόσα για την Κίνα!"


"Με κατηγορούν ότι έχω αυλή. Και αυτό μου το προσάπτουν.
Αφού έχω μικρό παιδί, πού θα παίζει;"

Συμβουλές ειδικών (4)

"Τίποτε μη θεωρείτε ακατόρθωτο.
Με τη σκληρή προσπάθεια ακόμα και τα αδύνατα γίνονται δυνατά."

Chris Liar (Χρήστος Ψεύτης)-Εκπαιδευτής τετραπόδων

Συμβουλές ειδικών (3)

" Ποτέ μην ντρέπεστε για τις χαζομάρες που λέτε!
Γιατί υπάρχουν πιο χαζοί από σας , που τις πιστεύουν!
Και πού ξέρετε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα
να σας κάνουν και αρχηγό τους..."

Γεώργιος Θάμνος

Συμβουλές ειδικών (2)

" Να εργάζεστε! Να εργάζεστε σκληρά και αδιάκοπα
μέχρι τελικής πτώσεως!
Ένα από τα κακά της εποχής μας
είναι που θεωρούμε τη σκληρή εργασία ως αρρώστια.
Κι όμως η επώδυνη εργασία από τα γεννοφάσκια μας είναι σωτήρια.
Αυτή τελικά είναι το μυστικό της προσωπικής ευτυχίας .
Κοιτάξτε εμένα, πώς λαμποκοπάει το πρόσωπό μου!"

Galina Poulipetoumenoοοοοοfskaϊa, αθλήτρια

Συμβουλές ειδικών (1)

" Όπως λένε και στο μακρινό Θιβέτ, όπου θα πάω προσεχώς:
να μαθαίνεις σαν να πρόκειται να ζήσεις αιώνια
και να βλέπεις σαν να πρόκειται να πεθάνεις απόψε.
Αλλιώς η μπεσαμέλ της ζωής μας δε δένει
και το φαγητό είναι άνοστο..."

Ηλίας Μαμαλάκης, Bon viveur ταξιδευτής

29 Μαΐου 1453 (2)

Τις το 'πεν; Τις το μήνυσε; Πότε 'λθεν το μαντάτο;
Καράβιν εκατέβαινε στα μέρη της Τενέδου
και κάτεργον το υπάντησε, στέκει και αναρωτά το:
-Καράβιν, πόθεν έρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις;
- Έρκομαι ακ' τ' ανάθεμα κι εκ το βαρύν το σκότος,
ακ' την αστραποχάλαζην, ακ' την ανεμοζάλην΄
απέ την Πόλιν έρκομαι την αστραποκαμένην...

Ανακάλημα Κωνσταντινόπολης

29 Μαΐου 1453 (1)

Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη,
θλίψη απαραμύθητος έπεσεν τοις Ρωμαίοις.
Εχάσασιν το σπίτιν τους, την πόλιν την αγία,
το θάρρος και το καύχημα και την απαντοχήν τους.

Ανακάλημα της Κωνσταντινόπολης

Η φερεγγυότητα της Αλληλεγγύης και άλλα τινά

Μηνύσεις , πραγματικές,

με στάμπες, βούλες και υπογραφές,
αλλά και μηνύσεις αιωρούμενες στον αέρα
με τη μορφή απειλών.
Για αυτά που έγραψες ή αυτά που είπες
αλλά και γι' αυτά που πιθανόν σκοπεύεις να πεις.
Ανεξάρτητα από το αν έχεις τα ισχυρότερα πειστήρια του κόσμου,
αδιάφορο αν είσαι το πιο αξιοσέβαστο πρόσωπο της κοινωνίας.
Συνήθης είναι η πρακτική των μηνύσεων που ακολουθούν
τα τελευταία χρόνια όσοι φοβούνται την κριτική
για τα έργα και τις ημέρες τους, όσοι απεχθάνονται τη
γνώμη που διατυπώνεται δημόσια.
Την αρχή την έκανε το υπερπατριωτικό Δίκτυο 21,
ακολούθησαν δεκάδες "εθνικόφρονες" επώνυμοι
και " καθαρόαιμοι " Έλληνες ή υπερορθόδοξοι χριστιανοί ,
τέλος μπήκε στο χορό και η κουτσή Μαριώ,
που ενοχλήθηκε όταν της είπαν ότι δε χόρευε καλά.
Ας όψεται ο Ευάγγελος Βενιζέλος μας και ο εμπνευσμένος
τρομονόμος του, που έδωσε το δικαίωμα στον καθένα να
απαιτεί την κεφαλήν επί πίνακι οποιουδήποτε
τον ενοχλούσε με την κριτική του.
Αυτό είναι το περίφημο "βάθαιμα και πλάταιμα" της
Δημοκρατίας μας, αυτή είναι η θαυμάσια εποχή
της πρωτοφανούς Ελευθερίας που απολαμβάνουν
οι πολίτες της χώρας μας, όπως ισχυρίζονται
υποκριτικά όρισμένοι δημοσιολογούντες.
Με τους δημοσιογράφους δηλαδή φιμωμένους
και τους πολίτες να μην τολμούν να εκφέρουν τη γνώμη τους.
Διότι η βαριά σκιά της επαπειλούμενης μήνυσης
και των συνακόλουθων δικαστικών ταλαιπωριών
παραλύει κάθε διάθεση δημόσιου ελέγχου των ταγών της εξουσίας
σε όσους ενδιαφέρονται για τα κοινά προβλήματα,
στοχάζονται υπεύθυνα και αγανακτούν για
τα λάθη , τις παραλείψεις και τις παρανομίες τους .
Επιστρέφουμε λοιπόν στην τακτική της χρυσής συνταγής
των πέτρινων χρόνων:
ΒΛΕΠΕ, ΑΚΟΥ, ΣΩΠΑ !
Γιατί αν δε σωπαίνεις , θα σε κάνουμε να σωπάσεις εμείς!
Φιλοξενούμε σήμερα στο blog μας ένα καραμπινάτο τεκμήριο
αυτής της πρακτικής, επειδή υποψιαζόμαστε ότι η ιστορία αυτή
σχετίζεται
και με τις χθεσινές δηλώσεις του αρχιδούλου του Χριστού ,
ο οποίος, απ' ό,τι φαίνεται, έχει τους λόγους του
να πνέει μένεα κατά του Συνασπισμού.
Έξυπνοι και νοήμονες άνθρωποι είστε και θα καταλάβετε
ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι...
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Πρόσφατα η «Αλληλεγγύη», δηλαδή η μη Κυβερνητική Οργάνωση της Αρχιεπισκοπής, απέστειλε εξώδικο στον αρθρογράφο κύριο Διονύση Γουσέτη και στην εφημερίδα ΑΥΓΗ, σχετικά με ένα άρθρο του συγγραφέα, αναφερόμενο στην λεγόμενη φιλανθρωπική δράση αυτής της ΜΚΟ.
Τώρα βέβαια πώς μπορεί να λέγεται Μη Κυβερνητική Οργάνωση η Αλληλεγγύη, όργανο της εκκλησίας, την στιγμή κατά την οποία τα μέλη αμφοτέρων είναι κρατικοί υπάλληλοι, αυτό αποτελεί άλλο ένα ελληνικό παράδοξο.
Το κωμικοτραγικό είναι ότι η Εκκλησία προειδοποιεί τον αρθρογράφο και την εφημερίδα ΑΥΓΗ, να σιωπήσουν αλλιώς θα τους συνθλίψει οικονομικά μέσω της δικαστικής οδού.
Η εθνοφασιστική αυτή πράξη αποτελεί απομίμηση των πράξεων του Δικτύου 21, το οποίο με πολλαπλές δικαστικές διώξεις προσπάθησε να καταστρέψει επαγγελματικά και ψυχο - οικονομικά τον δημοσιογράφο κύριο Βασιλάκη.
Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν αντίθετο αυτού που επιδίωκαν. Ο υπογράφων το μήνυμα αυτό γνωστοποιεί ότι σε περίπτωση παρόμοιας εκκλησιαστικής τρομοκρατίας θα αναλάβει εκτεταμένη πληροφόρηση πλείστων όσων Ευρωβουλευτών και του κόμματος της EFA, του οποίου αποτελεί πολιτικό σύμβουλο, συμπεριλαμβανομένων και πολυαρίθμων δημοκρατικών οργανώσεων του Εξωτερικού.
Εν ανάγκη θα οργανωθεί και εκστρατεία οικονομικής υποστήριξης των διωκομένων.

Δρ Γεώργιος Νακρατζάς

Υ.Γ . Εύχομαι οι παπάδες να πάρουν την σωστή απόφαση. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Απάντηση κυρίου Διονύση Γουσέτη στην εξώδικο προειδοποίηση του οργάνου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, «Αλληλεγγύη»,
δημοσιευθείσα στην εφημερίδα ΑΥΓΗ στις 26 Μαϊου 2007,

υπό τον τίτλο

"Το όργανο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών απειλεί
τον αρθρογράφο της ΑΥΓΗΣ κύριο Γουσέτη
να σταματήσει με την ενοχλητική αρθρογραφία του,
ειδάλλως έπεται δικαστική δίωξη."

Δεν είμαι δημοσιογράφος και δεν κάνω ούτε έρευνα ούτε ρεπορτάζ. Γράφω άρθρα γνώμης. Η δε γνώμη μου εδράζεται πάντα σε ρεπορτάζ του έντυπου και του ηλεκτρονικού τύπου. Αν η οργάνωση της ορθόδοξης εκκλησίας «Αλληλεγγύη» έχει αντίρρηση σε εξιστορούμενα γεγονότα, θα έπρεπε να αποστείλει εξώδικα όχι σ’ εμένα, αλλά στις εφημερίδες και στους συντάκτες των ρεπορτάζ. Ωστόσο, στα σημεία που θίγει το εξώδικο έχω να απαντήσω τα εξής:
1. «Σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες αλλά και παγκόσμια όπου υπάρχει χριστιανισμός, είτε πρόκειται για τον ορθόδοξο χώρο, είτε για τον καθολικό ή τον προτεσταντικό και εφόσον αυτός στην κοσμική του έκφραση έχει λάβει τη μορφή κρατικού φορέα έχουν συσταθεί ανάλογες μη κυβερνητικές οργανώσεις» . Θα σας ήμουν ευγνώμων να μου υποδείξετε κάποια ευρωπαϊκή χριστιανική εκκλησία που οι ιερείς της μισθοδοτούνται από το κράτος και ο αρχηγός της κάνει δηλώσεις σαν αυτή του κ. Χριστόδουλου (27/3/1999): «Εκκλησία και πολιτεία είναι σαν σιαμαίοι αδερφοί που κανείς δεν μπορεί να τους χωρίσει γιατί τότε ο ένας από τους δύο θα πεθάνει». Ως μη κρατικοί φορείς, οι εκκλησίες όχι μόνο δικαιούνται να συστήνουν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), αλλά και οι ίδιες είναι ΜΚΟ.
2. «Εμπλέκετε συκοφαντικά το όνομα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Φιλίππων και Νεαπόλεως κ. Προκόπιου».
Εγώ δεν ενέπλεξα κανέναν. Η εφημερίδα «ΒΗΜΑ» (12/10/2006), σε άρθρο της με τίτλο «Κλίμα έντασης και αντεγκλήσεις στη Σύνοδο της Ιεραρχίας» και υπότιτλο «Διαξιφισμοί ανάμεσα σε Αρχιεπίσκοπο και μητροπολίτες για τις δραστηριότητες της Οργάνωσης ‘Αλληλεγγύη’», γράφει επί λέξει: «Ο Μητροπολίτης Φιλίππων κ. Προκόπιος χαρακτήρισε ψευδεπίγραφο τον τίτλο ‘Αλληλεγγύη’ -Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Εκκλησίας της Ελλάδος».
3. «Δεν γνωρίζουμε εάν η «Αλληλεγγύη» υπήρξε «πρωταθλητής» - όπως λέτε - στις κρατικές και ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις, δεδομένου ότι δεν ασχολούμαστε με το πόσα κονδύλια και ποιοι ή ποιες μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν λάβει... Μπορούμε όμως με στοιχεία, τα οποία βρίσκονται στην διάθεση όλων να αποδείξουμε την καθ' όλα επιτυχή απορρόφηση των κονδυλίων αυτών».
Το θέμα που έθιξα δεν είναι η επιτυχής ή όχι απορρόφηση των κονδυλίων, αλλά πρώτον, η σαφής προτίμηση του κράτους στη χρηματοδότηση της «Αλληλεγγύης» και δεύτερον, το ότι στο -αναλυτικά τονιζόμενο στο εξώδικο- φιλανθρωπικό έργο της είναι αμφίβολο αν η οργάνωση ή η μητρική της εκκλησία έχουν συμβάλει οικονομικά. Για το πρώτο, βλέπε τον ιστότοπο http://pointgreece.blogspot.com/2006/12/blog-post_16.html,
όπου με ημερομηνία 16/12/2006 αναφέρεται επί λέξει:
«Όσον αφορά τα ποσά που έλαβαν οι οργανώσεις αυτές την τριετία 2002-2004, «πρωταθλήτρια» αναδεικνύεται η Αλληλεγγύη (της Εκκλησίας της Ελλάδος) με 7.099.634 ευρώ».
Επίσης, σε ρεπορτάζ της Β. Σιούτη (Ελευθεροτυπία, 23.5.2007) αναφέρεται: «Η ‘Αλληλεγγύη’ υπήρξε εξαρχής η «αγαπημένη» των πολιτικών, αλλά τα τελευταία χρόνια απορροφά τεράστια κονδύλια ‘χωρίς επαρκείς αιτιολογίες και με αδιαφανείς διαδικασίες’, όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση [...] Η κυβέρνηση χρηματοδοτεί την Εκκλησία και εκείνη δίνει λύση στα προβλήματα των γαλάζιων ψηφοφόρων της περιφέρειας».
Παραπέμπω ακόμα στην κοινοβουλευτική ερώτηση του Γιάννη Δραγασάκη, με την οποία οι υπουργοί Υγείας και Οικονομικών ερωτώνται «με ποια κριτήρια επελέγη η μη κυβερνητική οργάνωση της Εκκλησίας της Ελλάδας Αλληλεγγύη για τη δημιουργία του οικοτροφείου αποασυλοποίησης ψυχικώς πασχόντων 'Επανένταξη’».
Για το δεύτερο, παραπέμπω σε ρεπορτάζ του Βασίλη Βενιζέλου («Αυγή», 30/11/2006) με τίτλο «Ούτε ευρώ για τους ψυχικώς πάσχοντες από την Εκκλησία!», όπου αναφέρεται ότι ο ανωτέρω ξενώνας ‘Επανένταξη’ λειτουργεί «με χρηματοδότηση από την Ε.Ε. (75%) και το ελληνικό δημόσιο (25%).
Με άλλα λόγια, η Εκκλησία δεν πρόκειται να χαλάσει ούτε ένα ευρώ για το κοινωνικό έργο που θα προσφέρει».
5. «ξεπλύματος κρατικού χρήματος από την Αλληλεγγύη».
Τη φράση μου αυτή χαρακτηρίζετε ψευδή και συκοφαντική, αλλά δεν διευκρινίζετε το σκεπτικό αυτών των χαρακτηρισμών. Μήπως έκανα λάθος; Μήπως δεν επελέγη η «Αλληλεγγύη» για να καλύψει την, παράνομη κατά την κοινοτική νομοθεσία, κρατική επιχορήγηση στους πτηνοτρόφους;
Αν έχετε αντίρρηση, στείλτε το εξώδικό σας όχι στην «Αυγή» και σε μένα, αλλά στην «Καθημερινή» και στην Τάνια Γεωργιοπούλου, η οποία (29/4/2007) αναφέρει κατά λέξη: «Τότε η κυβέρνηση δεσμεύθηκε για την παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 12.000.000 ευρώ. Ωστόσο, τα χρήματα δεν μπορούσαν να δοθούν απευθείας στους πτηνοτρόφους, καθώς κάτι τέτοιο θεωρείται παρέμβαση στους κανόνες της αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
6. «...στην οικονομική αξιοποίηση των λειψάνων αγίων κλπ. από την Αλληλεγγύη». Χαρακτηρίζετε και τούτη τη φράση ψευδή και συκοφαντική, αλλά εδώ κάνετε λαθροχειρία στο κείμενό μου: βάζετε σε εισαγωγικά μια φράση που ποτέ δεν έγραψα. Η φράση που έγραψα έχει ως εξής: «..είναι άγνωστο πόσα και ποια φιλανθρωπικά έργα έχει κάνει, αν έχει κάνει, με τα δισεκατομμύρια που μαζεύονται από την οικονομική αξιοποίηση των λειψάνων αγίων, των τιμίων δώρων, των κειμηλίων, των θαυματουργών εικόνων, των αγίων ζωνών και φώτων κλπ.».
Δεν έγραψα λοιπόν ότι την οικονομική αξιοποίηση την έκανε η «Αλληλεγγύη», ούτε το εννοώ. Εννοώ ότι την έκανε η ίδια η εκκλησία.
Όσο για την απορία μου για την τύχη των χρημάτων, παραπέμπω σε άρθρο της Μαρίας Παπουτσάκη στην «Ελευθεροτυπία» (15/12/2002) με τίτλο: ««Προσκυνώ το παγκάρι σου», όπου αναφέρεται: «Όταν ένας ναός έχει οικονομικά προβλήματα, τα λύνει με τον πιο εύκολο τρόπο: Ζητάει βοήθεια από ένα μοναστήρι που διαθέτει είτε μια εικόνα, γνωστή για τις θαυματουργές της ιδιότητες, είτε ένα λείψανο αγίου, κατά προτίμηση την κάρα, είτε ένα λειτουργικό αντικείμενο, για παράδειγμα έναν σταυρό, ει δυνατόν, με τίμιο ξύλο». Γιατί άραγε προκαλώ εγώ το περί θείου αίσθημα και όχι το εν λόγω άρθρο;
Μετά τις απαντήσεις που έδωσα, δικαιούμαι και εγώ, υπερασπιζόμενος τη γνώμη του άρθρου μου, να ρωτήσω:
α) Είναι αλήθεια ή όχι ότι ποσότητα από τα κοτόπουλα που επρόκειτο να διατεθούν στους πληγέντες του Ιράκ διατέθηκε αλλού κατά παράβαση της σύμβασης;
β) Είναι αλήθεια ή όχι ότι τα υπόλοιπα κοτόπουλα μέχρι τους 371 τόνους έμειναν στις αποθήκες της «Αλληλεγγύης» μέχρι που σάπισαν;
γ) Είναι αλήθεια ή όχι ότι, την εποχή του τσουνάμι στη Ν.Α. Ασία, η «Αλληλεγγύη» ήταν πρώτη σε κρατικές επιχορηγήσεις για ανθρωπιστική βοήθεια, αυτές που δημιούργησαν σκάνδαλο και επερώτηση στη Βουλή; Και ότι στους πληγέντες έστειλε κιβώτια με αποκριάτικες στολές, γυναικεία εσώρουχα και ακατάλληλα τρόφιμα; Αυτά, τα οποία είναι η ουσία του άρθρου μου, τα αγνοείτε επιδεικτικά στο μακροσκελές σας εξώδικο. Γιατί άραγε;

Rufus Wainwright: " Going to a town"

Ο Καναδός Rufus Wainwright (1973)
είναι ένας ιδιότυπος συνθέτης και τραγουδιστής,
που μεταφέρει στα τραγούδια του κάτι από τη μαγεία
της όπερας και του αυθεντικού μιούζικαλ.
Φανατικός πιστός της μελωδίας, σε μια εποχή που δείχνει να τη σιχαίνεται, σχοινοβατεί σαν τους παλιούς ρομαντικούς ήρωες ανάμεσα στο κιτς και τη γνησιότητα του πάθους, συνθέτοντας στίχους απροκάλυπτα εχθρικούς για το πνιγηρό περιβάλλον της αμερικανικής κοινωνίας.
Ο Wainwright προέρχεται από μια οικογένεια λαμπρών μουσικών,
στα δεκατέσσερά του χρόνια χαρακτηρίστηκε ως "μουσική
ιδιοφυία" , έχει κυκλοφορήσει μέχρι τώρα πέντε δίσκους και έχει γράψει
τη μουσική σε πολλές αξιόλογες ταινίες.

Going to a town

I'm going to a town that has already been burned down
I'm going to a place that is already been disgraced
I'm gonna see some folks who have already been let down.
I'm so tired of America

I'm gonna make it up for all of the Sunday Times
I'm gonna make it up for all of the nursery rhymes
They never really seem to want to tell the truth
I'm so tired of you America

Making my own way home
Ain't gonna be alone
I got a life to lead America
I got a life to lead

Tell me do you really think you go to hell for having loved?
Tell me and not for thinking every thing that you've done is good
(I really need to know)
After soaking the body of Jesus Christ in blood
I'm so tired of America
(I really need to know)

I may just never see you again or might as well
You took advantage of a world that loved you well
I'm going to a town that has already been burned down
I'm so tired of you America

Making my own way home
Ain't gonna be alone
I got a life to lead America
I got a life to lead
I got a soul to feed
I got a dream to heed
And that's all I need

Making my own way home
Ain't gonna be alone
I'm going to a town that has already been burned down

Αποκάλυψη τώρα!

" Βλέπετε τι τραβάμε εμείς οι κότες,
για να γίνουμε ορεκτικές και να
προσελκύσουμε την προσοχή κανενός
πλούσιου κόκορα στην παραλία;"

Οι λησμονημένοι ποιητές

ΟΜΗΡΟΣ ΜΠΕΚΕΣ

(1886-1971)
Έζησε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε στη Μέση
Εκπαίδευση ως καθηγητής της ελληνικής και γαλλικής φιλολογίας.
Ανήκει στους καθαρόαιμους δημοτικιστές και οπαδούς της
παραδοσιακής ποίησης, με εμφανέστατη την επίδραση
του Παλαμά πάνω στο έργο του.
Τα ποιήματά του είναι διαποτισμένα από την ελληνολατρία
των αρχών του 20ού αιώνα αλλά και την έντονη ηδυπάθεια,
που κατά τον Μιχάλη Μερακλή, "φτάνει συχνά
σε μιαν απροκάλυπτη σαρκολατρία.".


Η δούκισα η χλομή

Στου πύργου την ιστορική την πόρτ' αγνάντια
προσμένει τ' ολομέταξο παϊτόνι.
Αχτιδολούζουνε στα οικόσημα διαμάντια
το αστραφτερό της πόρτας του μαόνι.

Κ' η δούκισα , η χλομή σαν ανεμώνη,
που η νιότη της του χάρου πάει ενάντια,
σηκώνοντας προβάλλει απ' το σαλόνι
τα μαύρα της πέπλα μ' άσπρα γάντια.

Κι ως πήδηξε ψηλά το σκαλοπάτι,
και με πλατάγιασμα πλατύ και χρυσαφένιο
κυλίστηκε το αμάξι στο τριόδι,

μαρμαρωτό λες έμεινε στο μάτι
το φως που έχει χαράξει, κοντυλένιο
μέσ' απ' τη διάφανη την κάλτσα το άσπρο πόδι.

Ο μαύρος κάλος

To Συνασπισμό «φωτογράφισε», χωρίς να κατονομάσει, κατά το κήρυγμά του στον ιερό ναό Αγίας Τριάδος Χολαργού ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, επικρίνοντας όσους «ενισχύουν με την ψήφο τους παρατάξεις του 2% και του 3%, που μας λένε να μην είμαστε Έλληνες».

In.gr

" Ο Συνασπισμός είναι σαν το κάλο που έχουμε στο πόδι μας.
Ενώ ολο μου το σώμα είναι υγιές, το 2% του , δηλαδή ο κάλος,
με πονεί και νιώθω μια δυσφορία πολλαπλασία του μεγέθους του κάλου.
Τι κάνω τότε; Πολύ απλά εξάγω δι' εγχειρήσεως τον ρόζον
και τον ρίπτω αναθεματίζων αυτόν τρις εις το πυρ το εξώτερον.
Το αληθινόν ορθόδοξον σώμα μου επαναστατεί κατά του κάλου,
διότι μπορεί αυτός να μεγαλώσει και να φθάσει εις τον εγκέφαλον.
Και τότε τι θα πουν οι εχθροί της Ορθοδοξίας;
Θα πουν ότι έχω κάλο στον εγκέφαλο.".

Leonard Cohen : "Suzanne"

Λέοναρντ Κοέν (1934): ο ποιητής και μυθιστοριογράφος,
που εξέφρασε , μέσα από το έργο του,
τα αδιέξοδα του μεταπολεμικού διανοούμενου
σε Ευρώπη και Αμερική.
Λέοναρντ Κοέν: Ο θαυμάσιος τροβαδούρος
του έρωτα και της μοναξιάς,
των δύσκολων σχέσεων ανάμεσα στα φύλα
και της αδυναμίας επικοινωνίας
του ανθρώπου με το συνάνθρωπό του.

Suzanne

Suzanne takes you down to her place near the river
You can hear the boats go by
You can spend the night beside her
And you know that she's half crazy
But that's why you want to be there
And she feeds you tea and oranges
That come all the way from China
And just when you mean to tell her
That you have no love to give her
Then she gets you on her wavelength
And she lets the river answer
That you've always been her lover
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that she will trust you
For you've touched her perfect body with your mind.
And Jesus was a sailor
When he walked upon the water
And he spent a long time watching
From his lonely wooden tower
And when he knew for certain
Only drowning men could see him
He said "All men will be sailors then
Until the sea shall free them"
But he himself was broken
Long before the sky would open
Forsaken, almost human
He sank beneath your wisdom like a stone
And you want to travel with him
And you want to travel blind
And you think maybe you'll trust him
For he's touched your perfect body with his mind.

Now Suzanne takes your hand
And she leads you to the river
She is wearing rags and feathers
From Salvation Army counters
And the sun pours down like honey
On our lady of the harbour
And she shows you where to look
Among the garbage and the flowers
There are heroes in the seaweed
There are children in the morning
They are leaning out for love
And they will lean that way forever
While Suzanne holds the mirror
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that you can trust her
For she's touched your perfect body with her mind.

"Ο Θεός δεν είναι μεγάλος"

ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΧΙΤΣΕΝΣ

Τάραξε πάλι τα νερά ο Κρίστοφερ Χίτσενς με το νέο του βιβλίο:
"Ο Θεός δεν είναι μεγάλος".
Πρόκειται για ένα άκρως προκλητικό δοκίμιο κατά της θρησκείας,
την οποία θεωρεί όχι απλώς όπιο του λαού, όπως έλεγε ο Μαρξ,
άλλα ιδιαίτερα επικίνδυνη ιδεολογία για τα άτομα και τα έθνη.
Η θύελλα αντιδράσεων , θετικών ή αρνητικών, που ξέσπασε
αμέσως μετά την κυκλοφορία του βιβλίου ήταν το καλύτερο
βούτυρο που μπορούσε να αλείψουν στο ψωμί τους
ο συγγραφέας και ο εκδότης του, καθώς οι πωλήσεις του
δοκιμίου έχουν εκτιναχθεί σε δυσθεώρατα ύψη.
Το παράδοξο με τον Χίτσενς είναι ότι δεν πρόκειται για κάποιον
ρηξικέλευθο επαναστάτη, αλλά για έναν καθαρόαιμο διανοούμενο
της Δεξιάς, ένα νεοσυντηρητικό που δε δίστασε να ευλογήσει
τους πολέμους στη Βοσνία, τη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ,
παραμένει δε στο πλευρό του Μπους , μολονότι τον έχουν εγκαταλείψει
όλοι σχεδόν οι πρώην υποστηρικτές του στον κόσμο των media.
Παρ' όλα αυτά ο Χίτσενς προκαλεί πάντοτε το ενδιαφέρον
των αναγνωστών του , γιατί ξέρει να υπερασπίζεται μαχητικά
τις "αιρετικές" απόψεις του, οι οποίες ενίοτε βρίσκουν σύμφωνους
ακόμα και τους πιο προοδευτικούς αντιπάλους του.
Από την πολύ καλή στήλη της Κατερίνας Σχινά στη Βιβλιοθήκη
της Ελευθεροτυπίας, της 24/5/07, αποσπούμε την εξής άποψή του:
"Αν οι Εβραίοι δεν είχαν κάνει το θεμελιώδες λάθος
να απορρίψουν τον ελληνισμό και τη φιλοσοφία
και να υποταχθούν ή να ξανακατακτηθούν από τους
υπερορθόδοξους Μακκαβαίους, τα πάντα θα ήταν
καλύτερα και δε θα χρειαζόταν σήμερα να υπομένουμε
το Χριστιανισμό και το Ισλάμ[.....]
Αν με ρωτούσατε τι δεν πάει καλά με το Ισλάμ,
θα σας έλεγα ότι κάνει τα ίδια λάθη με τις
θρησκείες που προηγήθηκαν, αλλά και ένα ακόμη:
ότι παραμένει αμετάλλακτο.
Οι φιλελεύθεροι λένε:
Αχ και να είχε και το Ισλάμ μία μεταρρύθμιση!
Αλλά δε θα μπορούσε να έχει.
Αυτή είναι η φύση του δόγματος.
Και είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.".

Άλλος για το βλακοχίλιαρο!

- Ποιο είναι το μνημείο της αρχαιότητας που κοσμεί την Αθήνα
και είχε χαρακτηριστεί ως ένα από τα Επτά Θαύματα της εποχής του;
- Ε... Να σας πω...Χμ! Βασικά...
-Βλέπω ότι δυσκολεύεστε να απαντήσετε. Μήπως θέλετε
να αλλάξετε κατηγορία γνώσεων;
-Ναι, ναι, αυτό θέλω!
-Και σε ποια κατηγορία επιθυμείτε να διαγωνιστείτε;
-Στα τηλεπαιχνίδια, Fame Story, Survivor και τα παρόμοια.
Ποιοι συμμετείχαν, ποιος έφυγε , ποιος έμεινε, ξέρετε...
-Δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοια κατηγορία, μπορώ όμως
να σας βάλω στην κατηγορία της λογοτεχνίας.
-Εντάξει!
-Ωραία λοιπόν! Πέστε μου ποια συγγραφέας έγραψε το έργο Ο εραστής.
Για να σας διευκολύνω , σας λέω ότι είναι Γαλλίδα
και το βιβλίο αυτό γυρίστηκε ταινία από το διάσημο σκηνοθέτη Ανό.
-O εραστής , Ο εραστής... Το βρήκα!
-Μπράβο σας ! Ποια είναι;
- Βασικά δεν ξέρω ποια είναι η συγγραφέας,
αλλά ξέρω ποιος είναι ο εραστής.
-Μα τι μου λέτε τώρα ; Για ποιν εραστή μου μιλάτε;
- Για τον Κάτμαν!
-Σοβαρολογείτε;
- Μιλάω πολύ σοβαρά! Είναι ο Κάτμαν,
που λέει στο Je t' aime:
Δος μου , δος μου το κορμί σου,
θέλω να 'μαι ο εραστής σου!

Ρωμαίικο, να!

Στ’ ακάθαρτα κυλήστε μας του βούρκου,

και πιο βαθιά. Πατήστε μας με κάτι
κι από το πόδι πιο σκληρό του Τούρκου.

Διαβασμένοι, ντοτόροι, σπιρουνάτοι,
ρασοφόροι, δασκάλοι, ρουσφετλήδες,
οικοπεδοφαγάδες, αβοκάτοι,

κομματάρχηδες και κοτζαμπασήδες,
και της γραμματικής οι μανταρίνοι
και της πολιτικής οι φασουλήδες,

ταρτούφοι, ραμπαγάδες, ταρταρίνοι!
―Αμάν! Αγά, στα πόδια σου! άκου! στάσου!
Βυζαντινοί―Γασμούλοι―Λεβαντίνοι.

Ρωμαίικο, να! Με γεια σου, με χαρά σου.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Σατιρικά γυμνάσματα

Αναληψιώτικο 2

"Δεσποινίς, σας διαβεβαιώνω ότι , με τη χάρη του Θεού,
η πνευματική μου κατάσταση είναι ισοδύναμη των μυώνων μου.
Παίζουμε στο Scrabble τα μαγιό μας;"

Αναληψιώτικο 1

Ο Βαγγέλαρος εν μέσω δύο πρόσκαιρων πειρασμών
διαλογίζεται περί της ματαιότητος αυτού του κόσμου,
αλλά δεν έχει καμία όρεξη να αναληφθεί προώρως στον ουρανό.

Travis : " Sing"

Μέρα που είναι σήμερα, θα ξεκινήσουμε με τους Travis
στη δημοφιλέστατη επιτυχία τους Sing.
Κι εμείς από κοντά, ας τραγουδήσουμε ό,τι μας κάνει κέφι,
γιατί αλλιώς μας πήρε το ποτάμι , μας πήρε ο ποταμός...
Το βιντεάκι βασίζεται στην πετυχημένη συνταγή των
γκαγκς του παλιού καλού κωμικού κινηματογράφου
και βγάζει γέλιο. Δε συμφωνείτε;

Sing

Baby, you've been going so crazy
Lately, nothing seems to be going right
Solo, why do you have to get so low
You're so...
You've been waiting in the sun too long

But if you sing, sing, sing, sing, sing, sing
For the love you bring won't mean a thing
Unless you sing, sing, sing, sing

Colder, crying on your shoulder
Hold her, and tell her everythings gonna be fine
Surely, you've been going to early
Hurry, cause no one's gonna be stopped

But if you sing, sing, sing, sing, sing, sing
For the love you bring won't mean a thing
Unless you sing, sing, sing, sing

Baby, there's something going on today
But I say nothing, nothing, nothing,
Nothing, nothing, nothing, nothing

Τα τρομερά παιδιά

Η συκιά μας η γερτή ,
η πευκολευκοτσουκλωτή
κάνει τα σύκα τα γερτά ,
τα πευκολευκοτσουκλωτά ...
και ύστερα
Ανέβηκα στην τζιτζιριά ,
στη μιτζιριά , στην τζιτζιμιτζιχοτζιριά ,
να φάω τα τζίτζιρα ,
τα μίτζιρα ,τα τζιτζιμιτζιχότζιρα .
Και με βρήκε ο τζίτζιρας , ο μίτζιρας , ο τζιτζιμιτζιχότζιρας
και μου 'φαγε τα τζίτζιρα , τα μίτζιρα ,τα τζιτζιμιτζιχότζιρα .

"Μέχρι και επιστήμονες σε συνέδριο της Γενεύης
ασχολήθηκαν με την εξάντληση του σκύλου μου Κολούμπο."

Βασίλειος Κωστέτσος,
Μόδιστρος VIPS Άνω Ηλιούπολης και τριγύρω

"Gamo την κωλοτούμπα μου!
Τι σου 'κανα και θέλεις να αλλάξεις αφεντικό;

Τα τρομερά παιδιά

Θέλω να πάω στο Je te aime, σας λέω,
θέλω, θέλω , θέλω!!!
Τι παραπάνω έχει ο Βας Βας Παρασκευάς από μένα;

Τα τρομερά παιδιά

- Εμένα οι γονείς μου θα με στείλουν νηπιαγωγείο
στην Ελληνοχριστιανική Αγωγή.
-Εμένα με έγραψαν στην Ελληνοαμερικανική Αδελφότητα
και , επειδή με προορίζουν για αστροφυσικό στη ΝΑΣΑ,
μου άρχισαν εντατικά φροντιστήρια Μαθηματικών και Φυσικής!

Ξεχωρίσαμε...

Το κέρδος της απόστασης
Η εξηντάχρονη πνευματική διαδρομή του κορυφαίου ιταλού νεοελληνιστή Μάριο Βίττι μέσα από έναν τιμητικό τόμο

"Ο Μάριος Βίττης, όπως τον αποκαλούν οι πολυάριθμοι έλληνες φίλοι του, μισός Ρωμιός λόγω καταγωγής (μητέρα) αλλά και επιλογής (υδραία σύζυγος), μισός Ιταλός, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη (1926) σε περιβάλλον κοσμοπολίτικο που τον θωράκισε με καλή ευρωπαϊκή παιδεία, διακονεί σταθερά εδώ και εξήντα χρόνια τα ελληνικά γράμματα. Ακάματος ερευνητής, ακριβοδίκαιος κριτικός και ιστορικός της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, χαρισματικός δάσκαλος, συνειδητός και ενήμερος πολίτης της Ευρώπης, ο Vitti δικαίως θα πρέπει να λογίζεται και ένας από τους εγκυρότερους συγκριτολόγους που διαθέτουμε, εφόσον γεφυρώνει εξαίρετα τις σχέσεις της ελληνοϊταλικής γραμματείας, πάντα στην ευρωπαϊκή προοπτική τους. Κωνσταντινουπολίτης, «κάτοικος του Πέραν, όπου στους δρόμους του άκουγες περισσότερο ελληνικά, γαλλικά, αρμένικα, σεφαραδίτικα παρά τουρκικά, και μπαινόβγαινες άνετα μέσα στις ποικίλες κοινωνίες των μειονοτήτων, που όλες τους είχαν κοινό παρονομαστή μια στέρεη παράδοση συμβίωσης», όπως εξιστορεί ο ίδιος, και νέος φανατικός για γράμματα, ακολούθησε το δίστρατο της ιταλικής και της ελληνικής λογοτεχνίας επιθυμώντας με τούτη τη διπλή πορεία να φωτίζει σταυρωτά αμφότερες τις παραδόσεις. Από το 1946 που εγκαταστάθηκε πλέον στην Ιταλία για σπουδές είχε την ευκαιρία, με τη βοήθεια έμπειρων νεοελληνιστών, να συστηματοποιήσει περισσότερο το ενδιαφέρον του για τη λογοτεχνική ζωή της Ελλάδας και να μεθοδεύσει καλύτερα τις προσεγγίσεις του στα νεοελληνικά κείμενα, δίχως να παραβλέπει τη μύησή του στα δρώμενα της ιταλικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας.

Ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς

Κινούμενος, λοιπόν, σταθερά στη μεθοριακή ζώνη, ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς με αρκετές μεταξύ τους συνάφειες, άρχισε να δημοσιεύει το ένα κείμενο μετά το άλλο, και ήδη από τη δεκαετία του 1950 να πλουτίζει τη λυμφατική ακόμη ελληνική δοκιμιογραφία και κριτική των μετεμφυλιακών χρόνων με ιδέες, ερεθίσματα, προτάσεις, ευρήματα, συσχετίσεις. Στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, άλλωστε, γνωρίζει με τρόπο ουσιαστικό την Ελλάδα, διαμένοντας για μεγάλα διαστήματα στον τόπο, συνδεόμενος άμεσα με τους διανοούμενους και τους καλλιτέχνες της εποχής, μετέχοντας ενεργά στην πνευματική κίνηση: χρόνια ανεμελιάς και νεανικού ενθουσιασμού «για τις μέρες που θα 'ρχότανε φορτωμένες πολύχρωμα οράματα» - και οι δυο πατρίδες του Βίττι ανασύντασσαν τις δυνάμεις τους και οργάνωναν το μεταπολεμικό μέλλον επενδύοντας πολλά στον χώρο της παιδείας.

Η κριτική ματιά του ιταλού νεοελληνιστή είναι εξ αρχής αναθεωρητική. Με τολμηρές υποθέσεις εργασίας είτε με ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία επαναφωτίζει κείμενα, συγγραφείς, περιόδους και αναδεικνύει λανθάνουσες ή λησμονημένες όψεις της ελληνικής γραμματείας. Οι επίμονες έρευνές του γύρω από την μπαρόκ διάσταση της θεατρικής παραγωγής του 17ου αιώνα τον οδηγούν στην ανακάλυψη της Ευγένας (1960-1965), επτανησιακής τραγωδίας που λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ Κρήτης και Ζακύνθου, και παρέχουν νέο κλειδί ανάγνωσης στα κείμενα της «κρητικής σχολής»: το θέατρο μπαρόκ κυριαρχεί σε Δύση και Ανατολή και συντονίζει τα σκηνικά κείμενα της εποχής σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Οι καλβικές και οι σολωμικές έρευνες, σε ό,τι αφορά τις ιταλικές οφειλές των δύο μεγάλων μας ποιητών, κέρδισαν εύσημα αξιοπιστίας και τεκμηριωμένης εγκυρότητας χάρη στο αρχειοδιφικό δαιμόνιο του Βίττι και τη φιλολογική του επίνοια. Η ηθογραφική μας λογοτεχνία μετά τη ρηξικέλευθη μελέτη του (Η ιδεολογική λειτουργία της ελληνικής ηθογραφίας, 1974) αντιμετωπίζεται πλέον με άλλους όρους και η περιβόητη «γενιά του Τριάντα», επί μακρόν θέμα-ταμπού για τη νεοελληνική κριτική, βρίσκει πειστικό σχήμα και γραμματολογική υπόσταση μέσα από τη φερώνυμη μονογραφία του (1977). Με επαναληπτικές προσεγγίσεις στο έργο του Ελύτη και του Σεφέρη, με πλούσια αρθρογραφία για συγγραφείς και κείμενα της παλαιότερης και της σύγχρονης ελληνικής γραμματείας, με μακρά παρουσία στις επιφυλλίδες του «Βήματος» και συνεργασία με τα εγκυρότερα ελληνικά περιοδικά και, κυρίως, με επιστέγασμα της ιστορικο-φιλολογικής του πορείας τη συγγραφή της Ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας, στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο Βίττι κατατάσσεται στη χορεία των μεγάλων νεοελληνιστών και γραμματολόγων του 20ού αιώνα. Δείγμα κριτικής υπευθυνότητας και ιστορικής συνείδησης είναι η απόφασή του, τριάντα χρόνια μετά, να επανεξετάσει τα πορίσματα αυτής της μεγάλης σύνθεσης, να επιφέρει τις δέουσες αλλαγές και συμπληρώσεις, να προβεί σε επανεκτιμήσεις και ανατοποθετήσεις. Ουσιαστικά, η Ιστορία του 1971 (στα ιταλικά, ελληνική της μετάφραση το 1978) και η Ιστορία του 2001 (ιταλική εκδοχή, ελληνική το 2003) είναι δύο βιβλία: το καθένα απηχεί τις συγκεκριμένες προδιαγραφές της ιστορικής συγκυρίας και του συγχρονικού αναγνώστη της που είναι ο συγγραφέας.[....].

ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ
[Απόσπασμα
από το βιβλιογραφικό σημείωμά της
στο σημερινό Βήμα (27-5-07),
με αφορμή τα δύο βιβλία του Μάριο Βίττι:
Γραφείο με θέα και
Γραφείο με θέα -Φωτογραφίες 1948-1981,
που κυκλοφόρησαν από το
Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας]