Γιατί η Ευρώπη επιδιώκει τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία;(Ανάλυση)

 

Πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ευρώπης; Απύθμενη βλακεία ή διαφθορά και απανθρωπία 

7–9 λεπτά

---

Γράφει ο

Νικήτας Χιωτίνης*

militaire.gr

Επιτρέψτε μας να επανέλθουμε σε παλαιότερο κείμενό μας στο φιλόξενο militaire, με τίτλο «Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο;» . Επανερχόμαστε γιατί τα πράγματα δείχνουν να οδηγούνται σε απίστευτους παραλογισμούς ή σε απόδειξη πως η σημερινή πολιτική ηγεσία της δήθεν Ευρωπαϊκής Ένωσης,  είτε είναι απολύτως ανόητη είτε απολύτως διεφθαρμένη και εγκληματική. Σε αυτήν την περίπτωση όλες οι άλλες εγκληματικές ομάδες θα ωχριούν μπροστά της. Σημειωτέον πως δεν πολυξέρουμε τον τρόπο που αυτή η «ηγεσία» προέκυψε, ούτε πολυγνωρίζουμε και τις αρμοδιότητες που έχουν οι  ευρωβουλευτές με τους παχυλούς μισθούς, αλλά και τις δυνατότητές τους.

Τα ξαναλέμε λοιπόν:

1. Πριν την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως, αμυνόμαστε απέναντι στην καταδήλως επιθετική πολιτική της. Αντιτιθέμεθα στη  διακηρυγμένη επιθυμία της να κυριαρχήσει παγκοσμίως το κομμουνιστικό πολιτικό σύστημά της, ξέραμε ποίων μεθόδων μετήλθε ο   Στάλιν για να κυριαρχήσει και ανησυχούσαμε βλέποντάς την να αναπτύσσει πυρηνικά όπλα.

1. Μετά την πτώση του παλαιού της καθεστώτος όμως, η  Σοβιετική Ένωση  μετετράπη σε Ρωσική Ομοσπονδία με δημοκρατικό προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης. Διαπιστώνουμε πως ο Πρόεδρός της έχει μεγαλύτερη εν τοις πράγμασι ισχύ από αυτό που του αναλογεί, διαπιστώνουμε πως η Μόσχα ασκεί υπέρμετρη   εξουσία προς τις επί μέρους ομοσπονδιακές οντότητες, όμως το πολιτικό της σύστημα προσομοιάζει με αυτό της Δύσης. Ας λάβουμε υπόψη μας και πως  μία σε βάθος δημοκρατική μετάλλαξη μιας πρώην κομμουνιστικής χώρας,  χρειάζεται κάποιο χρόνο για να ολοκληρωθεί. Άλλωστε δύσκολα μπορούμε να πούμε πως πολιτικώς υστερεί σημαντικά από διάφορα άλλα Δυτικά κράτη, ώστε να την απομονώνουμε και να την θεωρούμε εχθρική  και απειλητική.

1. Η νέα Ρωσική Ομοσπονδία, γρήγορα εντάχθηκε λειτουργικώς στην υπόλοιπη Ευρώπη. Λέμε υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί μέγα μέρος της  επικράτειάς της, όσο και περίπου το 77% του πληθυσμού της, βρίσκεται σε  έδαφος της ευρωπαϊκής ηπείρου.   Τα ευρωπαϊκά κράτη ωφελήθηκαν πολύ από τη συνεργασία τους με τη νέα Ρωσία, ομοίως και η νέα Ρωσία ωφελήθηκε από αυτά. Η λειτουργική δηλαδή ένταξη της νέας Ρωσίας στην υπόλοιπη «Δυτική» Ευρώπη,  υπήρξε οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική. Επισημαίνουμε πως η Ρωσία είναι χριστιανική χώρα.
2. Η επίσημη έτσι ένταξη της Ρωσίας στη λεγόμενη Δύση,  φαινόταν πλέον κάτι φυσικό. Μη ξεχνάμε πως αυτό είχε ζητήσει ήδη ο Ντε Γκωλλ και υποστηρίχτηκε έκτοτε από πλήθος διανοητών και πολιτικών αναλυτών.  Αλλά   και οι τελευταίοι Ρώσοι ηγέτες το ίδιο ζητούσαν. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης,  υποστήριξε την ιδέα ενός «κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού» και μιας Ευρώπης χωρίς διαχωριστικές γραμμές. Ο Μπόρις Γέλτσιν, λίγο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, έγραψε επιστολή προς το ΝΑΤΟ εκφράζοντας ενδιαφέρον για τη ρωσική ένταξη. Αλλά και ο Βλαντίμιρ Πούτιν, το 2000, σε συνέντευξή του στο BBC, ανέφερε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να σκεφτεί την ένταξή της στο ΝΑΤΟ,  εάν αντιμετωπιζόταν ως ισότιμος εταίρος. 

Δυστυχώς όμως η ιστορία πήρε άλλη τροπή, ελπίζουμε προσωρινή. Από τη μια μεριά οι ΗΠΑ εξακολουθούσαν να θεωρούν τη Ρωσία αντίπαλο και εχθρό. Από την άλλη το ΝΑΤΟ,  ασκώντας επεκτατική πολιτική, επεδίωκε να συμπεριλάβει στις τάξεις του και την Ουκρανία, πολιορκώντας, τρόπον τινά, τη Ρωσία, άγνωστο για ποιο λόγο.

 Γι’ αυτήν την πολιτική των ΗΠΑ παλαιοί και έμπειροι Αμερικανοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Κίσσιγκερ,  είχαν σοβαρές αντιρρήσεις, φοβούμενοι δυναμική αντίδραση της Ρωσίας, αλλά δεν εισακούσθηκαν. Επισημαίνουμε πως  η Ουκρανία υπήρξε εκ των ιδρυτικών σοσιαλιστικών δημοκρατιών της ΕΣΣΔ και πως η Δύση δεν τήρησε τις εκπεφρασμένες υποσχέσεις της περί μη ένταξης στο ΝΑΤΟ των πρώην ανατολικών κρατών. Δυστυχώς αυτή η υπόσχεση δινόταν μόνο προφορικώς από   ανώτατους πολιτικούς παράγοντες, τον Αμερικανό Υπουργό Τζ. Μπέϊκερ,  τον Χ.Ν. Γκένσερ, τον Φ. Μιτεραν,  τον Τζ. Μέϊτζορ, τον Χ. Κολ, ίσως και άλλους- και δεν τηρήθηκαν.

 Δεν αιτιολογούμε την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά εκπλησσόμεθα για τη μη εξ αρχής σοβαρή επιδίωξη ειρήνευσης, ιδίως από την οικονομικώς βαρύτατα πληττόμενη Ευρώπη.  Οι ΗΠΑ εισήλθαν αμέσως και σχεδόν ενθουσιωδώς σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, πόλεμο όμως «δι’ αντιπροσώπων», την Ευρώπη και την Ουκρανία:  δραματικές οικονομικές ζημίες υπέστη και εξακολουθεί να υφίσταται η Ευρώπη,  απώλειες  νέων ανθρώπων  υπέστησαν οι Ουκρανοί, βεβαίως και η αντίπαλη Ρωσία.

Με την αλλαγή Προέδρου τους,  οι ΗΠΑ διαφοροποίησαν τις επιδιώξεις τους. Επιδιώκουν ειρήνη και διαπραγμάτευση μεταξύ των εμπολέμων. Απορίας άξιον γιατί η πολλαπλώς οικονομικώς και αναπτυξιακώς πληγείσα  Ευρώπη  εμμένει στη συνέχισή του. Μάλιστα, μετά την άρνηση του νέου Αμερικανού Προέδρου να συνεχίσουν οι ΗΠΑ να στηρίζουν στρατιωτικώς το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη, οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών αποφάσισαν τη διάθεση 800 δις ευρώ, για ανάπτυξη καθαρώς δικού τους εξοπλισμού (με άγνωστο ακόμα το  ποιοι θα  χειρίζονται τα όπλα και από πού θα τα προμηθευτούν). Ακόμα,  δίνονται συμβουλές στους Ευρωπαίους πολίτες να προετοιμαστούν για την περίπτωση πυρηνικής επίθεσης εναντίον τους.

Το να δημιουργηθεί ευρωπαϊκός στρατός και άμυνα,  προφανώς χρειάζεται, άλλωστε προβλεπόταν ήδη από την ιδρυτική διακήρυξη της Ε.Ε. Το ζήτημα όμως είναι ποιος είναι ο εχθρός.  Είναι αστείο να πιστεύουμε πως απειλούμαστε   με εισβολή ή πυρηνική επίθεση της Ρωσίας. Είναι αστείο να θεωρούμε εχθρό την χριστιανική Ρωσία και φίλη την  ισλαμική Τουρκία, την οποίαν μάλιστα καλούμε να μας συνδράμει αμυντικώς  εναντίον της Ρωσίας. Κατανοούμε το άγχος της Γαλλίας που διαθέτει πυρηνικά όπλα και δεν ξέρει τι να τα κάνει, ούτε και πώς με αυτά θα κυριαρχήσει της Ευρώπης, αλλά δεν βλέπουμε πυρηνική απειλή από πλευράς Ρωσίας. Κατανοούμε και το επιχειρηματικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι πολεμικές βιομηχανίες. Όμως είναι προφανές πως η Ρωσική Ομοσπονδία θα σπεύσει να ενταχθεί   σε μία ευρύτερη Ευρασιατική Ομοσπονδία. Η σημερινή Ευρώπη δεν μπορεί αν υπάρξει με άλλο τρόπο στο άκρως ανταγωνιστικό, πρωτίστως σε οικονομικό επίπεδο, διεθνές τοπίο. Δεν μπορεί πλέον η Ευρώπη να υπάρξει ως διεσπασμένη   σε ανταγωνιστικά κρατίδια, γιατί περί κρατιδίων πρόκειται. Είναι απορίας άξιον που οι ηγέτες  τους δεν το κατανοούν ή κάνουν πως δεν το κατανοούν. Μία επίσημη ένταξη της Ρωσίας  στην υπόλοιπη Ευρώπη, θα δημιουργήσει μία πανίσχυρη Ομοσπονδία, έστω συμμαχία, τόσο σε επίπεδο οικονομικό, όσο και στρατιωτικό και πολιτισμικό.

Κυρίες και  κύριοι που ηγείστε της δήθεν Ε.Ε., πάμπλουτοι ευρωβουλευτές μας,   πάψτε να  επιδιώκετε να μας σύρετε σε περαιτέρω αιμορραγίες, οικονομικές αιμορραγίες αλλά και κυριολεκτικές αιμορραγίες.  Εσχάτως εισήλθε στην πολεμική προπαγάνδα και η Bild, που στηριζόμενη σε έκθεση της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών, μας λέει πως σε 10 χρόνια θα γίνει μεγάλος πόλεμος της Ρωσίας εναντίον κρατών του ΝΑΤΟ. Επανερχόμαστε στο αρχικό μας ερώτημα: Απύθμενη βλακεία ή διαφθορά και απανθρωπία ;

_____________

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

1 ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ BLOD

Ο Νικήτας Χιωτίνης κατέχει Δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού από την Ecole Spéciale d´Architecture, Παρίσι 1976. Οι μεταπτυχιακές σπουδές του σπουδές έχουν ως εξής:  Διδακτορικός Τίτλος από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π., έδρα Μορφολογίας,  Μεταπτυχιακός τίτλος D.E..A Φιλοσοφίας, με ειδίκευση στη Φιλοσοφία της Τέχνης και του Πολιτισμού , από το Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Paris I - Panthéon –Sorbonne και Μεταπτυχιακός τίτλος Maîtrise Αισθητικής και Τέχνης, από το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, του Πανεπιστημίου Paris I - Panthéon –Sorbonne.  Είναι τακτικός Καθηγητής του Τμήματος «Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων» του ΤΕΙ-Αθηνών. Έχει συγγράψει ένα βιβλίο και συμμετάσχει σε επτά συλλογικούς τόμους. Έχει πλήθος δημοσιεύσεων, ανακοινώσεων σε Διεθνή Συνέδρια  οι οποίες είναι δημοσιευμένες στους αντίστοιχους τόμους Πρακτικών. Έχει δώσει πολλές διαλέξεις  σε θέματα Αρχιτεκτονικής και Φιλοσοφίας, ασχολείται με κριτική έργων τέχνης και  συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα, μεταξύ των οποίων τα Έργα ESPON-INTERSTRAT,  ESPONTrain, USESPOΝ ως σύμβουλος του Εθνικού Σημείου Επαφής ESPON2013. Είναι Μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και της διεθνούς ΜΗΚΥΟ EUROPA ( Entretients Universitaires Reguliers pour l’administration en Europe) καθώς και Αντιπρόεδρος πολιτιστικών υποθέσεων της  Διεθνούς Ένωσης SdMed για την αειφόρο ανάπτυξη στην περιοχή της Μεσογείου. Έχει σημαντικό αρχιτεκτονικό έργο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (νέα κτήρια, αναστηλώσεις, μελέτες παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, διαμορφώσεις εσωτερικών χώρων). Ο Νικήτας Χιωτίνης αρθρογραφεί στον αθηναϊκό τύπο πάνω σε επίκαιρα ζητήματα.  Γνωρίζει την γαλλική και αγγλική γλώσσα.