Πόλεμος στην Ουκρανία / Θα αλλάξει την πορεία το «οk» Μπάιντεν για χτύπημα με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς;
Νίκος ΚυριακίδηςΗ «απάντηση» και το τί μπορεί αυτή να σημαίνει ευρύτερα σε μια σύγκρουση στην οποία εμπλέκεται μια πυρηνική υπερδύναμη, είναι κάτι που τρομάζει
Είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί. Ωστόσο, η «απάντηση» και το τί μπορεί αυτή να σημαίνει ευρύτερα σε μια σύγκρουση στην οποία εμπλέκεται μια πυρηνική υπερδύναμη, είναι κάτι που τρομάζει. Η οργή της Μόσχας είναι δεδομένη.
Ίσως το σωστότερο ερώτημα- που αντανακλά τον μεγαλύτερο φόβο- θα ήταν αν η απόφαση του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου περιπλέκει την κατάσταση την ώρα που υποτίθεται έχουν δρομολογηθεί διερευνητικές πρωτοβουλίες και βολιδοσκοπήσεις προς την κατεύθυνση της απεμπλοκής. Ή τουλάχιστον, ένα πολιτικό σχέδιο για τερματισμό της σύγκρουσης δεν φαντάζει πια τόσο... «ταμπού» στα μάτια των σκληροπυρηνικών του ΝΑΤΟ.
Η τελευταία απόφαση του Μπάιντεν να δώσει το «οk» στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς (ATACMS) για να πλήξει την ρωσική ενδοχώρα, ακολουθεί το γνωστό μοτίβο: Ο Λευκός Οίκος αρνείται επί μήνες να ικανοποιήσει το αίτημα του Κιέβου φοβούμενος ότι θα κλιμακώσει την σύγκρουση. Το Κίεβο αποδοκιμάζει με ηχηρό τρόπο την αμερικανική άρνηση και ακριβώς τη στιγμή που το αίτημα του φαίνεται πως έχει ατονήσει και δείχνει να έχει μπει... στο αρχείο, η κυβέρνηση Μπάιντεν αιφνιδίως επανέρχεται και το εγκρίνει. Όπως επισημαίνει το CNN, τα αιτήματα της Ουκρανίας για εξελιγμένα δυτικά όπλα όπως οι πύραυλοι HIMARS, τα άρματα μάχης Abrams και τα μαχητικά F16, ακολούθησαν όλα αυτό το μοτίβο.
Ο Ζελένσκι είχε συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν τον Σεπτέμβριο στον Λευκό Οίκο. Εκεί ο Ουκρανός πρόεδρος του ξεδίπλωσε το αποκαλούμενο «Σχέδιο Νίκης» της Ουκρανίας. Βασικό στοιχείο του, δεν ήταν άλλο από το αναδιατυπωμένο αίτημα του Κιέβου για χρήση αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για χτυπήματα βαθιά εντός της ρωσικής επικράτειας. Με άλλα λόγια, η επίτευξη της «νίκης» απαιτούσε τη συναίνεση του Μπάιντεν στη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για πλήγματα εντός της Ρωσίας. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν έκανε οποιοδήποτε καταφατικό νεύμα, τουλάχιστον μέχρι χθες…
Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου τονίζουν στα αμερικανικά ΜΜΕ ότι την αλλαγή στάσης του προέδρου προκάλεσε η ανάπτυξη βορειοκορεατικών στρατευμάτων στη Ρωσία. Επιτρέποντας στους Ουκρανούς να χτυπήσουν ρωσικούς στόχους με αμερικανικούς πυραύλους, η Ουάσιγκτον θέλει να στείλει μήνυμα στην Πιονγκγιάνγκ να μην συνεχίσει να βοηθά στρατιωτικά τη Μόσχα. Είναι ένας ισχυρισμός που φαντάζει με την εκ των υστέρων δικαιολόγηση μιας προειλημμένης απόφασης, αλλά δεν αποκλείεται και να ισχύει. Σε κάθε περίπτωση, δεν αποτελεί ισχυρό επιχείρημα.
Αμερικανοί αναλυτές εμφανίζονται πολύ διστακτικοί στο να αποδεχθούν την άποψη ότι με την χρήση των όπλων αυτών το Κίεβο θα βρεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής. Θεωρούν μάλιστα πως ανάλογη διστακτικότητα κυριαρχούσε και μεταξύ των ιθυνόντων του Πενταγώνου γι’ αυτό ο Μπάιντεν δεν είχε δώσει μέχρι τώρα την έγκρισή του.
Το κύριο αρνητικό δεδομένο είναι ότι η προσφορά ATACMS είναι περιορισμένη, ο όγκος παραγωγής τους είναι συγκεκριμένος, κι έτσι η Ουκρανία μπορεί να πάρει στα χέρια της μόνο έναν μικρό αριθμό εξ’ αυτών. Επομένως, ακόμη κι αν το Κίεβο θα είναι πια σε θέση να χτυπά στόχους βαθιά μέσα στη Ρωσία, η εν λόγω ικανότητά δεν πρόκειται να επιφέρει εν μία νυκτί θεαματική μεταβολή στη γραμμή του μετώπου. Ο Λευκός Οίκος δεν διευκρίνισε την παραλλαγή του ATACMS που έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσει η Ουκρανία κατά της Ρωσίας, αλλά το μεγαλύτερο βεληνεκές του πυραύλου αυτού με βάση τα δημόσια διαθέσιμα στοιχεία, είναι έως και 300 χιλιόμετρα.
Οι αναλυτές έχουν καταγράψει έναν αριθμό ρωσικών στόχων που βρίσκονται στην εμβέλεια των ATACMS αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει γνώση του γεγονότος ότι οι Ρώσοι εκκένωσαν τα στρατιωτικά αεροδρόμια τους που βρίσκονται εντός του βεληνεκούς των αμερικανικών πυραύλων και μετέφεραν τα επιθετικά αεροσκάφη τους βαθύτερα μέσα στη Ρωσία.
Το σημαντικότερο αποτρεπτικό στοιχείο για την Ουάσιγκτον, είναι το ότι από μόνη της η όποια απόφαση για χρήση εξελιγμένων όπλων κατά της Ρωσίας αποτελεί εν δυνάμει προκλητική ενέργεια. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η Μόσχα είναι αυτή τη στιγμή αρκετά αδύναμη στρατιωτικά και είναι απίθανο να επιδιώξει πλήρη σύγκρουση με το ΝΑΤΟ ή τις ΗΠΑ, ωστόσο κάποια στιγμή το Κρεμλίνο θα επιδιώξει να αποκαταστήσει την αποτρεπτική ισχύ του. Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Μόσχας έχουν κατηγορηθεί για δολιοφθορές πολιτικών στόχων σε ολόκληρη την Ευρώπη τελευταία, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατων αναφορών για τοποθετήσεις πακέτων με εκρηκτικά σε αεροπλάνα ταχυμεταφορών εντός της Ευρώπης. Αυτό από μόνο του αποτελεί έναν πολύ σοβαρό λόγο για οποιονδήποτε Αμερικανό πρόεδρο να «ξανασκεφτει» να δώσει άδεια για χρήση εξελιγμένων αμερικανικών όπλων κατά της Ρωσίας από τρίτους.
Ως εκ τούτου, η καθυστερημένη έγκριση του ουκρανικού αιτήματος από την απερχόμενη αμερικανική διοίκηση είναι πιθανότερο να έχει να κάνει με την γενικότερη πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ παρά με τις καθαρά επιχειρησιακές πτυχές του πολέμου και την επιθυμία του Κιέβου να φέρει εις πέρας το «σχέδιο νίκης» του. Ο Τζο Μπάιντεν έχει μόλις μερικούς μήνες ακόμη διαθέσιμους στην εξουσία και ο επερχόμενος Ντόναλντ Τραμπ έχει σηματοδοτήσει την πρόθεσή του να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο, χωρίς πάντως να εξηγήσει το πώς.
Αν αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση του μεγιστάνα θα πιέσει το Κίεβο να αρχίσει συνομιλίες με τη Μόσχα, η απερχόμενη διοίκηση προφανώς θέλει να ενισχύσει τις ικανότητες της Ουκρανίας –στρατιωτικά και διπλωματικά– πριν από οποιοδήποτε «παζάρεμα». Εν κατακλείδι, η Ουάσιγκτον κάνει μια ακόμη κίνηση στην στρατιωτική σκακιέρα με το βλέμμα στραμμένο στην πολιτική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου