Οι Ροδόσταυροι είναι ένα διεθνώς γνωστό Τάγμα που ανήκει στον αρχαίο μυστικισμό (Rosae Crucis). Παγκοσμίως μετρά πάνω από 200.000 ενεργά μέλη. Οι συναθροίσεις τους πραγματοποιούνται σε περισσότερες από 450 πόλεις και οι διδασκαλίες τους μεταφράζονται σε περισσότερες από 16 γλώσσες, εκ των οποίων γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ελληνικά, ιταλικά, πορτογαλικά, αραβικά κ.α.
Στο τάγμα των Ροδόσταυρων μπορούν να συμμετέχουν και άντρες και γυναίκες χωρίς να ανήκουν σε κάποια ανώτερη τάξη. Στόχος του Ροδοσταυρικού τάγματος είναι η εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από την διερεύνηση και μελέτη των φυσικών νόμων.
Βικιπαίδεια.
****************
Ο ΡοδόΣταυροι συγκροτήθηκαν
σε Τάγμα το 313 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο τον Μεγάλο. Χάρη στις
ενέργειες των μελών της Αδελφότητας, ο Χριστιανισμός, με το Διάταγμα του
Μεδιολάνου 1, καθιερώθηκε οριστικά στα πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης.
Κατ' απομίμηση του Χριστού, το Τάγμα διοικείτο από 12 Μεγάλους
Διδασκάλους και 72 Διδασκάλους, υπό το κύρος ενός Υπάτου Αρχηγού ο
οποίος έφερε τον τίτλο του Ιμπεράτορος. Ο Ιμπεράτωρ είχε ως βοηθούς δύο
αξιωματούχους οι οποίοι απεκαλούντο ο μεν ένας Διδάσκαλος της Ανατολής, ο
δε άλλος Διδάσκαλος της Δύσεως. Ο Ιμπεράτωρ ήταν ταυτοχρόνως και....
Αυτοκράτορας. Το Τάγμα διαλύθηκε το 1453, την ημέρα της πτώσεως της
Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, 29η Μαίου 1453. Την ίδια μέρα χάθηκε και ο
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11ος, τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας και
τελευταίος Ιμπεράτωρ ΡοδόΣταυρος. Οι λίγοι Διδάσκαλοι-αδελφοί, οι
εναπομείναντες χωρίς αρχηγό, διασκορπίστηκαν ανά τον κόσμο και με
μεμονωμένες μυήσεις...
****************************************
Οι Ροδόσταυροι του παρελθόντος και του Παρόντος
Ανάμεσα στις
επίσημες θρησκείες υπήρχαν πάντα εσωτερικές οργανώσεις που ήταν
αφιερωμένες να διαιωνίζουν την πνευματική τους κληρονομιά ανά τους
αιώνες.
Ένας τέτοιος
οργανισμός είναι το Τάγμα του Ρόδινου Σταυρού που η ύπαρξή του
γνωστοποιήθηκε στον κόσμο τον 17ο αιώνα αλλά με τις ρίζες του αρκετά
αρχαιότερες.
Serge Hutin, Ιστορικός
Ένα πρωινό του 1623 οι Παριζιάνοι τραβήχτηκαν από περίεργες αφίσσες που είχαν τοιχοκολληθεί στους δρόμους του Παρισιού. "Εμείς οι εκπρόσωποι του ανώτερου κολέγιου του Ρόδινου σταυρού εκφράζουμε την παρουσία μας ορατά και αόρατα σε αυτή την πόλη με τη χάρη του Υψίστου αυτού που αγγίζει τις καρδιές των δίκαιων. Καταδεικνύουμε και διδάσκουμε χωρίς βιβλία ή διακρίσεις την δυνατότητα να μιλάμε σε όλες τις γλώσσες και τις χώρες που επιλέγουμε να βρισκόμαστε για να απελευθερώσουμε συνανθρώπους μας από το πρόβλημα του θανάτου. Αυτός που προσπαθεί να μας προσεγγίσει καθαρά και μόνο από περιέργεια δεν θα επικοινωνήσει ποτέ μαζί μας αλλά αν η έγκλισή του είναι ειλικρινής να εγγραφεί σ'εμάς, εμείς που είμαστε κριτές προθέσεων θα του επιτρέψουμε να δει την αλήθεια των υποσχέσεών μας, στο βαθμό ότι δεν θα γνωστοποιήσουμε το μέρος συνάντησής μας στην πόλη αλλά οι σκέψεις ενωμένες με την αληθή επιθυμία του αναζητητή θα μας οδηγήσει σ'αυτόν κι αυτόν σ'εμάς."
Αυτές οι αφίσες λοιπόν μιλούσαν για μια μυστηριακή αδελφότητα, μια μυστική εταιρία, αυτή του Ρόδινου Σταυρού.
Αυτή δεν ήταν κι η πρώτη φορά που η Αδελφότητα είχε τραβήξει την προσοχή του κόσμου. Μερικά χρόνια πριν είχε δημοσιοποιήσει τρία μανιφέστα τώρα γνωστά στον κόσμο του εσωτερισμού. Το Fama Fraternitatis, to Confesio Fraternitatis και τον Χυμικό Γάμο του Christian Rosenkreutz Μας είναι γνωστό σήμερα ότι αυτά τα τρία μανιφέστα γράφτηκαν από ένα κολλέγιο του Ρόδινου Σταυρού τον Κύκλο του Τούμπιγκαν, με διακεκριμένα μέλη τον Βάλοντα Οντριέ και Γιοχαν Αντ. Ήταν όλοι τους παθιασμένοι με τον Ερμητισμό, την Αλχημεία και την Καμπάλα.
Το Fama Fraternitatis δημοσιευμένο το 1614 απευθυνόταν σε πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, όπως και επιστήμονες της εποχής κι ενώ περιέγραφε με κάπως αρνητικό τόνο την γενική κατάσταση στην Ευρώπη, αποκαλύπτει την ύπαρξη του Τάγματος του Ρόδινου Σταυρού μέσα από την αλληγορική υστορία του Christian Rosenkreutz από το ταξίδι του ανά τον κόσμο πριν δημιουργήσει την Ροδοσταυρική Αδελφότητα, στην ανακάλυψη του τάφου του. Αυτό το μανιφέστο καλούσε για μια παγκόσμια αναδιάρθρωση.
Το Κονφέσιο Φρατερνιτάτις δημοσιεύτηκε το 1615. Αυτό το δεύτερο μανιφέστο συμπλήρωνε το πρώτο αφ'ενός με την επιμονή του για την αναγκαιότητα αναγέννησης της ανθρωπότητας και της κοινωνίας και αφ'εταίρου υποδεικνύοντας ότι η Ροδοσταυρική Αδελφότητα κατείχε την φιλοσοφική επιστήμη που θα χρειαζόταν για να καταστήσει αυτή την αναγέννηση επιτυχή. Απευθυνόταν κυρίως σε αναζητητές που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις εργασίες του Τάγματος και να αφιερώσουν εαυτούς στην ευτυχία της ανθρωπότητας.
Αυτό που κίνησε ιδιαίτερα την περιέργεια των λογίων της εποχής ήταν η προφητική φύση του κειμένου. Χρησιμοποιώντας ένα ύφος αρκετά διαφορετικά από τα δύο προηγούμενα μανιφέστα, ο Χυμικός Γάμος του Christian Rosenkreutz, που δημοσιοεύθηκε το 1616, περιέργαφε ένα μυητικό ταξίδι που εξέφραζε την αναζήτηση της φώτησης.
Αυτό το επταήμερο ταξίδι συνέβαινε κυρίως σ'ένα μυστηριακό κάστρο όπου ήταν να πραγματοποιηθεί ο γάμος ενός βασιλιά και μιας βασίλισσας. Με συμβολικούς όρους, ο Χυμικός Γάμος μιλάει για τον πνευματικό δρόμο που οδηγεί τους μυημένους να επιτύχουν την ένωση μεταξύ των ψυχών τους (τη νύφη) και του Θείου (το γαμπρό).
Όπως ιστορικοί, στοχαστές και φιλόσοφοι έχουν παρατηρήσει, η δημοσιοποίηση αυτών των τριών μανιφέστων δεν ήταν ούτε ασήμαντη, ούτε και άκαιρη. Συνέβη μια περίοδο όπου η Ευρώπη διερχόταν από μια σημαντικότατη υπαρξιακή κρίση και πολιτικά διαχωρισμένη διαμελιζόταν από συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα.
Οι θρησκευτικοί πόλεμοι δημιουργούσαν δυστυχία και απόγνωση ακόμα και εντός των οικογενειών. Η επιστήμη ήκμαζε ταχύτατα και έπαιρνε μια καθαρά υλιστική προσέγγιση. Οι βιοτικές συνθήκες ήταν οικτρές για τους περισσότερους και μόνο η ανώτατη τάξη γνώριζε ανάγνωση και γραφή. Γι'αυτό και οι Ροδόσταυροι έσπασαν τη σιωπή του για να κάνουν έκκληση για περισσότερο ανθρωπισμό και πνευματικότητα.
Για να κάνουμε μια περίληψη της ιδέας που καθοδήγησε τους Ροδοσταύρους του 17ου αιώνα, μπορούμε να παραθέσουμε μια φράση του Κομμένιου που θεωρείται σήμερα ο πνευματικός πατέρας της UNESCO. "Θέλουμε όλα τα ανθρώπινα όντα είτε ενωμένα ή ατομικά, νέοι ή γέροι, φτωχοί ή πλούσιοι, ευγενείς ή κοινοί, άνδρες ή γυναίκες, να μπορούν να λαμβάνουν μια πλήρη εκπαίδευση και να γίνονται επιτυχημένοι άνθρωποι. Θέλουμε να λαμβάνουν τέλεια διδασκαλία και να μην είναι μόνο εκπαιδευμένοι σε ένα ή δύο συγκεκριμένα θέματα, αλλά και σ'αυτό που επιτρέπει στους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πλήρως την ουσία, να μαθαίνουν τα αναγνωρίζουν την αλήθεια και να μην καθοδηγούνται από προσχήματα, να αγαπούν το καλό και να μην δελεάζονται από το κακό. Να κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν και να διαχωρίζουν εαυτούς από αυτά που πρέπει να αποφύγουν, να μιλούν με σοφία για τα πάντα με τον καθένα και τελικά να αντιμετωπίζουν πράγματα, συνανθρώπους και το Θείο με φροντίδα και όχι βεβιασμένα και ποτέ να μην παραστρατούν από τον στόχο τους για ευτυχία."
Αν και είναι αλήθεια πως οι ιστορικές ρίζες του Ρόδινου Σταυρού βρίσκονται στον 17ο αιώνα, διαφαίνεται ότι η παραδοσιακή κληρονομιά του αναβρίσκεται πολύ παλαιότερα. Κάποιοι εσωτεριστές ιστορικοί την αποδίδουν στην Αρχαία Αίγυπτο, στα χρονικά του Αμενχοτέπ του 4ου, κυρίως γνωστού με το όνομα Ακενατόν, που ήταν ο πρώτος να επιφέρει τον μονοθεϊσμό στην Αίγυπτο. Η πλειοψηφία των αιγυπτιολόγων συμφωνεί ότι μυστικές σχολές υπήρξαν στην Αίγυπτο αυτή την περίοδο. Αυτές ήταν σχολές όπου κανείς μελετούσε τα μυστήρια του σύμπαντος, της φύσης και του ανθρωπίνου είδους. Τέτοιες μελέτες οδήγησαν στον γνωστικισμό, μια μυστική γνώση που διατηρήθηκε μέσω των αιώνων.
Από την Αίγυπτο, η αρχαία σοφία λέγεται ότι πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα από τους Πυθαγόρειους και στην Αρχαία Ρώμη από τους Νεοπλατωνικούς. Οι αλχημιστές του Μεσαίωνα την κληρονόμησαν και τελικά την μετέδωσαν στους Ροδοσταύρους του 17ου αιώνα.
Όντως, σε ένα του βιβλίο ο Βίκαλ Μάγερ, που ήταν μέλος της Ροδοσταυρικής Αδελφότητας εκείνο τον καιρό έγραψε: "Οι καταβολές μας είναι αιγυπτιακές και βραχμανικές και προέρχονται από τα μυστήρια της Ελευσίνος και της Σαμοθράκης τον Μέγα Οφθαλμό της Περσίας, τους Πυθαγόρειους και τους Άραβες."
Η αρχαία κληρονομιά δεν παρέμεινε παγωμένη στον 17ο αιώνα. Συνέχισε να διαιωνίζεται και έδωσε ζωή σε αρκετά ροδοσταυρικά κινήματα. Τον 18ο αιώνα, το σημαντικότερο από αυτά ήταν το Τάγμα του Αρχαίου Συστήματος του Χρυσού Ρόδινου Σταυρού, που είχε ιδιαίτερα επιφανή μέλη όπως τον Πρίγκηπα Φρειδερίκο Ουίλιαμ και τον Δούκα Φερδινάνδο του Μπρόνσουικ, που λέγεται ότι δημοσιοποίησε το γνωστό βιβλίο "Τα μυστικά σύμβολα των Ροδοσταύρων του 17ου και 18ου αιώνα".
Αυτό το ροδοσταυρικό κίνημα ήταν κυρίως απασχολημένο με την αλχημεία και τον ερμητισμό. Τον 19 αιώνα ακολούθησε το Καμπαλιστικό Τάγμα του Ρόδινου Σταυρού, που δημιουργήθηκε από τον Στάνισλας ντε Γκουαϊτά και τον Γιοζεφάν Πελαντάν και τράβηξε ιδιαίτερα τη δημοσιότητα. Έγινε ιδιαίτερα γνωστό από τις καλλιτεχνικές εκθέσεις που έκανε στο Παρίσι με γνωστούς συμβολικούς καλλιτέχνες όπως τον Φέρντιναντ Κνοπφ, τον Εμιλ Μπερναρντ, φίλο του Τουλουζ Λωτρέκ και του Γκογκαίν, τους Ζορζ Λεφαιβρ, Ζαν Ντελβιλ, Σαρλ Φελιζιε και ο Εζεν Γκρασιε, παρουσίαζαν τα έργα τους σ'αυτές τις εκθέσεις. Στα λόγια του Πελαντάν, ο σκοπός αυτού του ροδοσταυρικού Τάγματος ήταν να επαναφέρει σε όλη της τη μεγαλειότητα τη λατρεία του ιδεώδους που έχει την παράδοση ως τη βάση της και την ομορφιά ως το μέσο της.
Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο μουσικοσυνθέτης Ερικ Σατί ήταν μέλος του Τάγματος και ότι συνέθεσε τους "τρεις χτύπους του Ρόδου και του Σταυρού" μέσα σε αυτή την περίοδο. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, το Αρχαίο και Μυστικιστικό Τάγμα του Ρόδου και του Σταυρού είναι το μεγαλύτερο υπαρκτό Ροδοσταυρικό Τάγμα. Είναι ανοιχτό σε άνδρες και γυναίκες όλων των εθνικοτήτων, θρησκευμάτων και όλων των κοινωνικών τάξεων και έχει παρουσία σε όλον τον κόσμο λειτουργώντας μέσω των διαφόρων δικαιοδοσιών του, που διαχωρίζονται με βάση την γλώσσα και είναι γνωστές ως Μεγάλες Στοές. Το AMORC είναι λοιπόν μια διεθνής και μια κοσμοπολίτικη αδελφότητα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το AMORC θεωρείται ένας οργανισμός δημοσίου συμφέροντος σε πολλές χώρες, χάριν της συμβολής του στην κουλτούρα και στην ειρήνη μεταξύ των λαών. Ο πρωταρχικός σκοπός του AMORC είναι να μεταδώσει διδασκαλίες που είναι και πολιτιστικές αλλά και πνευματικές. Οι διδασκαλίες παρουσιάζονται γραπτά σε δώδεκα βαθμούς. Σε συνδυασμό με την προσωπική μελέτη, τα μέλη αν το θέλουν συγκροτούνται και σε Στοές για να πραγματώσουν το συλλογικό έργο του Τάγματος που βασίζεται στην προφορική του παράδοση, όπως συνέβαινε και στους περασμένους αιώνες.
Επίσης σ'αυτές τις Στοές, που η διακόσμησή τους είναι επηρεασμένη στην Αρχαία Αίγυπτο, δίδονται οι μυήσεις των διαφόρων βαθμών. Τι είναι αυτό που οι Ροδοσταυρικές διδασκαλίες υπογραμμίζουν; Αν είναι να θεωρήσουμε την εσωτεριστική λογοτεχνία έγκυρη, οι διδασκαλίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα και εμπεριέχουν τα βασικότερα θέματα της παράδοσης όπως την προέλευση του σύμπαντος, τον χώρο και τον χρόνο, τους νόμους της ύλης, τη ζωή και τη συνείδηση, τα ψυχικά φαινόμενα, τη φύση των ονείρων, τις λειτουργίες και τις ιδιότητες της ψυχής, το μυστήριο του θανάτου, τη μετά θάνατον ζωή και τη μετενσάρκωση, τον παραδοσιακό συμβολισμό, την επιστήμη των αριθμών και άλλα μυστικιστικά θέματα. Οι ροδόσταυροι δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον στον οντολογικό σύνδεσμο μεταξύ του ανθρώπου, της φύσης και του θεού που το παρομοιάζουν με την ύψιστη διάνοια πίσω από όλη τη δημιουργία από τις απαρχές της. Για τους Ροδόσταυρους αυτή η διάνοια είναι ακατάληπτη και αδύνατον να μας γίνει γνωστή σε όλο της το εύρος αλλά αυτοπραγματώνεται μέσα από θείους νόμους, νόμους φυσικούς, συμπαντικούς και πνευματικούς. Από την ροδοσταυρική οπτική, η ευημερία και η ευτυχία του ανθρώπου βασίζονται στον σεβασμό αυτών των νόμων, που σημαίνει ότι ο καθένας οφείλει να τους μελετήσει και να τους γνωρίσει.
Παράλληλα με τις διδασκαλίες του, το Ροδοσταυρικό Τάγμα υποστηρίζει μια φιλοσοφία βασισμένη στην πνευματική αλχημεία. Αυτό δεν εμπεριέχει την μετατροπή βασικών μετάλλων σε χρυσό, όπως οι αλχημιστές του παρελθόντος έκαναν, αλλά μεταστοιχειώνοντας τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης στις αντίστοιχες αρετές τους. Την περηφάνια σε ταπεινότητα, τον εγωισμό σε γενναιοδωρία, την αδιαλλαξία σε καλοσύνη.
Εφαρμόζοντας αυτή την αρχή, οι Ροδόσταυροι εργάζονται πάνω στην αυτοβελτίωση και πασχίζουν να εξελίξουν τη συμπεριφορά τους και αυτό θέλει να εκφράσει ο συμβολισμός του Ιππότη του Ρόδινου Σταυρού. Γενικά, πιστεύουν ότι αν υπάρχει κακό στον κόσμο, είναι επειδή οι άνθρωποι απολαυμάνουν τα ελαττώματά τους και δεν φιλοδοξούν να πραγματώνουν το καλό. Ο ροδοσταυρικός ανθρωπισμός ορίζεται λοιπόν από τη βελτίωση του κόσμου μέσω της βελτίωσης του εαυτού.
Το AMORC, όντας απασχολημένο με τα γεγονότα του κόσμου και θέλοντας ιδιαίτερα να συμβάλλει στη βελτίωσή του, δημοσίευσε το Μάρτιο του 2001 ένα τέταρτο ροδοσταυρικό μανιφέστο, το Positio Fraternitatis Rosae Crucis.
Αντίθετα με τα τρία προηγούμενα μανιφέστα που δημοσιοποιήθηκαν τον 17ο αιώνα, που απευθύνονταν κυρίως την ελίτ της διανόησης της εποχής, το τέταρτο απευθύνεται σ'ένα ευρύτερο κοινό. Σε γενικές γραμμές, περιγράφει την εικόνα της ανθρωπότητας σήμερα, μια κατάσταση που οι Ροδόσταυροι βρίσκουν ιδιαίτερα ανησυχητική.
Πράγματι, θεωρούν ότι ο κόσμος έχει γίνει υπερβολικά ατομικιστικός και υλιστικός που εξηγεί τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις που αντιμετωπίζει. Για να αντωμετωπιστεί η κρίση, καλούν για μεγαλύτερο ανθρωπισμό και πνευματικότητα που για τους ίδιους είναι ο τρόπος για να γίνει η Γη ένας τόπος αρμονίας, ειρήνης κι αδελφότητας. Θα θέλαμε επίσης να υπογραμμίσουμε ότι το AMORC υποστηρίζει ένα πανεπιστήμιο που είναι γνωστό ως το Παγκόσμιο Ροδοσταυρικό Πανεπιστήμιο.
Αυτό το εσωτερικό πανεπιστήμιο λειτουργεί μέσω διαφορετικών τμημάτων όπως το τμήμα της αιγυπτιολογίας, της ψυχολογίας, της μουσικής, των παραδόσεων, της φιλοσοφίας, της ιατρικής, της οικολογίας, της τέχνης, των φυσικών επιστημών κ.α. Το κάθε τμήμα κάνει γνωστή τη δουλειά του μέσω σεμιναρίων, διασκέψεων ή συνεδρίων ανοιχτά στο κοινό όπως και μέσω βιβλίων ή άρθρων που δημοσιεύονται σε ροδοσταυρικά περιοδικά.
Ο βασικός στόχος του RCUΙ είναι να προωθήσει τον πνευματικό πολιτισμό και να δημιουργήσει μια γέφυρα μεταξύ του μυστικισμού και της επιστήμης, υπό το φως του παρελθόντος και με την ελπίδα ενός μέλοντος ανοιχτού στη γνώση. "Ποιός πάντρεψε το ρόδο με το σταυρό" έγραψε ο Γκερτ. Κανείς δεν γνωρίζει. Από τους αρχαίους χρόνους, ο Σταυρός χρησιμοποείται για διαφορετικούς λόγους ανά τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις. Το ρόδο αντιθέτως, ήταν για όλους το κοσμικό σύμβολο της ομορφιάς, της αγνότητας και της αγάπης. Για τους ροδοσταύρους αυτά τα δύο σύμβολα συνδεδεμένα έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα. Ο σταυρός συμβολίζει το φυσικό ανθρώπινο σώμα και το ρόδο στο κέντρο του την διαρκώς εξελίσσιμη ψυχή του.
Ο ροδόσταυρος λοιπόν δεν είναι ένα θρησκευτικό σύμβολο. Εκφράζει την διττότητα του ανθρωπίνου όντος και το γεγονός ότι εξελίσσεται μέσω της ακολουθίας των ζωών του προς την τελείωση σε μια κατάσταση σοφίας. Με βάση την ροδοσταυρική παράδοση, αυτός που επιτυγχάνει αυτή την κατάσταση αποδεσμεύεται από τα δεσμά των ενσαρκώσεων κι όταν το ρόδο είναι σε πλήρη ανάπτυξη δεν χρειάζεται πια τον σταυρό για να τελειοποιήσει τον εαυτό του. Από εκεί και πέρα θα ζει σε πλήρη συνείδηση εντός της θείας απειρότητας.
Εκεί είναι ίσως που κρύβεται το νόημα αυτής της μυστηριώδους φόρμουλας. Ad rosam per crucem, ad crucem per rosam [in ea, in eis gemmatus resurgam]. Στο ρόδο μέσω του σταυρού, στο σταυρό μέσω του ρόδου, μέσα του [στο ρόδο], μέσα τους [στο ρόδο και το σταυρό], αναδύομαι σαν πολύτιμος λίθος.
Serge Hutin, Ιστορικός
Ένα πρωινό του 1623 οι Παριζιάνοι τραβήχτηκαν από περίεργες αφίσσες που είχαν τοιχοκολληθεί στους δρόμους του Παρισιού. "Εμείς οι εκπρόσωποι του ανώτερου κολέγιου του Ρόδινου σταυρού εκφράζουμε την παρουσία μας ορατά και αόρατα σε αυτή την πόλη με τη χάρη του Υψίστου αυτού που αγγίζει τις καρδιές των δίκαιων. Καταδεικνύουμε και διδάσκουμε χωρίς βιβλία ή διακρίσεις την δυνατότητα να μιλάμε σε όλες τις γλώσσες και τις χώρες που επιλέγουμε να βρισκόμαστε για να απελευθερώσουμε συνανθρώπους μας από το πρόβλημα του θανάτου. Αυτός που προσπαθεί να μας προσεγγίσει καθαρά και μόνο από περιέργεια δεν θα επικοινωνήσει ποτέ μαζί μας αλλά αν η έγκλισή του είναι ειλικρινής να εγγραφεί σ'εμάς, εμείς που είμαστε κριτές προθέσεων θα του επιτρέψουμε να δει την αλήθεια των υποσχέσεών μας, στο βαθμό ότι δεν θα γνωστοποιήσουμε το μέρος συνάντησής μας στην πόλη αλλά οι σκέψεις ενωμένες με την αληθή επιθυμία του αναζητητή θα μας οδηγήσει σ'αυτόν κι αυτόν σ'εμάς."
Αυτές οι αφίσες λοιπόν μιλούσαν για μια μυστηριακή αδελφότητα, μια μυστική εταιρία, αυτή του Ρόδινου Σταυρού.
Αυτή δεν ήταν κι η πρώτη φορά που η Αδελφότητα είχε τραβήξει την προσοχή του κόσμου. Μερικά χρόνια πριν είχε δημοσιοποιήσει τρία μανιφέστα τώρα γνωστά στον κόσμο του εσωτερισμού. Το Fama Fraternitatis, to Confesio Fraternitatis και τον Χυμικό Γάμο του Christian Rosenkreutz Μας είναι γνωστό σήμερα ότι αυτά τα τρία μανιφέστα γράφτηκαν από ένα κολλέγιο του Ρόδινου Σταυρού τον Κύκλο του Τούμπιγκαν, με διακεκριμένα μέλη τον Βάλοντα Οντριέ και Γιοχαν Αντ. Ήταν όλοι τους παθιασμένοι με τον Ερμητισμό, την Αλχημεία και την Καμπάλα.
Το Fama Fraternitatis δημοσιευμένο το 1614 απευθυνόταν σε πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, όπως και επιστήμονες της εποχής κι ενώ περιέγραφε με κάπως αρνητικό τόνο την γενική κατάσταση στην Ευρώπη, αποκαλύπτει την ύπαρξη του Τάγματος του Ρόδινου Σταυρού μέσα από την αλληγορική υστορία του Christian Rosenkreutz από το ταξίδι του ανά τον κόσμο πριν δημιουργήσει την Ροδοσταυρική Αδελφότητα, στην ανακάλυψη του τάφου του. Αυτό το μανιφέστο καλούσε για μια παγκόσμια αναδιάρθρωση.
Το Κονφέσιο Φρατερνιτάτις δημοσιεύτηκε το 1615. Αυτό το δεύτερο μανιφέστο συμπλήρωνε το πρώτο αφ'ενός με την επιμονή του για την αναγκαιότητα αναγέννησης της ανθρωπότητας και της κοινωνίας και αφ'εταίρου υποδεικνύοντας ότι η Ροδοσταυρική Αδελφότητα κατείχε την φιλοσοφική επιστήμη που θα χρειαζόταν για να καταστήσει αυτή την αναγέννηση επιτυχή. Απευθυνόταν κυρίως σε αναζητητές που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις εργασίες του Τάγματος και να αφιερώσουν εαυτούς στην ευτυχία της ανθρωπότητας.
Αυτό που κίνησε ιδιαίτερα την περιέργεια των λογίων της εποχής ήταν η προφητική φύση του κειμένου. Χρησιμοποιώντας ένα ύφος αρκετά διαφορετικά από τα δύο προηγούμενα μανιφέστα, ο Χυμικός Γάμος του Christian Rosenkreutz, που δημοσιοεύθηκε το 1616, περιέργαφε ένα μυητικό ταξίδι που εξέφραζε την αναζήτηση της φώτησης.
Αυτό το επταήμερο ταξίδι συνέβαινε κυρίως σ'ένα μυστηριακό κάστρο όπου ήταν να πραγματοποιηθεί ο γάμος ενός βασιλιά και μιας βασίλισσας. Με συμβολικούς όρους, ο Χυμικός Γάμος μιλάει για τον πνευματικό δρόμο που οδηγεί τους μυημένους να επιτύχουν την ένωση μεταξύ των ψυχών τους (τη νύφη) και του Θείου (το γαμπρό).
Όπως ιστορικοί, στοχαστές και φιλόσοφοι έχουν παρατηρήσει, η δημοσιοποίηση αυτών των τριών μανιφέστων δεν ήταν ούτε ασήμαντη, ούτε και άκαιρη. Συνέβη μια περίοδο όπου η Ευρώπη διερχόταν από μια σημαντικότατη υπαρξιακή κρίση και πολιτικά διαχωρισμένη διαμελιζόταν από συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα.
Οι θρησκευτικοί πόλεμοι δημιουργούσαν δυστυχία και απόγνωση ακόμα και εντός των οικογενειών. Η επιστήμη ήκμαζε ταχύτατα και έπαιρνε μια καθαρά υλιστική προσέγγιση. Οι βιοτικές συνθήκες ήταν οικτρές για τους περισσότερους και μόνο η ανώτατη τάξη γνώριζε ανάγνωση και γραφή. Γι'αυτό και οι Ροδόσταυροι έσπασαν τη σιωπή του για να κάνουν έκκληση για περισσότερο ανθρωπισμό και πνευματικότητα.
Για να κάνουμε μια περίληψη της ιδέας που καθοδήγησε τους Ροδοσταύρους του 17ου αιώνα, μπορούμε να παραθέσουμε μια φράση του Κομμένιου που θεωρείται σήμερα ο πνευματικός πατέρας της UNESCO. "Θέλουμε όλα τα ανθρώπινα όντα είτε ενωμένα ή ατομικά, νέοι ή γέροι, φτωχοί ή πλούσιοι, ευγενείς ή κοινοί, άνδρες ή γυναίκες, να μπορούν να λαμβάνουν μια πλήρη εκπαίδευση και να γίνονται επιτυχημένοι άνθρωποι. Θέλουμε να λαμβάνουν τέλεια διδασκαλία και να μην είναι μόνο εκπαιδευμένοι σε ένα ή δύο συγκεκριμένα θέματα, αλλά και σ'αυτό που επιτρέπει στους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πλήρως την ουσία, να μαθαίνουν τα αναγνωρίζουν την αλήθεια και να μην καθοδηγούνται από προσχήματα, να αγαπούν το καλό και να μην δελεάζονται από το κακό. Να κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν και να διαχωρίζουν εαυτούς από αυτά που πρέπει να αποφύγουν, να μιλούν με σοφία για τα πάντα με τον καθένα και τελικά να αντιμετωπίζουν πράγματα, συνανθρώπους και το Θείο με φροντίδα και όχι βεβιασμένα και ποτέ να μην παραστρατούν από τον στόχο τους για ευτυχία."
Αν και είναι αλήθεια πως οι ιστορικές ρίζες του Ρόδινου Σταυρού βρίσκονται στον 17ο αιώνα, διαφαίνεται ότι η παραδοσιακή κληρονομιά του αναβρίσκεται πολύ παλαιότερα. Κάποιοι εσωτεριστές ιστορικοί την αποδίδουν στην Αρχαία Αίγυπτο, στα χρονικά του Αμενχοτέπ του 4ου, κυρίως γνωστού με το όνομα Ακενατόν, που ήταν ο πρώτος να επιφέρει τον μονοθεϊσμό στην Αίγυπτο. Η πλειοψηφία των αιγυπτιολόγων συμφωνεί ότι μυστικές σχολές υπήρξαν στην Αίγυπτο αυτή την περίοδο. Αυτές ήταν σχολές όπου κανείς μελετούσε τα μυστήρια του σύμπαντος, της φύσης και του ανθρωπίνου είδους. Τέτοιες μελέτες οδήγησαν στον γνωστικισμό, μια μυστική γνώση που διατηρήθηκε μέσω των αιώνων.
Από την Αίγυπτο, η αρχαία σοφία λέγεται ότι πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα από τους Πυθαγόρειους και στην Αρχαία Ρώμη από τους Νεοπλατωνικούς. Οι αλχημιστές του Μεσαίωνα την κληρονόμησαν και τελικά την μετέδωσαν στους Ροδοσταύρους του 17ου αιώνα.
Όντως, σε ένα του βιβλίο ο Βίκαλ Μάγερ, που ήταν μέλος της Ροδοσταυρικής Αδελφότητας εκείνο τον καιρό έγραψε: "Οι καταβολές μας είναι αιγυπτιακές και βραχμανικές και προέρχονται από τα μυστήρια της Ελευσίνος και της Σαμοθράκης τον Μέγα Οφθαλμό της Περσίας, τους Πυθαγόρειους και τους Άραβες."
Η αρχαία κληρονομιά δεν παρέμεινε παγωμένη στον 17ο αιώνα. Συνέχισε να διαιωνίζεται και έδωσε ζωή σε αρκετά ροδοσταυρικά κινήματα. Τον 18ο αιώνα, το σημαντικότερο από αυτά ήταν το Τάγμα του Αρχαίου Συστήματος του Χρυσού Ρόδινου Σταυρού, που είχε ιδιαίτερα επιφανή μέλη όπως τον Πρίγκηπα Φρειδερίκο Ουίλιαμ και τον Δούκα Φερδινάνδο του Μπρόνσουικ, που λέγεται ότι δημοσιοποίησε το γνωστό βιβλίο "Τα μυστικά σύμβολα των Ροδοσταύρων του 17ου και 18ου αιώνα".
Αυτό το ροδοσταυρικό κίνημα ήταν κυρίως απασχολημένο με την αλχημεία και τον ερμητισμό. Τον 19 αιώνα ακολούθησε το Καμπαλιστικό Τάγμα του Ρόδινου Σταυρού, που δημιουργήθηκε από τον Στάνισλας ντε Γκουαϊτά και τον Γιοζεφάν Πελαντάν και τράβηξε ιδιαίτερα τη δημοσιότητα. Έγινε ιδιαίτερα γνωστό από τις καλλιτεχνικές εκθέσεις που έκανε στο Παρίσι με γνωστούς συμβολικούς καλλιτέχνες όπως τον Φέρντιναντ Κνοπφ, τον Εμιλ Μπερναρντ, φίλο του Τουλουζ Λωτρέκ και του Γκογκαίν, τους Ζορζ Λεφαιβρ, Ζαν Ντελβιλ, Σαρλ Φελιζιε και ο Εζεν Γκρασιε, παρουσίαζαν τα έργα τους σ'αυτές τις εκθέσεις. Στα λόγια του Πελαντάν, ο σκοπός αυτού του ροδοσταυρικού Τάγματος ήταν να επαναφέρει σε όλη της τη μεγαλειότητα τη λατρεία του ιδεώδους που έχει την παράδοση ως τη βάση της και την ομορφιά ως το μέσο της.
Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο μουσικοσυνθέτης Ερικ Σατί ήταν μέλος του Τάγματος και ότι συνέθεσε τους "τρεις χτύπους του Ρόδου και του Σταυρού" μέσα σε αυτή την περίοδο. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, το Αρχαίο και Μυστικιστικό Τάγμα του Ρόδου και του Σταυρού είναι το μεγαλύτερο υπαρκτό Ροδοσταυρικό Τάγμα. Είναι ανοιχτό σε άνδρες και γυναίκες όλων των εθνικοτήτων, θρησκευμάτων και όλων των κοινωνικών τάξεων και έχει παρουσία σε όλον τον κόσμο λειτουργώντας μέσω των διαφόρων δικαιοδοσιών του, που διαχωρίζονται με βάση την γλώσσα και είναι γνωστές ως Μεγάλες Στοές. Το AMORC είναι λοιπόν μια διεθνής και μια κοσμοπολίτικη αδελφότητα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το AMORC θεωρείται ένας οργανισμός δημοσίου συμφέροντος σε πολλές χώρες, χάριν της συμβολής του στην κουλτούρα και στην ειρήνη μεταξύ των λαών. Ο πρωταρχικός σκοπός του AMORC είναι να μεταδώσει διδασκαλίες που είναι και πολιτιστικές αλλά και πνευματικές. Οι διδασκαλίες παρουσιάζονται γραπτά σε δώδεκα βαθμούς. Σε συνδυασμό με την προσωπική μελέτη, τα μέλη αν το θέλουν συγκροτούνται και σε Στοές για να πραγματώσουν το συλλογικό έργο του Τάγματος που βασίζεται στην προφορική του παράδοση, όπως συνέβαινε και στους περασμένους αιώνες.
Επίσης σ'αυτές τις Στοές, που η διακόσμησή τους είναι επηρεασμένη στην Αρχαία Αίγυπτο, δίδονται οι μυήσεις των διαφόρων βαθμών. Τι είναι αυτό που οι Ροδοσταυρικές διδασκαλίες υπογραμμίζουν; Αν είναι να θεωρήσουμε την εσωτεριστική λογοτεχνία έγκυρη, οι διδασκαλίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα και εμπεριέχουν τα βασικότερα θέματα της παράδοσης όπως την προέλευση του σύμπαντος, τον χώρο και τον χρόνο, τους νόμους της ύλης, τη ζωή και τη συνείδηση, τα ψυχικά φαινόμενα, τη φύση των ονείρων, τις λειτουργίες και τις ιδιότητες της ψυχής, το μυστήριο του θανάτου, τη μετά θάνατον ζωή και τη μετενσάρκωση, τον παραδοσιακό συμβολισμό, την επιστήμη των αριθμών και άλλα μυστικιστικά θέματα. Οι ροδόσταυροι δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον στον οντολογικό σύνδεσμο μεταξύ του ανθρώπου, της φύσης και του θεού που το παρομοιάζουν με την ύψιστη διάνοια πίσω από όλη τη δημιουργία από τις απαρχές της. Για τους Ροδόσταυρους αυτή η διάνοια είναι ακατάληπτη και αδύνατον να μας γίνει γνωστή σε όλο της το εύρος αλλά αυτοπραγματώνεται μέσα από θείους νόμους, νόμους φυσικούς, συμπαντικούς και πνευματικούς. Από την ροδοσταυρική οπτική, η ευημερία και η ευτυχία του ανθρώπου βασίζονται στον σεβασμό αυτών των νόμων, που σημαίνει ότι ο καθένας οφείλει να τους μελετήσει και να τους γνωρίσει.
Παράλληλα με τις διδασκαλίες του, το Ροδοσταυρικό Τάγμα υποστηρίζει μια φιλοσοφία βασισμένη στην πνευματική αλχημεία. Αυτό δεν εμπεριέχει την μετατροπή βασικών μετάλλων σε χρυσό, όπως οι αλχημιστές του παρελθόντος έκαναν, αλλά μεταστοιχειώνοντας τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης στις αντίστοιχες αρετές τους. Την περηφάνια σε ταπεινότητα, τον εγωισμό σε γενναιοδωρία, την αδιαλλαξία σε καλοσύνη.
Εφαρμόζοντας αυτή την αρχή, οι Ροδόσταυροι εργάζονται πάνω στην αυτοβελτίωση και πασχίζουν να εξελίξουν τη συμπεριφορά τους και αυτό θέλει να εκφράσει ο συμβολισμός του Ιππότη του Ρόδινου Σταυρού. Γενικά, πιστεύουν ότι αν υπάρχει κακό στον κόσμο, είναι επειδή οι άνθρωποι απολαυμάνουν τα ελαττώματά τους και δεν φιλοδοξούν να πραγματώνουν το καλό. Ο ροδοσταυρικός ανθρωπισμός ορίζεται λοιπόν από τη βελτίωση του κόσμου μέσω της βελτίωσης του εαυτού.
Το AMORC, όντας απασχολημένο με τα γεγονότα του κόσμου και θέλοντας ιδιαίτερα να συμβάλλει στη βελτίωσή του, δημοσίευσε το Μάρτιο του 2001 ένα τέταρτο ροδοσταυρικό μανιφέστο, το Positio Fraternitatis Rosae Crucis.
Αντίθετα με τα τρία προηγούμενα μανιφέστα που δημοσιοποιήθηκαν τον 17ο αιώνα, που απευθύνονταν κυρίως την ελίτ της διανόησης της εποχής, το τέταρτο απευθύνεται σ'ένα ευρύτερο κοινό. Σε γενικές γραμμές, περιγράφει την εικόνα της ανθρωπότητας σήμερα, μια κατάσταση που οι Ροδόσταυροι βρίσκουν ιδιαίτερα ανησυχητική.
Πράγματι, θεωρούν ότι ο κόσμος έχει γίνει υπερβολικά ατομικιστικός και υλιστικός που εξηγεί τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις που αντιμετωπίζει. Για να αντωμετωπιστεί η κρίση, καλούν για μεγαλύτερο ανθρωπισμό και πνευματικότητα που για τους ίδιους είναι ο τρόπος για να γίνει η Γη ένας τόπος αρμονίας, ειρήνης κι αδελφότητας. Θα θέλαμε επίσης να υπογραμμίσουμε ότι το AMORC υποστηρίζει ένα πανεπιστήμιο που είναι γνωστό ως το Παγκόσμιο Ροδοσταυρικό Πανεπιστήμιο.
Αυτό το εσωτερικό πανεπιστήμιο λειτουργεί μέσω διαφορετικών τμημάτων όπως το τμήμα της αιγυπτιολογίας, της ψυχολογίας, της μουσικής, των παραδόσεων, της φιλοσοφίας, της ιατρικής, της οικολογίας, της τέχνης, των φυσικών επιστημών κ.α. Το κάθε τμήμα κάνει γνωστή τη δουλειά του μέσω σεμιναρίων, διασκέψεων ή συνεδρίων ανοιχτά στο κοινό όπως και μέσω βιβλίων ή άρθρων που δημοσιεύονται σε ροδοσταυρικά περιοδικά.
Ο βασικός στόχος του RCUΙ είναι να προωθήσει τον πνευματικό πολιτισμό και να δημιουργήσει μια γέφυρα μεταξύ του μυστικισμού και της επιστήμης, υπό το φως του παρελθόντος και με την ελπίδα ενός μέλοντος ανοιχτού στη γνώση. "Ποιός πάντρεψε το ρόδο με το σταυρό" έγραψε ο Γκερτ. Κανείς δεν γνωρίζει. Από τους αρχαίους χρόνους, ο Σταυρός χρησιμοποείται για διαφορετικούς λόγους ανά τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις. Το ρόδο αντιθέτως, ήταν για όλους το κοσμικό σύμβολο της ομορφιάς, της αγνότητας και της αγάπης. Για τους ροδοσταύρους αυτά τα δύο σύμβολα συνδεδεμένα έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα. Ο σταυρός συμβολίζει το φυσικό ανθρώπινο σώμα και το ρόδο στο κέντρο του την διαρκώς εξελίσσιμη ψυχή του.
Ο ροδόσταυρος λοιπόν δεν είναι ένα θρησκευτικό σύμβολο. Εκφράζει την διττότητα του ανθρωπίνου όντος και το γεγονός ότι εξελίσσεται μέσω της ακολουθίας των ζωών του προς την τελείωση σε μια κατάσταση σοφίας. Με βάση την ροδοσταυρική παράδοση, αυτός που επιτυγχάνει αυτή την κατάσταση αποδεσμεύεται από τα δεσμά των ενσαρκώσεων κι όταν το ρόδο είναι σε πλήρη ανάπτυξη δεν χρειάζεται πια τον σταυρό για να τελειοποιήσει τον εαυτό του. Από εκεί και πέρα θα ζει σε πλήρη συνείδηση εντός της θείας απειρότητας.
Εκεί είναι ίσως που κρύβεται το νόημα αυτής της μυστηριώδους φόρμουλας. Ad rosam per crucem, ad crucem per rosam [in ea, in eis gemmatus resurgam]. Στο ρόδο μέσω του σταυρού, στο σταυρό μέσω του ρόδου, μέσα του [στο ρόδο], μέσα τους [στο ρόδο και το σταυρό], αναδύομαι σαν πολύτιμος λίθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου