Η ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ!

                                             Δύσκολοι αποχωρισμοί

Η «Νέα Εστία» του Σταύρου Ζουμπουλάκη

 του Στρατή Μπουρνάζου

Πηγή: "Ενθέματα" της Αυγής

Τεύχος 1843, Απρίλιος 2011

«Μετά από 14 πλήρη χρόνια, 152 τεύχη και 30.000 σελίδες ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού». Με τον λιτό αυτό τρόπο αποχαιρετά ο Σταύρος Ζουμπουλάκης τους αναγνώστες της Νέας Εστίας στο τεύχος 1855, που βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία από τον Ιούλιο. Και συνεχίζει: «Στο τεύχος 1704, τον Σεπτέμβριο του 1998, όταν άρχιζε η τέταρτη περίοδος της Νέας Εστίας υπό τη δική μου διεύθυνση, αποφεύγοντας εκτενείς προγραμματικές δηλώσεις, έκλεινα τον προλογικό χαιρετισμό λέγοντας ότι κάθε δέντρο γνωρίζεται από τους καρπούς του. Ούτε τώρα θα κάνω απολογισμό. Τους καρπούς θα τους κρίνουν οι αναγνώστες».

Οι καρποί, μπορούμε τώρα πια να το πούμε με σιγουριά, ήταν πολλοί και εύχυμοι. Αρκούν δύο κινήσεις για να βεβαιωθεί κανείς: ας βάλει δίπλα δίπλα το τεύχος 1704, το πρώτο υπό τη διεύθυνση Ζουμπουλάκη, και το αμέσως προηγούμενο. Και, μετά, ας βάλει παραδίπλα και το 1855, το πιο πρόσφατο. Η διαφορά, και στις δύο συγκρίσεις, είναι εντυπωσιακή. Με δυο λόγια, ο νέος διευθυντής κατάφερε να αναστήσει ένα περιοδικό που το 1998 ήταν μάλλον σκιά της βαριάς ιστορίας του, να φτιάξει μια νέα Νέα Εστία. Του εμφύσησε νέα πνοή, χαρίζοντάς μας ένα περιοδικό έγκυρο, πλούσιο και ζωντανό, βαρύ αλλά και διαυγές, που άνοιγε ορίζοντες και έδινε το παρών στην πνευματική κίνηση. Όλα όσα ζηλεύει κάθε διευθυντής και εκδότης. (περισσότερα…)

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

1. Breath Of Life (Adjustment Bureau Trailer) - AudioMachine
2. Surface Of The Sun (Sunshine) - John Murphy
3. Heart Of Courage (Chronicles Of Narnia, Dawn Treader Trailer) - 2 Steps From Hell
4. Magneto (X.Men First Class) - Henry Jackman
5. End Credits (Star Trek 2009) - Michael Giacchino
6. Armageddon Launch - Trevor Rabin
7. For The Love Of A Princess (Braveheart) - James Horner
8. End titles (Star Trek First Contact) - Jerry Goldsmith
9. Welcome Aboard Sir (Air Force One) - Jerry Goldsmith
10. Main Theme (Crimson Tide) - Hans Zimmer
11. Dragonheart - Randy Edelman
12. Eternal Father Strong To Save (Crimson Tide) - Hans Zimmer
13. Duel Of Fates (Star Wars Ep 1) - John Williams
14. Barbarian Horde (Gladiator) - Hans Zimmer
15. Place Where Dreams Come True (Field Of Dreams) - James Horner
16. Air For A G String (Seven) - Johann Sebastian Bach
17. Sherlock Main Theme - Dominik Hauser
18. Dragon's Heartbeat (Dragon The Bruce Lee Story) - Randy Edelman
19. Por Una Cabeza (Scent Of A Woman) - The Tango Project
20. Main Theme (The Usual Suspects) - John Ottman
21. Promentory (Last Of The Mohicans) - Trevor Jones/Randy Edelman
22. Honor Him (Gladiator) - Hans Zimmer
23. Promentory (Last Of The Mohicans) - Trevor Jones/Randy Edelman
24. Binary Sunset (Star Wars Ep 4) - John Williams
25. Time (Inception) - Hans Zimmer
26. Carillion (For A Few Dollars More) - Ennio Morricone

ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΑΡΑΚΙ

                                           Ερείπια της Παλμύρας

Οσο περνά ο καιρός και κάνω ένα προχώρημα
βαθύτερο μες στην παραδοχή, τόσο καταλαβαίνω
γιατί βαραίνεις κι αποχτάς τη σημασία
που δίνουν στα ερείπια οι άνθρωποι. Εδώ που όλα
σκουπίζονται, τα μάρμαρα κι οι πέτρες κι η ιστορία
μένεις εσύ με την πυρακτωμένη σου πνοή για να θυμίζεις
το πέρασμα ανάμεσα στην ομορφιά, τη μνήμη
εκείνου που εσίγησε ανεπαίσθητα εντός μου
σφαδάζοντας στην ίδια του κατάρρευση κι ακόμα
τους άλλους που ανύποπτοι μες σε βαθύν ύπνο διαρρέουν

Οσο περνά ο καιρός και προχωρώ βαθύτερα
στο ακίνητο φθινόπωρο που μαλακώνει πλένοντας
με φως τα πεζοδρόμια, τόσο βλέπω
στη χρυσωμένη δωρεά του ήλιου μια εγκατάλειψη
για όσα περιμένω και δεν πήρα, για όσα
μου ζήτησαν κι αρνήθηκα μη έχοντας, για όσα
μοιράστηκα απερίσκεπτα και μένω
ξένος και κουρελιάρης τώρα
                                               Μα όταν
μες στη θρυμματισμένη θύμηση αναδεύω
ερείπια, βρίσκω απόκριση βαθιά γιατί τα μάρμαρα
κι οι πέτρες κι η ιστορία μένουν για να θυμίζουν
το πέρασμά σου ανάμεσα στην ομορφιά - απόκριση
για όσα περιμένω και δεν πήρα.

Νικος-Αλέξης Ασλάνογλου (1931-1996)

ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

************************

******************************

********************************

ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Τι προσδοκά αυτή η χώρα;

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Τα Νέα: Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Οταν ο δημόσιος διάλογος για την ελευθερία του λόγου γίνεται με αφορμή την «πλάκα» ενός ανθρώπου είκοσι εφτά ετών, τότε το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι ότι αυτή η χώρα, που είναι η χώρα σου, δεν μπορεί να προσδοκά τίποτε. Οταν ο πρόεδρος της Βουλής μιλάει σαν χουλιγκάνος χαμηλοτάτης υποστάθμης, τότε θυμάσαι αυτό που έλεγε ο Ροΐδης. Το παραθέτω από μνήμης, άρα παραφράζω: «Κάθε τόπος έχει τα δεινά του, η Αγγλία τας ομίχλας της, η Αίγυπτος τας ακρίδας της και η Ελλάς τους Ελληνας».

Αλήθεια, ποια είναι η Ελλάδα και ποιοι είναι οι Ελληνες που ζητούν την αλληλεγγύη σου, και από ποια Ελλάδα και ποιους Ελληνες θα ζητήσεις εσύ να φανούν αλληλέγγυοι στις δύσκολες στιγμές που περνάς; Από τον γείτονα που έχτισε το αυθαίρετο και στηρίζεται στη σιωπή σου, εν ονόματι της «καλής γειτονίας»; Ή από τον άλλο που παράγει θόρυβο με το μηχανάκι του, διότι στο κάτω κάτω λέμε ότι δεν παράγουμε τίποτε, όμως αν μπορούσαμε να εξάγουμε τον θόρυβο που παράγουμε με τα πάσης φύσεως μηχανήματα, τότε θα ήμασταν πάμπλουτοι. Οι Σαουδάραβες του θορύβου και της αυθαιρεσίας. Ποια Ελλάδα διεκδικούν οι δύσμορφοι ροπαλοφόροι της Χρυσής Αυγής και ποια τα παιδιά που δεν έχουν πρόσωπο αλλά το στόμα τους ξερνάει φλόγες αντί για λέξεις; Ρόπαλα και φλόγες αντί για τις λέξεις μιας γλώσσας για την οποία, υποτίθεται, είμαστε υπερήφανοι. Ποια Ελλάδα εκπροσωπούν οι πολιτικοί όταν τσακώνονται ποιος τα έφαγε περισσότερο από τον άλλον;

Θα μου πείτε, η Ελλάδα πάντα πλήγωνε, πλήγωνε και τον Σεφέρη όπου κι αν ταξίδευε - τον πλήρωνε κιόλας γιατί ήταν διπλωμάτης -, όμως η Ελλάδα είχε και τον Σεφέρη για να μετρήσει τις πληγές της. Τι μπορεί να προσδοκά μια χώρα όταν η μόνη κοινωνική συναναστροφή στηρίζεται στην καχυποψία τού «εσύ τα έφαγες, γι' αυτό εγώ κατάντησα εκεί που κατάντησα»; Διότι κι οι καταδότες είναι κομμάτι της παράδοσής μας. Τι μπορεί να προσδοκά αυτή η χώρα όταν το άθλιο, φαλιρισμένο ηθικά και οικονομικά, Δημόσιο είναι η «μόνη μαφία στον κόσμο που έπεσε έξω»; (όπως λέει ο φίλος Πέτρος Μάρκαρης). Τι διεκδικούν όλοι αυτοί οι υποτιθέμενοι «αρχηγοί» που μπαίνουν και βγαίνουν και λένε συμφωνήσαμε διαφωνώντας αλλά θα διαφωνήσουμε εν τέλει όταν συμφωνήσουμε; Την επιβίωσή μας; Θα φτωχύνουμε, λέει, απελπιστικά. Μα είμαστε ήδη φτωχοί. Γιατί όταν δεν έχεις να διεκδικήσεις τίποτε παραπάνω από την επιβίωσή σου, είσαι πάμφτωχος. Μα και στο χοιροτροφείο οι χοίροι επιβιώνουν. Και πώς τα καταφέραμε να φτιάξουμε μια χώρα χοιροτροφείο και σπρωχνόμαστε μέσα στη λάσπη για την καρπουζόφλουδα; Μιλάμε για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, όμως μας διαφεύγει το ουσιώδες, ότι φτάσαμε στο σημείο να μην προσδοκάμε τίποτε ο ένας από τον άλλον, να μην περιμένουμε τίποτε από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Κι όμως, υπάρχει μια Ελλάδα που εξακολουθεί πεισματικά να κρατάει τον εαυτό της. Αυτό το «ομηρικό ακρογιάλι» που, όπως λέει ο Ντοστογιέφσκι, κάθε ανθρώπινη ψυχή κουβαλάει στον μυχό της και την περιμένει για να αναπαυθεί. Πες το ανάμνηση απ' τα εφηβικά σου χρόνια, πες το «καλοκαίρι», πες το ό,τι θέλεις. Ο καθένας μας κουβαλάει ένα τέτοιο κομμάτι από Ελλάδα μέσα του, μια γλώσσα που με τη θαλπωρή των αιώνων της μας έδωσε το θάρρος να κοιτάμε τον κόσμο κατάματα. Αυτή η Ελλάδα δίνει το στίγμα του πατριωτισμού μας, κι αυτήν πρέπει να ξαναβρούμε, αυτήν πρέπει να ξαναμάθουμε απ' την αρχή κι αυτή μόνη μπορεί να ξαναγεννήσει τις χαμένες προσδοκίες μας.

Ο ΑΙΓΑΛΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ

Χρύσανθος (Μέντης) Μποσταντζόγλου (Μποστ)
(1918-1995)

Σπουδαίος πολιτικός και κοινωνικός σκιτσογράφος, γελοιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και ζωγράφος. Το ποικιλόμορφο έργο του από τις στήλες διαφόρων εντύπων της Αριστεράς, κυρίως όμως της προπολεμικής εφημερίδας " Η Αυγή", σημάδεψε ολόκληρη σχεδόν την πεντηκονταετία μετά την απελευθέρωση και  εκφράζεται ιδιαίτερα με την καυστική σάτιρα των ανώμαλων συνθηκών που επικράτησαν στη χώρα μας από τη λήξη του εμφύλιου σπαραγμού ως την επιβολή της δικατατορίας των συνταγματαρχών (1967) .
Η σπαρταριστή "αλαμπουρνέζικη" γλώσσα που χρησιμοποιούσε στα κείμενά του σατίριζε εμφαντικά τη ιδεολογική στρέβλωση που διαπότιζε  τους κρατικούς  και θρησκευτικούς λειτουργούς, τη γελοία πνευματικότητα των συστημικών διανοουμένων, σε καιρούς
φοβερής οικονομικής κρίσης  και ωμής βίας πολιτικής βίας  εκ μέρους

του αυταρχικών  κυβερνήσεων της Δεξιάς και των παρακρατικών

οργανώσεων  που τις βοηθούσαν.
***

Μποστ
Μια Nύχτα στον Aιγάλεω
[Σημειωση: ένας χιουμοριστικός πίνακας που αποκαλύπτει τον άγνωστο κόσμο των σχέσεων ανάμεσα σε κάποια από τα ιερά τέρατα  της μεταπολεμικής καλλιτεχνικής ζωής του τόπου.]

Ένα βράδυ στις 11, που είχα μετρήσει τα χρήματά μου και τα βρήκα ακριβώς 166, ήρθε η Pηνιώ με το Δημήτρη, που είναι πολύ φίλοι μου, με μια άλλη παρέα, και με ρώτησαν αν θέλω να πάμε ν' ακούσουμε μπουζούκια στον Aιγάλεω.
- Πάμε, είπε η γυναίκα μου.
- Πάμε, είπα κι εγώ, διότι θα είναι ωραία.
K' έτσι αποφάσισα εγώ να πάμε.
Aνοίξαμε, βγήκαμε από την πόρτα και μπήκαμε στο αυτοκίνητό τους. Όταν φτάσαμε, ανοίξαμε την πόρτα, βγήκαμε και μπήκαμε.
O Aιγάλεως είναι τοποθεσία ιστορική. Eδώ ήρθε κι έκατσε ο Πέρσης βασιλιάς, για να παρακολουθήση την ναυμαχία της Σαλαμίνος. Ποιος θα το φανταζόταν ότι 2.500 χρόνια μετά θ' ανέβαινα εγώ με την παρέα μου και με τα νώτα στραμμένα προς την Σαλαμίνα θα παρακολουθήσαμε τον βασιλέα των νότων Γρηγόρην Mπιθικώτσην!
Tο Kέντρον απ' έξω έχει φωτεινές πολύχρωμες επιγραφές με νέον, που γράφουν "OΑΣIΣ". Mόλις μπης, αριστερά, είναι το βεστιάριον, όπου σου αρπάζουν το παλτό κι ένα τάλληρο για να σ' το φυλάξουν. Mετά, με το σακκάκι, σε παραλαμβάνει το γκαρσόνι κι ενώ η μεγάλη σάλα είναι άδεια, σου υποδεικνύει πού να κάτσης. Όταν καθήσης σου δίνει έναν κατάλογο κι ευχαριστημένο εξαφανίζεται. Eάν τα άτομα είναι 2, δίνουν δύο καταλόγους, κι όταν η παρέα είναι τουλάχιστον 8, δίνουν έναν κατάλογο. Γι' αυτό εμείς που ήμασταν κάπου 16 πήραμε δύο. Tον έναν, τον μελετούσε εις απόστασιν 4 κεφαλών μαζί με την Eιρήνη Παπά, ο Mίκης Θεοδωράκης, που μόλις είχε γυρίσει από το Παρίσι και ήταν ο τιμώμενος του Kέντρου και τον άλλον, απέναντι, η γυναίκα μου.

...................................................................................................

[...]Στην ορχήστρα βρίσκονταν ένα πιάνο, ένα ταμπούρλο, 2 μικρόφωνα, ένας μετασχηματιστής, μια ηλεκτρική κιθάρα και τρία μπουζούκια, κεντημένα στο "σεντέφι" με πουλιά και καρδιές, αφημένα νωχελικά πάνω σε καρέκλες με μαξιλαράκια.
Ήρθαμε πάνω στο διάλειμμα. O Γρηγόρης Mπιθικώτσης, ξυρισμένος, με μεταξωτό πουκάμισο και κοστουμιά σκούρα, "τριγκ μάι φορτ", βεντέτος της βραδιάς, μιλούσε με τους θαμώνες, χτύπαγε πλάτες φιλικά και συμπεριεφέρετο ως άρχων.
Mετά χαμήλωσαν τα φώτα, πήρε ένας νέος την κιθάρα κι επειδή μεταξύ μας ήταν κι ο Mίκης Θεοδωράκης, ο τραγουδιστής είπε το "Mην τον κοιτάς τον ουρανό" του Xατζιδάκι, για να τον τιμήση. Αφέλεια; Έλλειψη τακτ; Kαλλιτεχνικής αγωγής; Πώς να το χαρακτηρίση κανείς; Nα πούμε πως το τραγούδι το ζήτησε πελάτης του Kέντρου, κομμάτια να γίνη. Kακοήθεια του πελάτου. Mεγάλος ο Xατζιδάκις, μεγάλος κι ο Θεοδωράκης, το κακό παραβλέπεται. Όταν όμως τον τιμάς στο κέντρο και βάζης την υπογραφή του σε τοίχους και διαλαλής σε ημερήσιο και περιοδικό τύπο ότι ο συνθέτης αυτός είναι ευεργέτης σου, το να παίζης, την βραδυά που υποτίθεται ότι τον τιμάς, τραγούδι του αντιπάλου του στον μουσικό τομέα, μοιάζει σαν να διοργανώνης βραδιά για να τιμήσης τα δεκαπέντε χρόνια του εγγάμου βίου σου και να υμνής τα κάλλη της ερωμένης σου παρουσία της συζύγου σου. Θα μου πείτε, ώστε επειδή το Kέντρο είναι του Mπιθικώτση, πρέπει να αποκλεισθή ο Xατζιδάκις; Προς Θεού, όχι. Αλλά μπορεί τις ημέρες που έρχεται ο Θεοδωράκης -μια φορά στους τρεις μήνες απ' το Παρίσι- ν' αποκλείωνται δια ροπάλου τέτοιοι μουσικοί "υπαινιγμοί". Kαι μείναμε όλοι κατάπληκτοι, όταν σε μια στιγμή που σηκώθηκε ο συνθέτης, που το απόγευμα είχε την κόρη του αγκαλιά στο αεροδρόμιο και τώρα το βράδυ κρατούσε αγκαλιά και χόρευε με την Eιρήνη Παπά στον Αιγάλεω, η ορχήστρα την ώρα που έπαιζε ταγκό την "Πλεγκάρια", το γύρισε με τρόπο και έπαιζε ταγκό "Tα παιδιά του Πειραιά". O Θεοδωράκης βέβαια ξεκαρδίστηκε, αλλά εγώ ομολογώ πως θα βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη θέση. Όταν μετά ο Mπιθικώτσης τελείωσε μερικούς "επιτάφιους", τον πήρε παράμερα ένας κοινός φίλος, Bύρων ονόματι, και του είπε:
- Γρηγόρη, να πης μετά στο μικρόφωνο, ότι απόψε στο Kέντρον μας βρίσκεται κι ο συνθέτης του "Eπιταφίου" και τα λοιπά, ξέρεις...
- Ξέρω, ξέρω, εντάξει...
- Kαι ότι για την τιμητική αυτή παρουσία θα σας πω την "Mυρτιά" και, ξέρεις, φέρ'το όμορφα και φίνα, βάλε και μερικά δικά σου. Σύμφωνοι;
- Σύμφωνοι, ξέρω, μείνετε ήσυχοι...
Kαι φιλότιμο παιδί ο Γρηγόρης, πήγε στο μικρόφωνο, έβηξε και είπε:
- Αγαπητοί φίλοι και κυρίες, απόψε στο Kέντρον μας ευρίσκεται και ο παραγωγός της συνθέσεως του "Eπιταφίου", ο οποίος απόψε μας φιλοξενεί εις το Kέντρον μας...
Eίχε δίκιον ο Mπιθικώτσης που μας έλεγε να μην ανησυχούμε. Ήξερε.
Mετά τον πήρε η φόρα και είπε κι άλλα. "Απόψε εις το Kέντρον μας, ευρίσκομαι εις την χαράν να σας αναγγείλω ένα εκλεκτόν σκιτσογράφον, ζωγράφον και δημοσιογράφον (άρχισα να κορδώνωμαι) και εκλεκτόν ηθοποιόν, κύριον Mιχάλην Nικολινάκον". Πέσαν βροχή τα χειροκροτήματα και σηκώθηκε ο Nικολινάκος κι έκανε υποκλίσεις και μετά έπιασε δουλειά με τ' αυτόγραφα, ατρόμητος ως ο Λέων της Σπάρτης και βέβαιος για την γοητεία του ως Kαζανόβας.
Δια πρώτην φοράν εις την ζωήν μου αισθάνθηκα την φαρμακερή ζήλεια να ξεσχίζη με τα μυτερά της νύχια την τρυφερή μου καρδιά. Αντελήφθην ότι ήμουν πολύ άσχημος και δεν ήθελα πλέον να ζω. Eίχα γεμίσει "κόμπλεξ" και επιζητούσα τον θάνατον. Έγειρα το σγουρό μου κεφάλι στην αγκαλιά της αγαπημένης μου γυναικός και τρίφτηκα σαν γατούλα, ζητώντας τρυφερότητα.
- Αγάπησέ με, της είπα, διότι εγεννήθην από τον Θεόν δύσμορφος.
Kαι η καλή μου σύζυγος με απώθησε ελαφρά προς την καρέκλα μου και με διαβεβαίωσε πως θα παραβλέψη την ασχήμια μου, αν της υποσχεθώ πως θα είμαι περισσότερον σοβαρός και ολιγώτερον σαχλός.
Tης το υποσχέθηκα.
Tο τραπέζι του δημοφιλούς Nικολινάκου βρισκόταν δυο μέτρα μακρυά από το δικό μας. Στο δικό μας όπως ανέφερα ήταν η Eιρήνη Παπά. H κοπέλλα αυτή που χόρεψε με τον μακαρίτη Αλή Xαν πριν πεθάνη, κι έκανε πάταγο στον Xορό των Mικρών Λευκών Kλινών, σήμερα ήταν στη διάθεσή μας και τη χόρευε όποιος ήθελε. Kαι η Eιρήνη Παπά σηκωνόταν από των μικρών λευκών και επικλινών τραπεζών του Kέντρου και παραμερίζων των κουτσών καρεκλών, ωδηγείτο ελαφρώς τρικλινών υπό του καβαλλιέρου στην πίστα, όπου εστροβιλίζετο τη συνοδεία μπαγλαμά και Mπιθικώτση.
Στην αρχή, όταν ήρθαμε, το Kέντρο δεν είχε πολύ κόσμο. Αλλά μετά τη μία, άρχισαν να καταφθάνουν μεγάλες παρέες. Mπήκε ο Tάκης Λαμπρόπουλος (να μου επιτρέψετε να μη λέω ονόματα) με την παρέα του και το επιτελείο της "Kολούμπια" ξέροντας πως εκεί θα τριγυρνάη ο Θεοδωράκης, μπήκε ο Nίκος Γκάτσος, ο στιχουργός της "Mυρτιάς", την ώρα ακριβώς που όλο το κέντρο τραγουδούσε ρυθμικά, βεβαιώθηκε πως όλοι ξέρουν καλά τα λόγια και τα λεν σωστά, κι αφού έκατσε λίγο, σηκώθηκε κι έφυγε βαρύς κι αμίλητος όπως ήρθε μ' έναν νέο και μια κοπέλλα με πανταλόνια. Σε λίγο κατέφθασε κι ο Πέτρος ο Πελεκάνος, ο άνθρωπος-πουλί της Mυκόνου. Zήτησε ψάρια, αλλά όταν τούπαν πως δεν έχει, βολεύτηκε και με σουβλάκια.[...]

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: Μια Nύχτα στον Aιγάλεω

***

ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
" Η νήσος  των Αζορών"
( Στίχοι : Μποστ)
Τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης

 Ένα πλοίον ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν
αιφνιδίως εξοκείλει ανοιχτά των Αζορών.

Κι ένας νέος με μιαν νέα, ωραιότατα παιδιά
φθάνουν κολυμβών γενναίως εις πλησίον αμμουδιά.

Ζώντας βίον πρωτογόνου και ο νέος με την κόρη
κοίταζαν και κάπου κάπου εάν έρχεται βαπόρι.

Αλλά φθάσαντος χειμώνος και μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη.

Αργότερα αργότερα πλησίασαν δυο κότερα
ήρθε κι ένα βαπόρι ματαίως ψάχνον για να βρει
ματαίως ψάχνον για να βρει τον νέον και την κόρη.

Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών,
που καταστρέφεις νέους και θάπτεις των κορών.

Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν
να λείψεις απ' τους χάρτας και των ωκεανών.
 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Δημοσιογράφος: "Είμαστε σε ιδεολογική καμπή;"

Φοίβος Δεληβοριάς (Τραγουδοποιός) : 
 "Μα αυτό περνάμε στην Ελλάδα. Και λυπάμαι με την αγωνία του μικρού ιδιοκτήτη που χάνει την περιουσία του, αλλά δεν μπορώ να ταυτιστώ μαζί του.Γιατί, όπως όλοι μας, δεν αντέδρασε ποτέ στη χυδαιότητα που ζει: στο κάψιμο των δασών, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας,  στο ρουσφετολόι.Κοιμούνται όλοι..."

Απόσπασμα παλαιότερης συνέντευξης του τραγουδοποιού 
στα  ΝΕΑ (13/12/2008).

Έκτοτε τα καταιγιστικά  γεγονότα στη χώρα μας δικαίωσαν πλήρως την "προκλητική" γνώμη του για την περιβόητη (μάλλον διαβόητη) "μεσαία τάξη", που συνέβαλε ψυχρά και μελετημένα στην καταστροφή της χώρας , συντασσόμενη και συνεργαζόμενη με το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο στο μεγάλο πλιάτσικο.
Σήμερα η τάξη αυτή φρενιάζει από την αγανάκτηση,  επειδή  της παίρνουν με τη βία πίσω  τη λεία από τη σκύλευση του σώματος της πατρίδας. 

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Paul Klee( 1879-1940)

1. Ένα σχέδιο είναι απλώς μία γραμμή που πηγαίνει βόλτα.
Μία γραμμή είναι η τελεία που βγήκε περίπατο.

3. Η τέχνη δεν αναπαράγει ό,τι βλέπουμε΄μάλλον μας κάνει να βλέπουμε.

4. Το χρώμα με εξουσιάζει. Δεν πρέπει να το κυνηγώ. Το ξέρω: πάντοτε με κατέχει.
Αυτό είναι το νόημα της ευτυχισμένης ώρας. Το χρώμα κι εγώ είμαστε ένα.
 Είμαι ένας ζωγράφος.

ΕΡΩΤΙΚΟ

Tamara de Lempicka (1898 - 1980): "The Model"

*

ΕΡΩΤΙΚΟ

Είδα δένδρο εις περιβόλι
και στην ρίζαν είχε κλώνον
και στον κλώνον είχε κλίνη,
και στην κλίνην κείται κόρη
με το ξέχρυσο φουστάνι,
με το ολόχρυσο ινάχλι΄
κι έκρουεν άνεμος τον δένδρον
κι εψιθύριζαν τα φύλλα
κι επαινούσαν την την κόρην.
Αγαπάς με κι αγαπώ σε
και φιλίν ουδέν με δίδεις,
και το τι πικριάν παθαίνω.

Από το "Χειρόγραφο της Βιέννης" (αρχές 16ου αιώνα)

ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Σκίτσο: Giafranco Uber

Ενα εφιαλτικό σενάριο

Tου Σταυρου Τζιμα

Η Καθημερινή,28/09/2012

Το πακέτο με τα επώδυνα μέτρα φτάνει τις επόμενες μέρες στη Bουλή και ας υποθέσουμε ότι καταψηφίζεται. Τι γίνεται μετά; Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή από αυτήν της παραίτησης και νέες εκλογές. Οι άνθρωποι τρέχουν στις τράπεζες για να σηκώσουν τις καταθέσεις που τους έχουν απομείνει, οι δανειστές παγώνουν τη δόση των τριάντα ενός δισ. ευρώ, το κράτος δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και καταρρέει, οι μισές επιχειρήσεις από αυτές που άντεξαν έως τώρα βάζουν λουκέτο, οι ξένοι μάς λένε «βγάλτε τα πέρα μόνοι σας» και η χώρα βυθίζεται στο χάος.

Οι δυνάμεις της «ανατροπής» πανηγυρίζουν, οι κήρυκες του πατριωτισμού, ανεβασμένοι στους «άμβωνες», θριαμβολογούν για το «ΟΧΙ» του έθνους στη σύγχρονη υποδούλωση, «τάγματα εφόδου» ψάχνουν να βρουν στα ξενοδοχεία και να διώξουν με τις κλωτσιές τους μισητούς Πόουλ Τόμσεν και Χορστ Ράιχενμπαχ, και εν τω μεταξύ διαλύονται τα πάντα. Οδεύουμε στην κάλπη σε κλίμα πρωτοφανούς έντασης, με συσσωρευμένο μίσος, προδότες και πατριώτες, λιντσαρίσματα, βία και εξοστρακισμούς, η χώρα ζει ατμόσφαιρα εμφυλίου. Στις εκλογές η οργή του λαού, «μεγάλο φουσκωμένο ποτάμι» σαρώνει τα κόμματα της «υποτέλειας» και διαμορφώνει νέο πολιτικό σκηνικό με πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ και αξιωματική αντιπολίτευση τη Χρυσή Αυγή.

Η «ανατροπή» προκαλεί αίσθηση διεθνώς, ο Ούγκο Τσάβες χαιρετίζει τη νίκη του «αδελφού κόμματος» και υπόσχεται μερικά δεξαμενόπλοια πετρέλαιο, ο Ραούλ Κάστρο κάνει λόγο για «ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο του ιμπεριαλισμού», η Πιονγιάνγκ σιωπά ένεκα ΚΚΕ, ο Λευκός Οίκος συνιστά ψυχραιμία, οι Ευρωπαίοι, εξοργισμένοι, αξιώνουν να τηρήσει η Αθήνα τις δεσμεύσεις της και ο κ. Τσίπρας συγκροτεί την πρώτη «αληθινά αριστερή» κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Σπεύδει αμέσως στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο συνοδευόμενος από τους κ. Λαφαζάνη και Τσακαλώτο για να αναμετρηθεί με τους «τοκογλύφους» και να τους ζητήσει να τον βοηθήσουν να υλοποιήσει ένα μοντέλο οργάνωσης της οικονομίας και του κράτους που όμοιό του δεν εφαρμόζεται από καμία χώρα στην Ευρωζώνη.

Οι Ευρωπαίοι επιμένουν στις αδιάλλακτες θέσεις τους, η δόση δεν «ξεπαγώνει», τα λεφτά δεν έρχονται, τα ταμεία στραγγίζουν, ο κόσμος βγαίνει και πάλι στους δρόμους, η κυβέρνηση αποσταθεροποιείται και πέφτει προτού εγκατασταθεί στο Μαξίμου και εν τω μεταξύ στην οικονομία δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Καθώς «στις δημοκρατίες δεν υπάρχει αδιέξοδο» πάμε πάλι για εκλογές. Η Χρυσή Αυγή, με δεδομένη την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, απορροφά ψηφοφόρους του, καταπίνει το κόμμα του κ. Καμμένου και ένα μεγάλο κομμάτι της Ν. Δ., έρχεται πρώτο κόμμα και ο κ. Μιχαλολιάκος γίνεται πρωθυπουργός με υπουργούς Προστασίας του Πολίτη τον κ. Κασιδιάρη, Αμυνας τον κ. Μπαρμπαρούση και Πολιτισμού τον Καιάδα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του...

ΕΞΙ ΩΡΕΣ ΒΙΒΑΛΝΤΙ...

ΑΚΟΥΣΤΕ  ΒΙΒΑΛΝΤΙ ΕΩΣ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ

Έξι (6) ώρες γεμάτες από τη θεϊκή μουσική του Βιβάλντι.
Ύστερα προτείνουμε να κάνουμε τα ξημερώματα  μια βόλτα 
για τραγανό κουλούρι ,  εφημερίδα και μυρωδάτο καφέ 
σε κάποιο από τα όμορφα στέκια του  κέντρου της Θεσσαλονίκης, 
ως  ένα μικρό φόρο τιμής στα ανεπανάληπτα   φοιτητικά μας χρόνια...

ΥΨΙΠΕΤΕΙΑ

Νίκος Καρούζος, Πιστεύω εις έναν Ποιητήν εκτός ουρανού και επί γης εξόριστο που λέει η τρέλα μ’ αρέσει

Tρέχει μέσ’ στα χαράματα το ελάφι
που είναι η χαρά μου τόσος αντίλαλος
εδώ που κατοικώ
ένα πουλί από καπνό ανέρχεται στο ξημέρωμα.
Iδού ο Tρέχων
έχει σφάξει το αρνί στις πηγές των υδάτων.
Θριαμβική νεφέλη όχημα παλαιό ιδού ο Tρέχων
και το σύρουν
άλογα τρυπημένα στα λάμποντα πλευρά.
Mέσα στο όχημα βρίσκομαι και πηγαίνω
προς τον άγνωστο προορισμό μου.
Α
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν εκτός ουρανού
φυγάς θεόθεν και αλήτης, Εμπεδοκλής
και επί γης εξόριστος πάνω στη γη κ.λ.π. του Βωδελαίρου.
Β
Πιστεύω εις ένα Υπολογιστήν εντός κεραυνού και δια της ύλης.
Γ
Υποφέροντας άχραντα ουσιαστικόν
ο Ποιητής ανατείνεται βραδυφλεγής αυτόχειρας εξυπακούοντας πολύωρους ύπνους.
Δ
Τα υποψήφια λάθη λιγοστεύοντας.
Ε
Ορατών τε πάντων και αοράτων ιερουργώντας την αποκρομμύωση.
Ζ
Ο Ποιητής έχει τίποτα βλέπε τους αναχωρήσαντες.
Η
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει:
η τρέλα μ’ αρέσει. γελοιοποιεί την ύπαρξη.
ας ανάψω απ’ τη μάνα μου.
Θ
Συνταχτικό δεν το γνοιάζεται στην προσταγή της μουσικότητας. Μαζί και μ’ άλλες ακόμη λευτεριές, και τα νυ παίζονται κατά την έννοια ήχος οπουδήποτε. Π.χ. τον χειμώνα εδώ, το χειμώνα εκεί. δε θα ’ρθει – δεν θα καταλαγιάσουμε, κ.λ.π. κ.λ.π.
Ι
Ο Ποιητής γυμνάζει τη σκέψη σε απογύμνωση.

Κ
Κι αν είναι έλληνας οφείλει να σπουδάζει πάντοτε της Αττικής τη λεπτότητα, σε φως, βουνά, χωράφια και θάλασσα. Διδάσκει γλώσσα η λεπτότητα τούτη.
Λ
Κι αν είναι βαθιά πεπρωμένος ο Ποιητής εκφράζει το ανεξήγητο του εξηγητού. τυγχάνει νόμιμος διάδοχος του επιστήμονα και προκάτοχος του.
Μ
Στον αφρό δεν έχει διάρκεια. στο πατοκάζανο μαίνεται ο Ποιητής.
Ν
Φλογοδίαιτος και ποτέ ξελυτρωμένος.
Ξ
Ο Ποιητής κάποτε πρέπει να λέει: μεγάλη κατανάλωση παρουσίας – γενείτε και λίγο μοναξιάρηδες!
Ο
Ο Ποιητής είναι αμφίφλοξ.
Π
Επιδέχεται θανάτους και αναστάσεις.
Ρ
Ακροθωρίζει και υπάρχει σε ξαφνοκοίταγμα.
Σ
Είναι ουραγός της μητέρας.
Τ
Ανέσπερος από ηλικία.
Υ
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: να συμπέσουν οι αγνότητες. Μέχρι την Κόρινθο του Σύμπαντος ή μακρύτερα.
Φ
Σε ανώτερη απελπισία.
Χ
Σε φαεινότερη πεμπτουσία.
Ψ
Σε μιαν αίσθηση που πτηνούται.
Ω
Συγχωρώντας τους πάντες.

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Τα ηλιοτρόπια των Εβραίων

Κάθε φορά που τρίζει η σκάλα μας
«λeς να ‘ναι αυτοί επιτέλους;» σκέφτομαι,
Κι ύστερα φεύγω και με τις ώρες
Κατακίτρινα ζωγραφίζω ηλιοτρόπια.


Όμως αύριο ώσπου να ξεχαστώ
στην αίθουσα αναμονής, το τραίνο
απ’ την Κρακόβια θα περιμένω.


Κι αργά τη νύχτα, όταν ίσως κατέβουν
ωχροί, σφίγγοντας τα δόντια
«αργήσατε τόσο να μου γράψετε»
Θα κάνω δήθεν αδιάφορα.


Γιώργος Ιωάννου
 (1927-1985)

Άνοιξη του 1943.  Σιδηροδρομικός σταθμός Θεσσαλονίκης. 
Χιλιάδες Θεσσαλονικείς Εβραίοι εξαναγκάζονται από τους SS να επιβιβαστούν
  στα τρένα , που θα τους οδηγήσουν στα στρατόπεδα του θανάτου.

ΕΛΛΗΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝΙΣΤΑΝ (2)

Ο Γέρων Παστίτσιος και η ελευθερία

 

Πάσχος Μανδραβέλης

Από μια άποψη, η άσκηση ποινικής δίωξης κατά του 27χρονου που έκανε τη σελίδα στο Facebook για τον «Γέροντα Παστίτσιο» είναι χειρότερη από τις υστερικές αντιδράσεις των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο για την υποτιθέμενη προσβολή στον Μωάμεθ που έκανε μια άτεχνη ταινία ενός Αμερικανού.

Φυσικά, οι αντιδράσεις διαφέρουν ως προς τον βαθμό της έντασης, αλλά και στις δύο περιπτώσεις έχουμε την άσκηση βίας ως απάντηση στον λόγο.

Το πρόβλημα είναι ότι στην περίπτωση των μουσουλμάνων η βία ασκήθηκε παρανόμως από τον όχλο, ενώ στην Ελλάδα -αν και (το ξανατονίζουμε) ήταν σαφώς χαμηλότερης έντασης- ασκήθηκε νομίμως από το κράτος. Η σύλληψη κάποιου για οποιοδήποτε αδίκημα είναι άσκηση νόμιμης βίας, αυτής που μονοπωλιακά δώσαμε στο κράτος για να επιτευχθεί η κοινωνική ευταξία.

Συνεπώς, αν απογυμνώσουμε τις δύο καταστάσεις από τα ιδιαίτερά τους χαρακτηριστικά, θα διαπιστώσουμε την ομοδοξία στον πυρήνα τους.

Ο ενοχλητικός για κάποιους λόγος αντιμετωπίστηκε βιαίως, ασχέτως αν στη μία περίπτωση είχαμε οδοφράγματα και πυρπολήσεις αυτοκινήτων και στην άλλη μια απλή σύλληψη.

Από την άποψη αυτή η άσκηση παράνομης βίας ασφαλώς είναι κατακριτέα και δείχνει τις αντιλήψεις μιας κοινωνίας για την ελευθερία του λόγου.

Η άσκηση νόμιμης βίας για να αποσιωπηθεί ακόμη και ο κακόγουστος λόγος είναι χειρότερη.

Η «εξυπνάδα» που κυκλοφορεί εγχωρίως για να δικαιολογηθούν οι περιορισμοί της ελευθερολογίας είναι «ναι στην ελευθερία του λόγου, αλλά όχι στην ασυδοσία».

Το ερώτημα βέβαια είναι ποιος ξεχωρίζει τον λόγο από την ασυδοσία. Ας μην αναφέρουμε τον Ολυμπιακό που κάποιοι θεωρούν «θρύλο και Θεό». Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν ότι ο κομμουνισμός είναι θρησκεία και ο Λένιν ο προφήτης του. Θα έπρεπε να τιμωρείται κάθε χλευαστικό σχόλιο εναντίον του;

Ούτε τίθεται θέμα πλειοψηφίας σε ζητήματα θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως είναι η ελευθερία του λόγου. Δεν μπορεί δηλαδή να υπάρχει το επιχείρημα ότι οι Έλληνες είναι Ορθόδοξοι κατά 95% και συνεπώς χλευασμός «των ιερών και οσίων» τους πρέπει να τιμωρείται.

Κατ’ αρχάς και στο Πακιστάν πρέπει να υπάρχουν αντίστοιχες πληθυσμιακές αναλογίες.

Δεύτερον, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο Ιησούς για τις απόψεις του τιμωρήθηκε. Δεν του ασκήθηκε η «νόμιμη» της εποχής βία διότι σκότωσε ή έκλεψε. Του επεβλήθη η εσχάτη των ποινών γι’ αυτά που έλεγε, τα οποία κάποιοι θεώρησαν προσβολή του Μωσαϊκού νόμου.

Όταν, μάλιστα, η ποινή μπήκε στη δημοκρατική διαδικασία της εποχής, ο όχλος επέλεξε να απελευθερώσει τον Βαραββά και όχι τον Ιησού, ο οποίος απλώς διατύπωνε «απρεπή» για την εποχή ή τις κυρίαρχες αντιλήψεις άποψη.

Σε ζητήματα ελευθερίας του λόγου δεν ισχύουν τα «ναι μεν αλλά». Ή θα είναι πλήρης ή δεν θα υπάρχει.

Οι δυτικές κοινωνίες μετά από πολλές δοκιμές και ανεπίτρεπτα λάθη (π.χ. καταδίκη Σωκράτη, Γαλιλαίου κ.λπ.) κατάλαβαν ότι επειδή ποτέ δεν ξέρουμε εκ των προτέρων αν μια άποψη είναι απλώς προσβλητική ή επαναστατική αποφάσισαν επί της αρχής να τις επιτρέπουν όλες.

Στο τέλος, ο χρόνος, ο διάλογος και η ανθρώπινη λογική πνίγουν στη λήθη τις προσβολές και κρατούν τις χρήσιμες απόψεις.

Το άλλο επίσης που μένει στην ιστορία είναι οι ανόητες απόπειρες λογοκρισίας, ακόμη και για ασήμαντο λόγο.

Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή, 26 Σεπτεμβρίου 2912

ΟΑΣΕΙΣ

• ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ NEOGRAECA MEDII AEVI VII: "Χαρτογραφώντας τη δημώδη λογοτεχνία (12ος-17ος αι.)" (01-04/11/2012)

  Το ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ NEOGRAECA MEDII AEVI VII με θέμα: "Χαρτογραφώντας τη δημώδη λογοτεχνία (12ος-17ος αι.)" θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, στο Ηράκλειο, από 1 έως 4 Νοεμβρίου 2012.

• Διάλεξη: "Aπό τη λογοτεχνία στον κινηματογράφο: ένα ταξίδι με επιστροφή" (27/09/2012)

  Διάλεξη με θέμα "Aπό τη λογοτεχνία στον κινηματογράφο: ένα ταξίδι με επιστροφή" θα δώσει την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου (ώρα 19.00) ο Καθηγητής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης, Φερνάντο Ροδρίγκεθ Λαφουέντε.

• Εκδήλωση για το ψηφιακό βιβλίο (29/09/2012)

  Η Εθνική Τράπεζα σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) διοργανώνουν άλλη μια ενημερωτική εκδήλωση για τα e-books, το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου, στην Αθήνα, στις 12.00 το μεσημέρι, στο i-bank store που βρίσκεται στο The Mall Athens, με θέμα "Ψηφιακό βιβλίο: διαβάζοντας παντού, διαβάζοντας περισσότερο!" και βασικό ομιλητή τον Μιχάλη Καλαμαρά, υπεύθυνο του blog "Ηλεκτρονικός Αναγνώστης". Στην εκδήλωση λαμβάνει μέρος και ο υπεύθυνος του Παρατηρητηρίου Ψηφιακού Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, Σωκράτης Καμπουρόπουλος.

• Αφιέρωμα στον Πρόδρομο Μάρκογλου (31/10/2012)

  Την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012, στις 20:00, το τμήμα Περιφερειακών Βιβλιοθηκών του Δήμου Θεσσαλονίκης διοργανώνει εκδήλωση

• "Οι αδελφοί Grimm και το λαϊκό παραμύθι: αφηγήσεις, αναγνώσεις, μεταμορφώσεις" (22-24/11/2012)

  Tο Τμήμα Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου διοργανώνουν συνέδριο με τίτλο "Οι αδελφοί Grimm και το λαϊκό παραμύθι: αφηγήσεις, αναγνώσεις, μεταμορφώσεις", το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα από 22 έως 24 Νοεμβρίου 2012. Αίτηση συμμετοχής έως τις 20 Ιουνίου 2012.

• 6ο Διεθνές Συνέδριο: "Φεραί-Βελεστίνο-Ρήγας" (04-07/10/2012)

  Το ΣΤ΄ διεθνές συνέδριο "Φεραί-Βελεστίνο-Ρήγας", που διοργανώνει η Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα σε συνεργασία με τον Δήμο Ρήγα Φεραίου, θα πραγματοποιηθεί στο Βελεστίνο από 4 έως 7 Οκτωβρίου 2012.

• Ημερίδα: "Η Δραματική Τέχνη συναντά την εκπαιδευτική πράξη στη διδακτική των φιλολογικών μαθημάτων" (29/09/2012)

  Το Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, και η Σχολική Σύμβουλος των Φιλολόγων Ανατολικής Αττικής κ. Χ. Αλεξοπούλου σας προσκαλούν σε ημερίδα με θέμα " Η Δραματική Τέχνη συναντά την εκπαιδευτική πράξη στη διδακτική των φιλολογικών μαθημάτων". Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου (ώρες 9.00-14.30) στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα (Κέας και Ανάφης, Γέρακας).

• 9o Συνέδριο Ε.Ε.Ε.Π. - Δ.Τ.Π.Ε.: "Η εκπαίδευση στην εποχή των Τ.Π.Ε." (20-21/10/2012)

  Το συνέδριο, που οργανώνεται από την Επιστημονική Ένωση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας για τη Διάδοση των Τεχνολογιών Πληροφορίας κι Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση, θα διεξαχθεί 20 και 21 Οκτωβρίου 2012 στον συνεδριακό χώρο του Πολυχώρου "Απόλλων" της Νομαρχίας Πειραιά (στο τέλος της οδού Πειραιώς, στο ύψος της βιομηχανίας "Ελαΐς", στα Καμίνια).

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΝΤΙΜΙΡΗΣ;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΝΤΙΜΙΡΗΣ

 (1673 - 1723)

Ο μολδαβορώσος λόγιος που με την κλασική  παιδεία  και

 το πολυδιάστατο  ταλέντο του κέρδισε την αναγνώριση

 των ισχυρών αλλά και των διανοουμένων της ταραχώδους εποχής του.

*Δημήτριος Καντιμήρης - Βικιπαίδεια

**Ο Δερβίσης και η Πόλη - Halki Centre

 

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Αγαπητοί φίλοι στην Ελλάδα,

Η Χρυσή Αυγή επιτίθεται σε μετανάστες και ομοφυλόφιλους σε καθεστώς ασυλίας. Μπορούμε να σταματήσουμε την ρατσιστική βία. Υπογράψτε τώρα για να ζητήσετε από τον Επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να ερευνήσει τη δράση της Χρυσής Αυγής και να σώσει την ελληνική δημοκρατία.

Οι νεο-ναζί τραμπούκοι της Χρυσής αυγής τρομοκρατούν και ξυλοκοπούν μετανάστες, αριστερούς και ομοφυλόφιλους υπό καθεστώς ολοκληρωτικής ανομίας - αλλά μαζί μπορούμε να σταματήσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο βίας και μίσους, πριν υπάρξουν κι άλλα θύματα.

Η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλευόμενη την οικονομική κατάρρευση που οδήγησε στην θεαματική της άνοδο στις τελευταίες εκλογές, κλιμακώνει τις ξενοφοβικές και γεμάτες μισαλλοδοξία επιθέσεις της, οι οποίες περιλαμβάνουν σύμφωνα με καταγγελίες πρόκληση σοβαρής σωματικής βλάβης, ακόμα και δολοφονίες. Με αισχρό τρόπο η αστυνομία και η κυβέρνηση κάνουν τα στραβά μάτια. Ωστόσο μία μαζική κατακραυγή από την κοινή γνώμη θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια έρευνα για τις εγκληματικές πράξεις της Χρυσής Αυγής και να εξασφαλίσει ότι η ανοχή και η δημοκρατία υπερισχύουν του φόβου και της φασιστικής απειλής.

Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο – αν ένας ικανός αριθμός ανθρώπων αποταθούν τώρα στον Επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μπορούμε να τον πείσουμε να ξεκινήσει μία σε βάθος έρευνα που θα ρίξει φως στην σκοτεινή απειλή που επικρέμεται πάνω μας και θα οδηγήσει στην τιμωρία αυτών των εγκληματικών πράξεων. Όταν φτάσουμε τις 20.000 υπογραφές το ψήφισμα θα επιδοθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο. Κάντε κλικ στο παρακάτω link για να υπογράψετε το ψήφισμα και να σώσουμε τη δημοκρατία στην Ελλάδα:

https://secure.avaaz.org/en/petition/Investigate_the_Golden_Dawn_neoNazi_Party_of_Greece/?bISKSab&v=18126

Η Χρυσή Αυγή σπέρνει το μίσος. Ο αρχηγός της έχει φυλακιστεί για ακροδεξιές τρομοκρατικές ενέργειες την δεκαετία του ’70, ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος και βουλευτής επιτέθηκε σε δύο γυναίκες βουλευτές της αριστεράς και δεν συνελήφθη ενώ εκκρεμεί δίκη εναντίον του για συμμετοχή σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Άλλοι υποψήφιοι και μέλη της Χρυσής Αυγής επίσης κατηγορούνται για σοβαρά κακουργηματικά αδικήματα όπως δολοφονίες και πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης.

Καθημερινά έρχονται στο φως καταγγελίες και αναφορές στα ΜΜΕ για ρατσιστικά εγκλήματα μίσους εναντίον μεταναστών που ποτέ δεν ερευνώνται. Ο εκφοβισμός και το μίσος έχει πλέον γίνει καθημερινότητα για τους Έλληνες πολίτες. Την προηγούμενη εβδομάδα η Χρυσή Αυγή οργάνωσε αιμοδοσία «μόνο για Έλληνες», πυροδοτώντας έντονες αντιδράσεις στην κοινή γνώμη. Πρέπει επιτέλους οι πράξεις τους να ερευνηθούν πριν υπάρξουν κι άλλα θύματα. Υπογράψτε το ψήφισμα τώρα και προωθήστε το σε Ελλάδα και εξωτερικό:

https://secure.avaaz.org/en/petition/Investigate_the_Golden_Dawn_neoNazi_Party_of_Greece/?bISKSab&v=18126

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα,

Alex, Carol, Emily, Luis, Joseph, Oli και όλη η ομάδα του Avaaz

Υ.Γ. Αυτή η καμπάνια ξεκίνησε από την Αννα, τον Γιάννη και τον Γιάννη, μέλη του Avaaz στην Ελλάδα. Μπορείτε τώρα να ξεκινήσετε την δική σας καμπάνια για οποιοδήποτε θέμα σημαντικό για εσάς, είναι εύκολο και γρήγορο – κάντε κλικ εδώ http://avaaz.org/en/petition/start_a_petition/?bv18126