Ευρώ στο μυαλό,
δραχμή στην ψυχή
Γιώργος Σκαμπαρδώνης
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 26/02/2012 (Απόσπασμα)
Ο βουλευτής που μετέφερε το εκατομμυριάκι του στην Ελβετία, ενώ προάσπιζε ταυτόχρονα και σθεναρά τα συμφέροντα των φτωχών στη Βουλή, είναι ένα εμβληματικό παράδειγμα του σχιζοειδούς μεταπολιτευτικού μοντέλου του Νεοέλληνα.
Ενός προτύπου που συνδυάζει επιδέξια τον πατριωτισμό με την προδοσία, την απληστία με τη ρητορική περί κοινού καλού, την προσφορά με την αρπαγή, τη δεξιά με την επανάσταση (από χαρτί υγείας) και τον καθωσπρεπισμό με τον κυνισμό - συν την κουτοπονηριά με τη νηπιακή αφέλεια, εφόσον ο λεβέντης δεν γίνεται να αγνοούσε πως όλα ελέγχονται πια στις τραπεζικές συναλλαγές με το πάτημα ενός enter.
Διπλή γλώσσα, διπλή όραση, διπλή ρητορική, διπλή πρακτική: σχάση του «εγώ», αναδιπλασιασμένα κοινωνικά στερεότυπα, να είμαστε αρεστοί σε όλους -κυρίως στον εαυτό μας- και να παίζουμε ωμά σε όλα τα ταμπλό, χωρίς ενοχές, χωρίς δισταγμούς, εφόσον όλα είναι ένα παίγνιο ψεύδους και προσχημάτων, με μόνη και απόλυτη σταθερή αξία το χρήμα. Τα λεφτά, για την ακρίβεια.
Οι ιδεολογίες, κυρίως μεταπολιτευτικά -αλλά και σχεδόν πάντα- χρησιμοποιήθηκαν από την πλειοψηφία των εμπλεκομένων (αν το δεις ιστορικά) ως μια λεοντή που από πίσω έκρυβε, ανέκαθεν, το ανθρώπινο ζώο του λαβωμένου, φιλόδοξου «εγώ», τη μανία για εξουσία, για χρήμα, για σεξ, για επιβολή, για προσωπική καταξίωση - μόνο εξαιρέσεις αγνότητας και οραματικού πατριωτισμού μπορείς να βρεις ψάχνοντας, και καθαρής θέλησης προσφοράς στη χώρα. Το προοδευτικό - σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό στρατόπεδο δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ένα διαφορετικό οντολογικό και ηθικό πρότυπο ανθρώπου, αντίπαλο εκείνου του καπιταλισμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ=>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου