Ο ΦΩΤΟΔΟΤΗΣ ΘΕΟΣ

*Απόλλων - Βικιπαίδεια

 Ορφικός ύμνος Απόλλωνος 

Ἐλθέ, μάκαρ, Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρεῦ, Μεμφῖτ᾽, ἀγλαότιμε, ἰήιε, ὀλβιοδῶτα, χρυσολύρη, σπερμεῖε, ἀρότριε, Πύθιε, Τιτάν, Γρύνειε, Σμινθεῦ, Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντι, ἄγριε, φωσφόρε δαῖμον, ἐράσμιε, κύδιμε κοῦρε, † μουσαγέτα, χοροποιέ, ἑκηβόλε, τοξοβέλεμνε, Βράγχιε καὶ Διδυμεῦ, † ἑκάεργε, Λοξία, ἁγνέ, Δήλι᾽ ἄναξ, πανδερκὲς ἔχων φαεσίμβροτον ὄμμα, χρυσοκόμα, καθαρὰς φήμας χρησμούς τ᾽ ἀναφαίνων· κλῦθί μου εὐχομένου λαῶν ὕπερ εὔφρονι θυμῶι· τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις τὸν ἀπείριτον αἰθέρα πάντα γαῖαν δ᾽ ὀλβιόμοιρον ὕπερθέ τε καὶ δι᾽ ἀμολγοῦ, νυκτὸς ἐν ἡσυχίαισιν ὑπ᾽ ἀστεροόμματον ὄρφνην ῥίζας νέρθε δέδορκας, ἔχεις δέ τε πείρατα κόσμου παντός· σοὶ δ᾽ ἀρχή τε τελευτή τ᾽ ἐστὶ μέλουσα, παντοθαλής, σὺ δὲ πάντα πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι ἁρμόζεις, ὁτὲ μὲν νεάτης ἐπὶ τέρματα βαίνων, ἄλλοτε δ᾽ αὖθ᾽ ὑπάτης, ποτὲ Δώριον εἰς διάκοσμον πάντα πόλον κιρνὰς κρίνεις βιοθρέμμονα φῦλα, ἁρμονίηι κεράσας {τὴν} παγκόσμιον ἀνδράσι μοῖραν, μίξας χειμῶνος θέρεός τ᾽ ἴσον ἀμφοτέροισιν, ταῖς ὑπάταις χειμῶνα, θέρος νεάταις διακρίνας, Δώριον εἰς ἔαρος πολυηράτου ὥριον ἄνθος. ἔνθεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλήιζουσιν ἄνακτα, Πᾶνα, θεὸν δικέρωτ᾽, ἀνέμων συρίγμαθ᾽ ἱέντα· οὕνεκα παντὸς ἔχεις κόσμου σφραγῖδα τυπῶτιν. κλῦθι, μάκαρ, σώζων μύστας ἱκετηρίδι φωνῆι.

**************************

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

[Απόδοση: Gerontakos]

Έλα, μακάριε,Παιάνα, συ που σκότωσες  τον Τιτυό, Φοίβε, Λυκωρέα, Μεμφίτη, συ που  τιμάσαι λαμπρά, ο βροντόλαλος, ο πάροχος της  ευτυχίας, ο κάτοχος χρυσής  λύρας , ο αροτροσπερμοφόρος, ο προστάτης των καλλιεργητών, ο Πύθιος, ο Τιτάνας, ο Γρύνειος, ο Σμινθέας, ο εξολοθρευτής  του Πύθωνα, ο Δελφικός, ο μάντις, ο άγριος, ο  φωτοδότης, ο  αγαπητός, ο ένδοξος νέος, ο  αρχηγός  των Μουσών, ο άρχοντας  του χορού, ο μακροβόλος, ο τοξοβόλος ο Βράγχιος και  Διδυμέας, ο τοξότης, ο  Λοξίας, ο αγνός, ο βασιλιάς  της Δήλου, αυτός  που με το φωτερό για τους ανθρώπους  μάτι  εποπτεύει  τα πάντα, ω  εσύ με τη  χρυσή κόμη, που μας δίνεις ξεκάθαρες  προφητικές φωνές και χρησμούς΄ άκουσε την προσευχή μου για τους λαούς με ευφρόσυνη διάθεση· γιατί  εσύ βλέπεις  τον απέραντο αιθέρα΄ από πάνω εποπτεύεις  την ευτυχισμένη γη , ενώ  κάτω στο σκοτάδι,   μες στη νυχτερινή ησυχία της νύχτας , έχεις για μάτια τα άστρα, βλέποντας τις ρίζες ως τα πέρατα του κόσμου ·εσύ είσαι η  αρχή και  το τέλος του κόσμου, εσύ κάνεις να ανθοφορούν τα πάντα· εσύ συντονίζεις  κάθε πόλο (άξονα) με την ευρύηχη κιθάρα, άλλοτε πηγαίνοντας  προς την  κατώτατη χορδή και άλλοτε προς την υψηλότερη, άλλοτε συναρμόζοντας  κάθε πόλο στο  Δωρικό  ρυθμό (τόνο). Εσύ διαχωρίζεις τα διατηρούμενα στη ζωή φύλα, ανακατεύοντας μέσω της  αρμονίας  την παγκόσμια  μοίρα των ανθρώπων · με τα δύο ανακάτεψες εξ ίσου το χειμώνα και το καλοκαίρι, βάζοντας ξεχωριστά  στην κατώτερη βαθμίδα το  χειμώνα και το θέρος στην στην ανώτατη .Έτσι δημιούργησες  το ωραίον Δωρικό άνθος της πολυαγαπημένης άνοιξης.
Για όλα αυτά  οι άνθρωποι σε προσονομάζουν άνακτα, Πάνα,  θεό με δύο κέρατα, ο που σφυρίζει  μέσα στους ανέμους! Συ είσαι ο σφραγιδοκράτορας που διαμορφώνει τον κόσμο!

Άκουσέ μας , μακάριε, και σώσε τους μυημένους που σε ικετεύουν…
***********************************************************

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

 Η λειτουργία του Ορφέα
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΠΑΙΑΝ ΦΟΙΒΕ ΑΠΟΛΛΩΝ


Παιάν, Παιάν, Παιάν, Παιάν!
Φοίβε Απόλλων!
Φοίβε Απόλλων, Φοίβε!


Τιτάν, Τιτάν, Τιτάν, Τιτάν!
Άγριε, Φωσφόρε!
Άγριε, Φωσφόρε!
Απόλλων! Άγριε!


Ελθέ, Ελθέ, Ελθέ, Ελθέ!
Μάντι, Μουσαγέτα!
Φοίβε Απόλλων!
Μάντι, Μουσαγέτα!
Άγριε, Φωσφόρε!
Παιάν, Παιάν, Παιάν, Παιάν!


Φοίβε Απόλλων!


Παιάν, Παιάν, Παιάν, Παιάν!


Φοίβε Απόλλων!
**************************************************************************