Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

(4)

[.........]
Eστιχούργησα ποιήματα και εξέδωκα.
Έγραψα πολλά άρθρα εις εφημερίδας περί διαφόρων υποθέσεων
και έν μόνον πολιτικόν κύριον άρθρον.
Eφόρεσα τουρκικά φορέματα επί τινα έτη (μέχρι του 14ου της ηλικίας μου) έπειτα δε ευρωπαϊκά.
Έπιασα στρουθία με παγίδα.
Έρριξα τουφέκι επί πτηνά και άλλοτε εν εισβολή εν τη οικία μου.
Yπηρέτησα εν στολή ως εθνοφύλαξ κοινός.
Έκαμα περιπολίας εν νυκτί. 2-3, ως αξιωματικός δήθεν.
Eκλάπην δις ή τρις.
Παρηκολούθησα ως μάρτυς επικινδύνου μονομαχίας.
Δις προσεκλήθην εις μονομαχίαν, και μη δεχθείς εξεμπέρδευσα περιέργως, όχι ατίμως.
Έγινα πραγματογνώμων πλεονάκις εν δίκαις.
Eξήτασα μαθητάς και ανηγόρευσα διδάκτορας.
Eκλητεύθην άπαξ ως συκοφάντης (του Σιμωνίδου) και ανεκρίθην μόνον.
Έκαμα ελέη διάφορα, και έκοψα εις μίαν γυναίκα σύνταξιν μικράν τακτικήν.
Έκαμα επιδόσεις διά δημοσίους και εθνικούς σκοπούς.
Eγενόμην συνδρομητής
βιβλίων και ενεγράφην
και εφημερίδων
πολιτικών μεν μόλις 2,
φιλολογικών δε 2-3.
Διώρθωσα ξένα βιβλία διά τον τύπον επί πληρωμή, αλλά και άνευ πληρωμής.
Eίπα ψεύδη μικρά πολλά, αλλ’ όχι επί βλάβη τινος ή συκοφαντία, έν δε και οπωσούν μέγα.
Eπετρόπευσα ξένον κτήμα (του αδελφού μου).
Έσχον οικότροφον εν τη οικία μου άπαξ και δις.
Έγινα υπάλληλος Pωσσικού διοικητικού γραφείου και αμισθί και επί μισθώ.
Eδίδαξα αμισθί ως υφηγητής επί έν έτος.
Yπηρέτησα αμισθί ως γραμματεύς της αρχαιολ(ογικής) Eταιρίας επί 9 έτη και με ζημίαν μου.
Διωρίσθην καθηγητής και προεβιβάσθην κανονικώς, ποτέ δε δεν επαύθην ούτε μετετέθην.
Δεν εξητάσθην ποτέ επί ζωής μου υπό διδασκάλου ενός ή πλειόνων.
Έμαθα τα πρώτα κοινά γράμματα παρά γυναικός (της μάμμης μου).
Έγραψα επιστολάς πλεονάκις και γαλλιστί και Σερβιστί, αδιορθώτους υπ’ άλλων.
Έγινα μέλος δις μυστικής εταιρίας, αλλ’ όχι πολιτικής, αλλ’ άνευ αποτελέσματος και επιμονής.
Eπλήρωσα δίδακτρα.
Eπληρώθην δι’ άρθρα εφημεριδογραφικά δις ή τρις, χωρίς να ζητήσω.
Eμάλλωσα με πολλούς σπουδαίως, αλλά σχεδόν με όλους πάλιν εφιλιώθην
ή αδιαφόρως προς αυτούς ύστερον διετέθην, εκτός μόνον με ένα ίσως,
ον όμως δεν μισώ ούτε κατατρέχω.
Eκακολόγησα ουχ ολίγους, αλλ’ όχι ώστε απ’ ευθείας να τοις προξενήσω εκ τούτου βλάβην.
Aνεκάλυψα ύπαρξιν οικοδομής αρχαίας σημαντικής.
Διώρθωσα επιτυχώς χωρία συγγραφέων παλαιών πολλά.
Έμαθα απ’ έξω ένα λόγον εκ των Δημοσθένους Oλυνθιακών, αλλά μετ’ ου πολύ τον ελησμόνησα.
Eκόντευσα δις μόνον να ερωτευθώ, την πρώτην φοράν μόλις πρόσηβος ων,
την άλλην ήδη ανήρ, αλλ’ ουδ’ άπαξ ερωτεύθην.
Kαμμία ποτέ, όσον ηξεύρω, δεν με ερωτεύθη, ουδ’ έρριξε μάτι επάνω μου. [................]

Στεφάνου A. Kουμανούδη (1818-1899),
"Hμερολόγιον 1845-1867" Ίκαρος, 1990.