[Πηγή εικόνας: phaethon]Τι λοιπόν; Της ζωής μας το σύνορο
θα το δείχνει ένα ορθό κυπαρίσσι;
Κι απ' ό,τι είδαμε, ακούσαμε, αγγίξαμε
τάφου γη θα μας έχει χωρίσει;
Ό,τι αγγίζομε, ακούμε, και βλέπουμε
τούτο μόνο Ζωή μας το λέμε;
Κι αυτό τρέμομε μήπως το χάσουμε
και χαμένο στους τάφους το κλαίμε;
Σ' ό,τι αγγίζομε, ακούμε και βλέπομε,
της ζωής μας ο κόσμος τελειώνει;
Τίποτε άλλο; Στερνό μας απόρριμμα
το κορμί που σκορπιέται και λιώνει;
[.............................]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ
(1859-1951)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου