ΤΑ ΝΤΟΝΑΤΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ

"Μήπως τα γαμημένα γουρούνια της αστυνομίας που σκοτώνουν ανενόχλητα, πίστευαν πως θα τους επιτρέπαμε να μας σφάζουν παθητικά σαν τα πρόβατα;
Στην πρώτη μας ενέργεια, ως ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ, στοχοποιήσαμε την αστυνομία. Τώρα είναι οι δικοί μας μαχόμενοι σχηματισμοί ενάντια στο μισθοφορικό στρατό του καθεστώτος. Απο δώ και πέρα η ζωή κάθε μπάτσου κοστίζει όσο και μία σφαίρα, ενώ τα σώματα τους αποτελούν ιδανικό σημείο εξάσκησης σκοποβολής. Καμία θλίψη δεν αξίζει για τα φέρετρα που θ΄αρχίζουν να παρελαύνουν. Οι αστυνομικοί δεν έχουν ούτε όνομα, ούτε ηλικία, έχουν απλώς το βαθμό και τον υπηρεσιακό τους αριθμό.
Γι΄αυτό, όπως και τα ντόνατς που τρώνε,
έτσι κι αυτοί δεν είναι “ωραίοι” χωρίς μια τρύπα στη μέση."

ΟΡΓΑΝΩΣΗ "ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ"

Έτσι κάπως βλέπουν τους συμπατριώτες μας αστυνομικούς

τα βλαμμένα όντα που φαντασιώνονται τους "αντάρτες".
Μπορεί να έχουμε την πιο ανεκπαίδευτη, την πιο γελοία ,
την πιο αναποτελεσματική και αρκετές φορές την πιο
"τσαμπουκαλού" Αστυνομία του κόσμου, όμως
αυτό δε σημαίνει ότι νομιμοποιούμαστε
να χύνουμε αίμα και να παίρνουμε
τις ζωές των στελεχών της.
Τα ψυχωτικά "ανταρτόπουλα" ( αν είναι πραγματικοί
αντάρτες των πόλεων και όχι προβοκάτορες)
παίζουν το δοκιμασμένο παιχνίδι της αποσταθεροποίησης
της παραπαίουσας Δημοκρατίας μας.
Ψυχρά και κυνικά ομολογούν με τις πράξεις τους
αλλά και με το ύφος του κειμένου τους
ότι δε νοιάζονται αν ο τόπος ολισθήσει
ακόμα πιο Δεξιά, αν στραφεί δηλαδή για βοήθεια
προς την κατεύθυνση των... νεκροθαφτών της Δημοκρατίας.
Αποδεικνύουν ότι στη θέση του εγκεφάλου τους
υπάρχει ένα πελώριο ιδεολογικό ντόνατ.