ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΑ ΠΑΘΗ

ΡΗΓΑΣ ΓΚΟΛΦΗΣ
(1886-1958)

Αποκριές

Στ' άσπρο βελούδο του άγγιχτου κορμιού σου
μαύρο μετάξι φόρεσες του λούσου.
Σε γνώρισα στη θέρμη του χορού σου...
(Ψυχή, σε φως αγάπης τώρα λούσου).

Τρελό ένα βαλς το πιάνο τώρα ας χύνει,
φτερά του νου ο χορός στα πόδια ας δίνει,
ζάλη αλαφρή, τους δυο ας μας περιχύνει...
(Ψέμα , στον κόσμο πως υπάρχει οδύνη).

Έλα κλεφτά, παρέκει από τη σάλα,
για να σου πω τα λόγια τα μεγάλα,
χρυσή, του δυνατού μου πόθου, στάλα...
( Της Μοίρας διαλεχτός, περνώ καβάλα).

Στο χέρι μου τη μέση α(ν) σου 'χω ζώσει,
μα την ορμή σου αθώος την έχω νιώσει.
Ένα φιλί...αμαρτία δεν είναι τόση...
( Κι η γνωριμιά μας, Θε μου, έτσι ας τελειώσει).

Περιοδικό " Ο Νουμάς", τχ. 724, Φλεβάρης του 1921.