Οι σύντροφοι στον Άδη
νήπιοι, οι κατά βους Υπερίονος Ηελίοιο
ήσθιον΄αυτάρ ο τοισιν αφείλετο νόστιμον ήμαρ.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ
Αφού μας μέναν τα παξιμάδια
τι κακοκεφαλιά
να φάμε στην ακρογιαλιά
του Ήλιου τ' αργά γελάδια
που το καθένα κι ένα κάστρο
για να το πολεμάς
σαράντα χρόνους και να πας
να γίνεις ήρωας και άστρο!
Πεινούσαμε στης γης την πλάτη,
σα φάγαμε καλά
πέσαμε εδώ στα χαμηλά
ανίδεοι και χορτάτοι.
Γιώργος Σεφέρης, Στροφή, 1931
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου