Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΠΟΙΑ ΝΑ ΄ΣΑΙ  ΣΥ    

Πάντα θλιμμένη, πάντοτε μόνη
περνάς σαν σουρουπώνει
και είσαι πάντα βιαστική
μικρούλα μου περαστική.

Ποια να` σαι συ, ποια να` σαι συ
που` χεις δυο ματάκια που κλαίνε
πώς να σε λένε, πώς.
Ποια να` σαι συ, ποια να` σαι συ.
Ποιος ξέρει τι, ποιος ξέρει τι
τα πικρά σου νιάτα μαραίνει
τι σε πικραίνει, τι
ποιος ξέρει τι, ποιος ξέρει τι.

Όπως περνάς λυπημένη
καταλαβαίνει κανείς
πως μια αγάπη χαμένη
με δίχως δάκρυα θρηνείς.

Ποια να` σαι συ, ποια να` σαι συ
που` χεις δυο ματάκια που κλαίνε
πώς να σε λένε, πώς.
Ποια να` σαι συ, ποια να` σαι συ.  

Slow του 1945 με τη Δανάη (Δανάη - Βικιπαίδεια) σε μουσική Μιχάλη Σουγιούλ και Θ. Παπαδόπουλου και στίχους Αλέκου Σακελλάριου Χρήστου Γιαννακόπουλου, από την επιθεώρηση "Η Ζωή Ξαναρχίζει" .


Το ίδιο τραγούδι στην ανδρική του ερμηνεία με τον Νίκο Γούναρη (Νίκος Γούναρης - Βικιπαίδεια), ένα χρόνο μετά (1946).