Ο Μάικλ και η Ντάφνα Φέλντμαν, ένα εύπορο ζευγάρι από το Τελ Αβίβ, μαθαίνει πως ο γιος τους, ο Τζόναθαν, ο οποίος είναι στρατιώτης, σκοτώθηκε στην πρώτη γραμμή εν ώρα καθήκοντος.[5] Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) αρνούνται να ενημερώσουν τους τρελαμένους γονείς το πού και πώς ακριβώς σκοτώθηκε ο Τζόναθαν, ή αν έχουν καταφέρει να ανακτήσουν το σώμα του. Αρκετές ώρες αργότερα, οι γονείς ενημερώνονται πως υπήρξε κάποιο μπέρδεμα και πως ήταν κάποιος άλλος Τζόναθαν Φέλντμαν ο οποίος σκοτώθηκε. Ο Μάικλ, εξοργισμένος, απαιτεί από τις IDF να επιτρέψουν στον Τζόναθαν να επιστρέψει σπίτι.
Έπειτα, η ταινία ακολουθεί μία εμπειρία του Τζόναθαν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Μαζί με άλλους τρεις στρατιώτες, βρίσκεται σε αποστολή επάνδρωσης ενός ερημωμένου σημείου ελέγχου, κάτω από πρωτογενείς συνθήκες. Μια μέρα αργά τη νύχτα, οι στρατιώτες σκοτώνουν μια ομάδα τεσσάρων νεαρών Παλαιστινίων όταν, βλέποντας ένα τενεκεδάκι μπύρας να κυλάει από το αυτοκίνητό τους, νομίζουν πως πρόκειται για εκρηκτική συσκευή. Οι στρατιώτες κανονίζουν να θάψει το αυτοκίνητο και τους αποθανόντες επιβάτες του μια μπουλντόζα, ενώ προειδοποιούνται από έναν ανώτερο αξιωματικό των IDF να μην αποκαλύψουν το περιστατικό. Αργότερα, ενώ ο Τζόναθαν οδηγείται πίσω στο Τελ Αβίβ, το στρατιωτικό όχημα στο οποίο επιβαίνει, μπαίνοντας σε έναν στενό, σκαμμένο και έρημο δρόμο παρεκκλίνει της πορείας του στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύγκρουση με μια καμήλα, και πέφτει σε ένα ανάχωμα.[.....................]
Βικιπαίδεια: Foxtrot (ταινία, 2017)
ΚΡΙΤΙΚΗ
Foxtrot
Το ανεξέλεγκτο των πράξεών μας, τα παιχνίδια της μοίρας, η ενοχή, η αμαρτία και η νέμεσις σε μια μοντέρνα εκδοχή αρχαίας τραγωδίας, με φόντο την παράλογη βία της ισραηλινο-αραβικής διαμάχης. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία και υποψήφιο (στη βραχεία λίστα) για ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Ένα πρωί τρεις στρατιώτες χτυπούν την πόρτα του Μίκαελ και της Ντάφνα για να τους ανακοινώσουν πως ο γιος τους έπεσε εν ώρα καθήκοντος. Εκείνη λιποθυμάει κι εκείνος βυθίζεται σε ένα βουβό πένθος. Το ανεξέλεγκτο των πράξεών μας, τα παιχνίδια της μοίρας, η ενοχή, η αμαρτία και η νέμεσις σε μια μοντέρνα εκδοχή αρχαίας τραγωδίας, με φόντο την παράλογη βία της ισραηλινο-αραβικής διαμάχης. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στη Βενετία και υποψήφιο (στη βραχεία λίστα) για ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Η αναπόδραστα ανακυκλούμενη βία ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους είναι διαρκώς παρούσα στο «Foxtrot», αλλά ο Σάμουελ Μαόζ εστιάζει την ταινία του σε πιο πανανθρώπινα, διαχρονικά θέματα, με κυρίαρχο αυτό των απρόβλεπτων παιχνιδιών της μοίρας. Ένα από αυτά εξελίσσεται εις βάρος της οικογένειας Φέλντμαν, όταν ένα πρωί τρεις στρατιώτες επισκέπτονται το διαμέρισμα του Μίκαελ και της Ντάφνα. Προτού καν εξηγήσουν τους λόγους της επίσκεψής τους, εκείνη λιποθυμάει και ο άντρας της ακούει το αναμενόμενο. Ο νεαρός γιος τους Γιόναταν, ο οποίος υπηρετούσε τη θητεία του, σκοτώθηκε εν ώρα καθήκοντος.
Ο Ισραηλινός σταρ Λίορ Ασκενάζι («Περπατώντας στο Νερό», «Γράψε Λάθος», «Big Bad Wolves») είναι σπαρακτικός όταν ακούει ενεός, χωρίς να βγάζει μιλιά, από τους στρατιώτες το ότι πρέπει να πίνει ένα ποτήρι νερό κάθε ώρα και κατόπιν τις λεπτομέρειες της κηδείας. Εγκλωβισμένος σε ένα μοντέρνο διαμέρισμα (ο ίδιος είναι επιτυχημένος αρχιτέκτονας) που μοιάζει με θεατρική σκηνή, άφωνος και με πολύ κοντινά πλάνα να εναλλάσσονται με κατακόρυφες λήψεις (το βλέμμα του θεού;), ο Μίκαελ μοιάζει την ίδια στιγμή σαν παγιδευμένο θηρίο, σαν άβουλο πιόνι της μοίρας και σαν ανήμπορος παρατηρητής της ίδιας του της ζωής. Μέχρι που μια δεύτερη επίσκεψη των στρατιωτών δίνει νέα διάσταση στα τραγικά δεδομένα. Προτού όμως αυτά ξεκαθαριστούν πλήρως, το φιλμ μάς μεταφέρει σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο στο οποίο υπηρετεί ο νεαρός Γιόναταν μαζί με άλλους τρεις συνομηλίκους του.
[................................... ]Διαβάστε ολόκληρη την κριτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου