DECUMANUS MAXIMUS ΚΑΙ CARDO ΓΩΝΙΑ

«Κεφαλή γενειοφόρου φιλοσόφου,   ύψους περίπου 33 εκ.  κατασκευασμένη από λευκό λεπτόκοκκο μάρμαρο, πιθανώς πεντελικό, προέρχεται από τη Θεσσαλονίκη και κοσμεί σήμερα το μουσείο της.

  Η σύνδεσή του πορτρέτου  με τα κλασικά πρότυπα και συγκεκριμένα με τα πορτρέτα φιλοσόφων, όπως ο Πλάτων, και η ομοιότητα με το τρίτο πορτρέτο του Μάρκου Αυρηλίου, αναδεικνύουν την επιρροή της αττικής καλλιτεχνικής παραγωγής στην περιοχή.

Η τεχνοτροπία, με τα χαρακτηριστικά στοιχεία του στοχαστικού βλέμματος, της λεπτομέρειας στα μαλλιά και το γένι, αλλά και η μετωπικότητα του πορτρέτου, μαρτυρούν την υψηλή δεξιοτεχνία του εργαστηρίου κατασκευής του. 

Παράλληλα, το γεγονός ότι πιθανότατα αποτελούσε μέρος ερμαϊκής στήλης και ενδεχομένως ανήκε σε επιτύμβιο μνημείο, αναδεικνύει την πολιτιστική χρήση και τις πρακτικές τιμής των νεκρών στη Θεσσαλονίκη εκείνης της εποχής.

Η τοποθέτησή του στη μόνιμη έκθεση «Θεσσαλονίκη, Μακεδονίας Μητρόπολις», στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης προσφέρει τη δυνατότητα στο κοινό να εκτιμήσει τη σημασία του ευρήματος, τόσο ως έργο τέχνης όσο και ως ιστορικό τεκμήριο. 

Αν επισκεφθείτε την Αίθουσα 3, μην παραλείψετε να παρατηρήσετε τη λεπτομέρεια στην κατασκευή και την αίσθηση διαχρονικότητας που αποπνέει το έργο αυτό.»

Από ανάρτηση στο Διαδίκτυο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης

 ******************************

 

Ποιήματα που γράφονται τώρα

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΧΑΓΙΕΡ

DECUMANUS MAXIMUS  ΚΑΙ  CARDO ΓΩΝΙΑ

 

Στεκόταν δίπλα και  κοιτούσε  τα αρχαία  στα έγκατα της Βενιζέλου 

Κόσμος επάνω περνούσε βιαστικά για τις δουλειές του

Του έριχνα κλεφτές ματιές έτσι όπως σάρωνε λαίμαργα  το χώρο

στητός  πάνω στο κάγκελο Decumanus Maximus και  Cardο γωνία 

 χλομάδα του προσώπου χτυπητή  ,   μάτια σχεδόν σβηστά

τον αναγνώρισα ευθύς,  ο αγαπητός  «Φιλόσοφος» της Αίθουσας 3 !

 

Πλησίασα  ανήσυχος, τον επιτίμησα με  αγωνία

-Πώς έφυγες απ΄το Μουσείο, προς τι αυτή η αποκοτιά

είναι ανθυγιεινή πλέον  η πόλη αυτή για σένα,

στάζουνε  χαλασμό από παντού αιώνες μνήμης

τ΄αγάλματα  δεν την αντέχουν   τόση  υγρασία 

-Τους λείπουν οι υπάλληλοι , πού να βρουνε λεφτά για τους αρχαίους ,

κάνουμε πάρτι  κάθε φορά που  αμπαρώνουνε τις πόρτες

το σκάνε οι ψυχές μας ομαδικά και σουλατσάρουμε στην πόλη

πάει στα στέκια τα παλιά μήπως και  πέσει πάνω σε γνωστό,

γυρίζουμε πάλι το πρωί αλλόφρονες , μαύρα τα μάτια απ΄τη θλίψη

χωνόμαστε στο μάρμαρο χωρίς να το μυριστεί κανείς

 

-Μα τι γυρεύεις εσύ ιδιαίτερα εδώ , τι ψάχνεις στα συντρίμμια 

στο σταυροδρόμι αυτό το δύσμοιρο που ξεριζώθηκε  αλύπητα

θεοί σκληροί διαφεντεύουνε την πόλη, αδύνατο τ΄αρχαία ν΄αναστήσεις , 

έλα μαζί μου, προτείνω να πάμε για πατσά στου φίλου μου του Τσαρουχά 

δυο βήματα από την Αγορά  όπου σαγήνευες τους μαθητές σου

-Ω αγαθέ, μη σου περνά απ΄το μυαλό πως  ήμουν  φιλόσοφος ξακουστός

ομοίωμα του αυτοκράτορα  ως  απλού οδοδείχτη  ο ρόλος μου ο ταπεινός  

οι  εποχές  το θέλουνε να κολακεύουν πάντα   οι  φτωχοί  τους ισχυρούς

μήπως κανείς νοιαζότανε για Αρετές, Αταραξίες  κι  Αδελφοσύνες

σπουδαίους οδηγούς  που ο  verissimus Αυρήλιος είχε τάξει στη ζωή του

για να τον συντροφεύουν ώσπου να  μπει στη βάρκα της  Αχερουσίας ;

Στέκω εδώ που μια ζωή καθηλωμένος  έβλεπα να χτυπά η καρδιά  του πλήθους 

ίδιες ανάγκες , ίδιες σκοτούρες με τις τωρινές όσο  μπορώ να καταλάβω

αιώνια ερωτήματα που βάζει ο άνθρωπος παλεύοντας με το θεριό 

" Πώς θα τα βγάλω πέρα ; Πώς θα επιβιώσω  στην καταιγίδα της ζωής;

 Το γλείψιμο στον Divus  απαραίτητο  για να ΄χεις το κεφάλι σου στον ώμο

αλλιώς ψυχάριον εί , βαστάζον νεκρόν*, κι εσύ  έχεις πολλούς να θάψεις...

Προσέτι συμμνημόνευε, ότι μόνον ζη έκαστος τὸ παρὸν τούτο, το ακαριαίον·

 τα δ᾽ άλλα ή βεβίωται ή εν  αδήλῳ...

 

- ....Μικρὸν μεν ουν ό ζη έκαστος, μικρὸν δὲ το  της γης γωνίδιον, όπου ζη**,

χαμογέλασα  εγώ  . Εντάξει, φίλε . Το πόστο που έπιασες είναι καλό για στοχασμό,  

Να ΄ρχεσαι συχνά  εδώ  να προσκυνάς και να θυμάσαι τα αλλοτινά

Για σήμερα είσαι δικός μου , σε προσκαλώ να κάτσουμε αντάμα

θα πιούμε   μερικά σφηνάκια τζιν  στη μνήμη  των προγόνων μας

μετά τραβάμε  εγώ στο σπίτι μου κι εσύ για το δικό σου στο Μουσείο

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  28/01/2025

__________ 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

 * Ψυχούλα είσαι που βαστάζει ένα νεκρό

ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ

Τὰ εἰς ἑαυτὸν 4.41

** Και μην ξεχνάς ότι ο καθένας ζει μόνο αυτό το παρόν το ακαριαίο. Τα άλλα ή τα έχει ζήσει ή είναι άδηλα. Μικρός ο χρόνος της ζωής του , μικρή και η γωνίτσα όπου ζει.

ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ

Τὰ εἰς ἑαυτὸν 3.10

Μάρκος Αυρήλιος (121-180)Βικιπαίδεια

ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ - "ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ" - Μετάφραση στη νέα Ελληνική από τον Αθανάσιο Τσακνάκη ...