Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν

ΠΗΓΗ: dailythess.gr

5 Ιουνίου 2017

 

 

Ο Χάινριχ Μπελ, είναι ίσως ο μεγαλύτερος πεζογράφος της μεταπολεμικής Γερμανίας. Οσοι-ες διάβασαν κάποτε τη Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ δεν θα ξεχάσουν ποτέ την χειρουργικής ακρίβειας ανάλυση των μεθόδων με τις οποίες τα ΜΜΕ μπορούν να καταστρέψουν ένα άτομο.

Του Τριαντάφυλλου Τρανού*

Το τελικό καταστροφικό ξέσπασμα της Καταρίνα Μπλουμ, προοικονομείται από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου, ενώ οι επί μέρους λεπτομέρειες που την οδήγησαν εκεί αποκαλύπτονται ανά διαστήματα μαθηματικής σχεδόν ακρίβειας. Ο Μπελ περιγράφει τα γεγονότα και την κλιμάκωσή τους με την κάμερα του ρεπόρτερ, τρόπον τινά, αλλά και με το ιστορικό νυστέρι, απαριθμώντας τις πηγές του από την πρώτη κιόλας παράγραφο. 
Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε στη Γερμανία το 1974, πολύ πριν τα ΜΜΕ ειδικά αυτά στη χώρα μας, λάβουν την απαίσια μορφή που έχουν αποκτήσει σήμερα. Περιγράφει ένα ζοφερό κόσμο, όπου η αντιηρωίδα του, γίνεται έρμαιο στη βούληση του συστήματος και αυτών που το εκμεταλλεύονται και τελικά εκμηδενίζεται. Δυστυχώς, το σκοτεινό του θέμα παραμένει ακόμη και σήμερα επίκαιρο, αλλάζουν μόνο τα ονόματα και οι αφορμές, τα συστήματα και οι πρακτικές. Το πρόβλημα παραμένει. Οποιοσδήποτε  στοχοποιείται από παρασιτικούς μηχανισμούς, παραμένει απροστάτευτος απέναντι στις κάθε είδους εξουσίες, νόμιμες ή παράνομες, μικρές και μεγάλες όπως είναι αυτές που ενδημούν στο Ρέθυμνο αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα με τη συμβιωτική ανοχή μας, δυστυχώς.

Πιστεύω τω φίλω! [….] οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμούνται το βιβλίο του Zούκη, με τη βοήθεια του οποίου μαθαίναμε να συλλαβίζουμε τα αρχαία ελληνικά. Πάντως το πρώτο αρχαίο κείμενο που διδάχτηκα στην Α’ Γυμνασίου, ήταν ακριβώς εκείνο για τη φιλία. Όσοι και όσες λοιπόν γνωρίζουμε καλά το Σωκράτη, πρέπει να υπερασπίσουμε ανυποχώρητα την εκπαιδευτική και την ανθρώπινη τιμή του. Δίχως φόβο, με την ίδια καθαρότητα, δικαιοσύνη και ακρίβεια που το κάνουν σήμερα με την ανακοίνωσή τους οι 18 συνάδελφοί του στο σχολείο που υπηρετεί, στο Ρέθυμνο.* Ακόμη και αν ο Σωκράτης ως διευθυντής έσφαλε – αν τελικά έσφαλε- η ζωή του δεν μπορεί να κηλιδώνεται και να γίνεται γκρίζο εξώφυλλο, η προσωπικότητά του και η επαγγελματική του υπόληψη να ευτελίζονται και ο ίδιος, μαχητής και μόνιμος απεργός, ακόμη και σήμερα μετά από ολόκληρες δεκαετίες προσφοράς και απαράμιλλης ανιδιοτέλειας ως μάχιμος εκπαιδευτικός, να υφίσταται τον κανιβαλισμό των ΜΜΕ και του παρασιτικού παρακράτους. Η μήπως γίνεται;

* Ο Τριαντάφυλλος Τρανός είναι εκπαιδευτικός

****************************************

 ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΟΙ ΠΑΛΙΟΦΥΛΛΑΔΕΣ

 

*18 καθηγητές του 1ου γυμνασίου τοποθετούνται για την κατάληψη

ΠΗΓΗ:goodnet.gr

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ 

 

Σε τοποθέτηση για την κατάληψη στο 1ο Γυμνάσιο Ρεθύμνου και τα γεγονότα που οδήγησαν στην παραπομπή των μαθητών σε δίκη προχώρησαν σε κείμενό τους καθηγητές του σχολείου.
Αναλυτικά στο κείμενο αναφέρουν:

«Μετά από πολλές ανακοινώσεις, οι οποίες πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας, σχετικά με το θέμα παραπομπής μαθητών του σχολείου μας σε δίκη λόγω των καταλήψεων, θεωρήσαμε απαραίτητο να καταθέσουμε την γνώμη μας, τη δική μας αλήθεια για τα γεγονότα ως άμεσα ενδιαφερόμενοι και εμπλεκόμενοι, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον καθένα να τα κρίνει και να τα αξιολογήσει μόνος του.
Αρχικά θέλουμε να εκφράσουμε την απόλυτη, ειλικρινή και ακράδαντη πίστη στους αγώνες του μαθητικού κινήματος. Γνωρίζουμε και υιοθετούμε την άποψη ότι οι κατακτήσεις σε κάθε επίπεδο της ιστορικής πορείας του ανθρώπου προέκυψαν μέσα από αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς και σίγουρα επικίνδυνους και επισφαλείς. Ωστόσο ως εκπαιδευτικοί – παιδαγωγοί οφείλουμε να διακηρύξουμε με επιμονή την υποστήριξή μας σε αγώνες με στόχους υψηλούς, με κίνητρα αγνά, ανεπηρέαστους και ωφέλιμους στο σύνολο της κοινωνίας. Πρώτοι εμείς υποκλινόμαστε στη διάθεση της νεολαίας για κινητοποιήσεις που θα βελτιώσουν πρωτίστως την εκπαίδευση και δευτερευόντως θα διευκολύνουν το έργο μας, θα δικαιολογήσουν τον τίτλο μας ως «κοινωνούς παιδείας». Εξάλλου, παλαιότερα στηρίξαμε έμπρακτα τους μαθητές μας στις κινητοποιήσεις τους.
Όταν, όμως, κρίνουμε ότι δεν υπάρχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, όταν οι καταλήψεις έχουν πάρει εθιμοτυπικό χαρακτήρα που καμία σχέση δεν έχει με άλλες διεκδικήσεις πέρα από το να χαθούν κάποιες ώρες μαθημάτων και να προβληθούν ως ηγετικές μορφές κάποιοι μεταξύ των μαθητών, τότε ο αγώνας αυτοακυρώνεται, αυτοαπαξιώνεται και καταλήγει σε παρωδία.
Στην προκειμένη περίπτωση οι καθηγητές του σχολείου βρεθήκαμε ξαφνικά μπροστά σ’ ένα τετελεσμένο γεγονός πριν καλά καλά ξεκινήσει η σχολική χρονιά. Λουκέτα που μπήκαν σε πόρτες χωρίς να είναι απόφαση της γενικής συνέλευσης των μαθητών και ούτε καν του 15μελούς συμβουλίου, χωρίς να έχει υποβληθεί προηγουμένως κανένα από τα «αιτήματα» της κατάληψης-εκ των οποίων κάποια θα μπορούσαν να λυθούν άμεσα, ενώ κάποια άλλα ήταν ήδη σε διαδικασία επίλυσης. Από ποιους τότε έκλεισαν οι πόρτες; Και όλα αυτά, ενώ σε λίγες μέρες επρόκειτο να γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου 15μελούς των μαθητών. Οι πολλές και πολύωρες εκκλήσεις της διεύθυνσης, των καθηγητών, του προέδρου του συλλόγου γονέων και των ίδιων των γονέων, αλλά και του διευθυντή Β/θμιας εκπαίδευσης αντιμετωπίστηκαν από τους πρωτεργάτες της κατάληψης με χυδαιότητα. Ο διευθυντής του σχολείου φρόντισε να ενημερώσει τους γονείς των εν λόγω μαθητών για όσα διαδραματίζονταν μέσα και έξω από το σχολικό χώρο, παρ’ όλα αυτά καμία πρωτοβουλία δεν ελήφθη από τη μεριά τους ούτε την ίδια ούτε την επόμενη μέρα. Ο δε διευθυντής Β/θμιας και ο πρόεδρος του συλλόγου γονέων αποχώρησαν απογοητευμένοι από τη συμπεριφορά και την αντιμετώπιση των μαθητών. Βρέθηκε, λοιπόν, ο διευθυντής του σχολείου στη δύσκολη θέση να πάρει σύντομα αποφάσεις, καθώς η δεύτερη νύχτα πλησίαζε, ανήλικοι 12χρονοι και 14χρονοι μαθητές πηγαινοέρχονταν σ’ έναν αφύλακτο χώρο χωρίς καμία γονική παρουσία, ενώ εξωσχολικοί έκαναν αισθητή την παρουσία τους.
Ποιες ήταν οι επιλογές του διευθυντή; Ή να αποσιωπήσει το γεγονός έχοντας τη μεγάλη μερίδα των γονιών απέναντί του να πιέζουν για λήξη της κατάληψης, γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση ατυχήματος θα φέρει όλη την ευθύνη ή να παρέμβει για να προστατεύσει, όχι κάποια, αλλά και τα 350 παιδιά του σχολείου. Ποιος είναι αυτός που εκ του ασφαλούς μπορεί να κρίνει την τελική απόφαση του διευθυντή; Αν μη τι άλλο πρέπει να του αναγνωρίσουμε την εντιμότητα και το κουράγιο να πάρει μια επώδυνη απόφαση και να δηλώσει ότι αποδέχεται και όλη την ευθύνη της. Γιατί η απόφασή του δεν ελήφθη αβασάνιστα και ούτε ήταν η πρόθεσή του να τιμωρηθούν κάποια παιδιά. Τα παιδιά που ο ίδιος δύο χρόνια τώρα σεβόταν και φρόντιζε περισσότερο από τον καθένα μας και το αποδείκνυε καθημερινά.
Η απόφασή του εν πολλοίς κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Η ενημέρωση της εισαγγελίας οδήγησε σε εξελίξεις που ούτε ο ίδιος φανταζόταν ούτε κανείς μπορούσε να προβλέψει.
Αν ήταν δυνατόν να συγκληθεί συνέλευση συλλόγου καθηγητών κάτω από τις τότε συνθήκες, πολλοί από εμάς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο μπορεί να είχαμε καταψηφίσει την προσφυγή στην εισαγγελία. Σήμερα καλούμαστε να κρίνουμε μία ενέργεια. Ίσως θα πρέπει πέρα από το αίσθημα της Δημοκρατίας σαν ενήλικες και σαν ώριμους πολίτες με κρίση και υπευθυνότητα να μας διακρίνει και αίσθημα δικαιοσύνης και δυνατότητα διάκρισης των εκάστοτε περιστάσεων.
Έχοντας επίγνωση της ευθύνης μας απέναντι στους μαθητές μας, στους γονείς τους, αλλά και απέναντι στους εαυτούς μας καταθέσαμε τις σκέψεις μας, ελπίζοντας να συμβάλουμε στην διαμόρφωση μιας αντικειμενικής και νηφάλιας άποψης για ένα θέμα που προκάλεσε αναστάτωση, η οποία ξεπέρασε τα όρια της τοπικής κοινωνίας.
1)Αντωνίου Αντώνης
2)Γαβριήλ Χριστοθέα
3)Γαϊτάνη Ευπραξία
4)Δαράκη Γεωργία
5)Δουλγεράκη Στυλιανή
6)Ιορδανίδου Αικατερίνη
7)Καβράκη Δέσποινα
8)Καρατζαφέρη Άννα
9)Μανωλακάκη Αναστασία
10)Μεταξά-Μαριάτου Ελπίδα
11)Μιχάλη Μαρία
12)Μπαρτζιώκας Δημήτριος
13)Ορφανουδάκη Ιωάννα
14)Πετρούλη Δέσποινα
15)Τερζιδάκη Ανδρονίκη
16)Φραντζεσκάκη Μαρία
17)Χατζηδημητρίου Δημήτριος
18)Χριστοδούλου Δήμητρα»