Τα χρόνια της αθωότητας/Μνήμη Γιάννη Καλαμίτση

	Τα ραφτικά της γιαγιάς - 1980
	Στίχοι:   Γιάννης Καλαμίτσης (1939-2013) Γιάννης Καλαμίτσης - Βικιπαίδεια Μουσική:   Σάκης Τσιλίκης 1. Άννα Βίσση Πομ Πομ Πομ Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ Του μπου λάλιλι λίλιλι μπαμ μπαμ Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ Του μπου λάλιλι λίλιλι μπαμ μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ, λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ, λίλι λίλι μπαμ Πήρανε τις κουβαρίστρες και τις κάναν πολεμίστρες, η γιαγιά κλωστή δε θα ‘βρει, ούτε άσπρη, ούτε μαύρη. Πήραν όλα τα βελόνια και τα κάνανε κανόνια, η γιαγιά μπροστά στην πόρτα, ρίζωσε σαν τ’ άγρια χόρτα. Πομ Πομ Πομ Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ Του μπου λάλιλι λίλιλι μπαμ μπαμ Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ Του μπου λάλιλι λίλιλι μπαμ μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ, λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ, λίλι λίλι μπαμ Πήρανε και τα κουμπάκια και τα κάναν στρατιωτάκια, η γιαγιά λοιπόν που λέτε στην αυλή σταυροκοπιέται. Πήρανε την δαχτυλήθρα και την κάναν κολυμπήθρα, να βαφτίσουν το παιχνίδι που η γιαγιά το ξέρει ήδη Πομ Πομ Πομ Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ Του μπου λάλιλι λίλιλι μπαμ μπαμ Του μπου λάλιλι λίλι μπαμ Του μπου λάλιλι λίλιλι μπαμ μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ, λίλι λίλι μπαμ μπαμ λίλι μπαμ μπαμ, λίλι λίλι μπαμ Η γιαγιά τα ραφτικά της τα επέταξε μακριά της, έγινε παντού Ειρήνη και στα εγγόνια κρίνους δίνει Η γιαγιά τα ραφτικά της τα επέταξε μακριά της, έγινε παντού Ειρήνη και στα εγγόνια κρίνους δίνει Πομ Πομ Πομ Του μπου λάλιλι λίλι νταν Του μπου λάλιλι λίλιλι νταν νταν Του μπου λάλιλι λίλι νταν Του μπου λάλιλι λίλιλι νταν νταν νταν λίλι νταν νταν, λίλι λίλι νταν νταν λίλι νταν νταν, λίλι λίλι νταν νταν λίλι νταν νταν, λίλι λίλι νταν ************************* Άννα - 1979        Στίχοι:   Γιάννης Καλαμίτσης Μουσική:   Τάκης Μπουγάς 1. Κώστας Καράλης  Άννα δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα. Είναι που είσαι μοναχή κι αν τ αρνηθείς θα είναι ψέμα. Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα. Άννα γιατί να σου κρυφτώ είμαι μονάχος σαν κι εσένα. Έλα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα. Πες ότι θες όμως μην πεις, πως μ έχεις αγαπήσει τάχα Άννα οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι. Πόσοι για αγάπη δεν μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ. Πόσοι δεν λένε σ αγαπώ και το ξεχνάνε μόλις φέξει. Άννα ποτέ δεν θα στην πω αν δεν την νιώσω αυτή τη λέξη. Έλα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα. Πες ότι θες όμως μην πεις, πως μ έχεις αγαπήσει τάχα