Παρασκευή, Ιανουαρίου 18, 2013

ΤΟ ΣΩΜΑ (1. ΧΕΡΙΑ)



Χέρια





Οι άνθρωποι το πιο συχνά

δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν –τάχα χαιρετώντας– σ’ άλλους

Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή –το χειρότερο– τα ρίχνουνε στις τσέπες τους

και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.



  
Αργύρης Χιόνης (1943-2011)

Αργύρης Χιόνης - Βικιπαίδεια

 

 


                                                 Hands     

I

When I fall asleep
my hands leave me.

They pick up pens
and draw creatures
with five feathers
on each wing.

The creatures multiply.
They say: "We are large
like your father's
hands."

They say: "We have
your mother's
knuckles."

I speak to them:
"If you are hands,
why don't you
touch?"

And the wings beat
the air, clapping.
They fly

high above elbows
and wrists.
They open windows
and leave

rooms.
They perch in treetops
and hide under bushes
biting

their nails. "Hands,"
I call them.
But it is fall

and all creatures
with wings
prepare to fly
South.

II

When I sleep
the shadows of my hands
come to me.

They are softer than feathers
and warm as creatures
who have been close
to the sun.

They say: "We are the giver,"
and tell of oranges
growing on trees.

They say: "We are the vessel,"
and tell of journeys
through water.

They say: "We are the cup."

And I stir in my sleep.
Hands pull triggers
and cut
trees. But

the shadows of my hands
tuck their heads
under wings
waiting
for morning,

when I will wake
braiding
three strands of hair 
into one.

 


Siv Cedering (1939-2007)

 

Siv Cedering - Wikipedia

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Βιβλία του 2024: Είκοσι τρεις προτάσεις για όλα τα γούστα από το Inside Story

Βιβλία του 2024 23 προτάσεις για όλα τα γούστα. Μαζί με τα 10 καλύτερα βιβλία του 2024 , σύμφωνα με τη Washington...