Η ΜΟΥΣΑ ΠΟΥ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ

Η Marie Anatole Louise Élisabeth, κόμισσα Greffulhe ( 1860 –  1952), υπήρξε το σύμβολο της ομορφιάς και η  αναμφισβήτητη βασίλισσα των καλλιτεχνικών σαλονιών της μπλ επόκ στο Παρίσι.Αποτίοντας φόρο τιμής στη θαυμαστή αυτή  γυναίκα , που υπήρξε προστάτιδά του, ο Γάλλος συνθέτης Γκαμπριέλ Φορέ έγραψε ένα κομμάτι για ορχήστρα , στο οποίο πρόσθεσε και ένα χορωδιακό μέρος για τα πάθη των ανδρών από τις όμορφες γυναίκες. Είναι η πασίγνωστη παβάνα ,απροκάλυπτη ομολογία της αδυναμίας του  ισχυρού φύλου μπροστά στη δύναμη της  γυναίκας.

C'est Lindor, c'est Tircis et c'est tous nos vainqueurs!

C'est Myrtille, c'est Lydé! Les reines de nos coeurs!

Comme ils sont provocants! Comme ils sont fiers toujours!

Comme on ose régner sur nos sorts et nos jours!

Faites attention! Observez la mesure!

Ô la mortelle injure! La cadence est moins lente!

Et la chute plus sûre! Nous rabattrons bien leur caquets!

Nous serons bientôt leurs laquais!

Qu'ils sont laids! Chers minois!

Qu'ils sont fols! (Airs coquets!)

Et c'est toujours de même, et c'est ainsi toujours!

On s'adore! On se hait! On maudit ses amours!

Adieu Myrtille, Eglé, Chloé, démons moqueurs!

Adieu donc et bons jours aux tyrans de nos coeurs!

Et bons jours!

***********************

It's Lindor! It's Tircis! and all our vanquishers!
It's Myrtil! It's Lydia! The queens of our hearts!
How they provoke us! How they are always so proud!
How they dare to control our destinies and our days!

Pay attention! Observe the beat!

O the mortal injury! The cadence is slower!
The fall more certain! We shall beat back their cackles!
We will soon be their stooges!
They are so ugly! Such darling little faces!
They are so foolish! (Such coquettish airs!)

And it's always the same, and so it shall always be!
We love them! We hate them! We speak ill of their loves!
Farewell, Myrtil! Egle! Chloe! mocking demons!
So it is farewell and good day to the tyrants of our hearts!
And good day!