να τις βρίσκουν τα έθνη σύσσωμα· τις βρίσκουν άτομα,
και τα άτομα τις κηρύττουν. Και τα άτομα αυτά έχουν βέβαια
καθήκον να μεταδώσουν την ιδέα τους, με το στόμα
και με την πέννα, αφού στην επικράτησή της βλέπουν ένα
μεγάλο ευεργέτημα για το Έθνος."
Ελισαίος Γιαννίδης*, "Γλώσσα και ζωή", 1907.
* Ελισαίος Γιαννίδης [Σ. Σταματιάδης (1865-1941)]:Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκης. Σπούδασε θετικές επιστήμες (φυσικομαθηματικά και γεωπονία), αλλά η ελληνική γλώσσα υπήρξε το μεγάλο πάθος του. Μαχητικός δημοτικιστής, άφησε πίσω του έργα που αντέχουν ακόμα στο χρόνο, όπως το εμβληματικό βιβλίο "Γλώσσα και ζωή", απ΄ το οποίο αποσπούμε τον αμίμητο αφορισμό του: "Πώς θα πει π.χ. μου πονεί το δόντι; Αν πει αλγώ τον οδόντα ή αλγεί μοι ο οδούς, ή πονεί ο οδούς μου, αμέσως θα καταλάβουν οι άλλοι, ότι, για να λέει αυτός έτσι, βέβαια δεν του πονεί το δόντι, γιατί τη στιγμή που αρχίζει ο πονόδοντος τελειώνουν τα ψέματα, τελειώνει και η καθαρεύουσα!".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου