ουκέτ' εράς' λιμός φάρμακον οίον έχει.
η δε πάρος σε καλεύσα μύρον και τερπνόν Άδωνιν
Μηνοφίλα, νυν σου τούνομα πυνθάνεται,
"Τις πόθεν εις ανδρών, πόθι τοι πτόλις;" ή μόλις έγνως
τούτ' έπος , ως ουδείς ουδέν έχοντι φίλος.
Μάρκος Αργεντάριος*, Παλατινή Βιβλιοθήκη, V 113.
*Marcus Argentarius (=Αργυραμοιβός): ποιητής και πιθανόν ρήτορας που έζησε στα μέσα του πρώτου αιώνα προ Χριστού. Τριάντα πέντε ερωτικά του ποιήματα διασώζονται στην Ελληνική Ανθολογία (Παλατινή Βιβλιοθήκη).
Σ’ αγαπούσαν , Σωσικράτη, όσο ήσουν πλούσιος. Τώρα όμως που είσαι φτωχός ,
ξέμεινες κι από έρωτα. Για φάρμακό σου έχεις πια την πείνα.
Εσένα που παλιότερα η Μηνοφίλη αποκαλούσε «γλυκούλη»
και « αγαπημένο» της «Άδωνη», τώρα δε θυμάται ούτε τ ’ όνομά σου!
«Ποιος είσαι, καλέ , εσύ κι από ποια πόλη μας ήρθες;».
Αργά κατάλαβες την αξία του γνωμικού
« Κανείς δεν είναι φίλος εκεινού που δεν έχει μία!».
ξέμεινες κι από έρωτα. Για φάρμακό σου έχεις πια την πείνα.
Εσένα που παλιότερα η Μηνοφίλη αποκαλούσε «γλυκούλη»
και « αγαπημένο» της «Άδωνη», τώρα δε θυμάται ούτε τ ’ όνομά σου!
«Ποιος είσαι, καλέ , εσύ κι από ποια πόλη μας ήρθες;».
Αργά κατάλαβες την αξία του γνωμικού
« Κανείς δεν είναι φίλος εκεινού που δεν έχει μία!».
[Απόδοση: Gerontakos]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου