Με φωνάζει λοιπόν ο Λουκάς ο Νταράλας και μου λέει,
έλα εδώ, κοριτσάκι μου. Έμαθα ότι τραγουδάς πολύ όμορφα.
Έρχεσαι, μου λέει, στο Σταθμό, να μου πεις κανά τραγούδι;
Λέω, κύριε Νταράλα, εγώ είμαι, λέω, πολύ λίγο καιρό
τραγουδίστρια. Τι σημασία έχει αυτό ; Μου λέει.
Είχανε λοιπόν ένα δωμάτιο από μέσα από του Μάριου-
τότε εκεί στην Ίωνος μπαίνανε τα συγκροτήματα και
κάνανε πρόβες. Με πήρε λοιπόν από μέσα. Μόλις μ' άκουσε
σ' ένα τραγούδι, τι λες κορίτσι μου! Εσύ , μου λέει, έχεις
πολύ ωραία φωνή. Αφού κάναμε λοιπόν δύο-τρία τραγούδια
πρόβα, μου λέει , να σου περάσω κ' ένα καινούργιο τραγούδι
πούχω γράψει να το πεις στο Σταθμό; Να μου το λανσάρεις
στο Σταθμό; Γιατί είσαι πολύ ωραία τραγουδίστρια. Λέω, να
μου το περάσετε , κύριε Νταράλα. Πραγματικά, μου περνάει
λοιπόν το "Βουνό".
Την άλλη μέρα πήγαμε στο Σταθμό. Τότε ήτανε διευθυντής
ο κύριος Φατσέας [.......]. Όταν τέλειωσα λοιπόν την εκπομπή,
έπαιρνε ο κόσμος τηλέφωνο τον κύριο Φατσέα και τον ρωτούσε,
ποια ήταν αυτή η Καίτη Γκρέϋ που τραγούδησε;Εκπληκτική
τραγουδίστρια. Πού το βρήκες , του λέει, ρε, του Νταράλα.
Πού το βρήκες αυτό; Τι ωραία φωνή! Με κοιτάει, μου λέει,
δε μου λες κορίτσι μου, από πού τη βγάζεις αυτή τη φωνή;
Δε μ' έπιανε το μάτι του, ας πούμε , που μ' έβλεπε μια σταλιά.
Γέλασα. Του λέει. Λουκά θα την ξαναφέρεις αυτή τη μικρή
να τραγουδήσει. Πολύ ωραία φωνή.[.......]
Καίτη Γκρέϋ, Αυτή είναι η ζωή μου". Εκδ. Οδός Πανός/1983.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου